Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III AUa 833/12 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Poznaniu z 2013-03-20

Sygn. akt III AUa 833/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 marca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSA Hanna Hańczewska-Pawłowska (spr.)

Sędziowie:

SSA Maria Michalska-Goźdź

del. SSO Wiesława Stachowiak

Protokolant:

st.sekr.sądowy Agnieszka Perkowicz

po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2013 r. w Poznaniu

sprawy z wniosku L. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w P.

o emeryturę

na skutek apelacji wnioskodawczyni L. S.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu

z dnia 16 maja 2012 r. sygn. akt VIII U 2327/10

oddala apelację

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29.07.2010r., znak: (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w P., odmówił L. S. prawa do emerytury. W uzasadnieniu powyższej decyzji organ rentowy wskazał, że zgodnie z art. 24 w/w ustawy, ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet, z zastrzeżeniem art. 46. Na podstawie art. 46 w/w ustawy prawo do emerytury na warunkach określonych w art. 29 przysługuje ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948r., a przed dniem 01.01.1969r., jeżeli spełnią łącznie następujące warunki: 1) nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego, albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa, 2) warunki do uzyskania emerytury określone w art. 29 spełnią do dnia 31.12.2008r. Natomiast w myśl art. 29 ust. 1 w/w ustawy ubezpieczeni urodzeni przed dniem 01.01.1949r., którzy nie osiągnęli wieku emerytalnego wynoszącego 60 lat dla kobiet, mogą przejść na emeryturę: kobieta - po osiągnięciu wieku 55 lat, jeżeli ma co najmniej 30-letni okres składkowy i nieskładkowy albo jeżeli ma co najmniej 20-letni okres składkowy i nieskładkowy oraz została uznana za całkowicie niezdolną do pracy. Emerytura o której mowa w ust. 1 art. 29 przysługuje ubezpieczonym, którzy: 1) ostatnio przed zgłoszeniem wniosku o emeryturę byli pracownikami oraz 2) w okresie ostatnich 24 miesięcy podlegania ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym pozostawali w stosunku pracy co najmniej przez 6 miesięcy, chyba że w dniu zgłoszenia wniosku o emeryturę są uprawnieni do renty z tytułu niezdolności do pracy. Spełnienia warunków o których mowa powyżej, nie wymaga się od ubezpieczonych, którzy przez cały wymagany okres o którym mowa w ust. 1, podlegali ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu pozostawania w stosunku pracy (tj. dla kobiet przez okres 30 lat lub 20 lat w przypadku stwierdzenia całkowitej niezdolności do pracy). Prawo do przejścia na emeryturę na podstawie art. 29 mają również osoby, które spełniły wyżej podane warunki, nawet jeżeli bezpośrednio przed zgłoszeniem wniosku o emeryturę: - pobierały zasiłek przedemerytalny, - zasiłek dla bezrobotnych lub świadczenie przedemerytalne, - nie wykonywały zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, - pobierały rentę z tytułu niezdolności do pracy lub rentę rodzinną. Organ rentowy uznał za udowodniony do dnia 31.12.2008r. łączny okres ubezpieczenia wynoszący 29 lat, 7 miesięcy i 9 dni, w tym okresy składkowe w ilości 26 lat, 8 miesięcy i 4 dni oraz okresy nieskładkowe w ilości 2 lata, 11 miesięcy i 5 dni. Organ rentowy wskazał, że odmawia prawa do emerytury w związku z tym że, L. S. nie udowodniła do dnia 31.12.2008r. co najmniej 30-letniego okresu składkowego i nieskładkowego. Do stażu pracy nie zaliczono okresów za jakie wnioskodawczyni nie opłaciła składek na ubezpieczenie emerytalno-rentowe z tytułu prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, tj. okresów: od 18.01.1999r. do 31.01.1999r., od 17.02.1999r. do 28.02.1999r., od 17.03.1999r. do 31.03.1999r., od 16.04.1999r. do 30.04.1999r., od 18.05.1999r. do 31.05.1999r., od 30.06.1999r. do 30.06.1999r., od 18.08.1999r. do 31.08.1999r., od 11.10.1999r. do 30.11.1999r., od 31.01.2000r. do 31.01.2000r., od 01.04.2000r. do 07.06.2009r. Zgodnie z art. 6 ust.l pkt 1 i 2 w/w ustawy okresami składkowymi są m.in. okresy ubezpieczenia oraz opłacania składek na ubezpieczenie społeczne w wysokości określonej w przepisach o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych. Wobec powyższego warunkiem zaliczenia okresu prowadzenia działalności gospodarczej do stażu pracy jest fakt opłacania składek na ubezpieczenie społeczne.

Odwołanie od powyższej decyzji z zachowaniem ustawowego trybu i terminu złożyła ubezpieczona L. S., wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji w całości i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez stwierdzenie, iż odwołująca spełniła wszystkie przesłanki do nabycia prawa do emerytury i tym samym przyznanie jej prawa do tego świadczenia oraz o zasądzenie od organu rentowego na rzecz odwołującej kosztów procesu według norm przepisanych, a w przypadku przedłożenia rozliczenia kosztów, według spisu kosztów. L. S. zarzuciła zaskarżonej decyzji naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, poprzez niewłaściwe jego zastosowanie, polegające na przyjęciu, że łączny okres jej ubezpieczenia wynosi mniej niż 30 lat, tj. 29 lat, 7 miesięcy oraz 9 dni, gdy tymczasem okres ubezpieczenia wynosi ponad 30 lat, co w pełni uprawnia ją do otrzymania prawa do emerytury, naruszenie przepisu art. 6 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 w/w ustawy, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, polegające na przyjęciu, że w okresach od 18.01.1999r. do 31.01.1999r., od 17.02.1999r. do 28.02.1999r., od 17.03.1999r. do 31.03.1999r., od 16.04.1999r. do 30.04.1999r., od 18.05.1999r. do 31.05.1999r., od 30.06.1999r. do 30.06.1999r., od 18.08.1999r. do 31.08.1999r., od 11.10.1999r. do 20.11.1999r., od 31.01.2000r. do 31.01.2000r., od 01.04.2000r. do 07.06.2009r. nie opłacała składek na ubezpieczenie emerytalno-rentowe z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. W uzasadnieniu L. S. wskazała, że zarzut dotyczący ustalenia przez organ rentowy okresu ubezpieczenia w wymiarze mniejszym niż 30 lat, jest wynikiem nieuwzględnienia przez ZUS okresów prowadzenia przez odwołującą działalności gospodarczej. Organ rentowy nie uwzględnił bowiem następujących okresów od 18.01.1999r. do 31.01.1999r., od 17.02.1999r. do 28.02.1999r., od 17.03.1999r. do 31.03.1999r., od 16.04.1999r. do 30.04.1999r., od 18.05.1999r. do 31.05.1999r., od 30.06.1999r. do 30.06.1999r., od 18.08.1999r. do 31.08.1999r., od 11.10.1999r. do 20.11.1999r., od 31.01.2000r. do 31.01.2000r., od 01.04.2000r. do 07.06.2009r. W powyższych okresach składki na ubezpieczenie emerytalno-rentowe były przez odwołującą opłacane, zwłaszcza w 2005r. Odwołująca wskazała, że w okresach, w których osobiście nie opłacała składek na ubezpieczenie, było to podyktowane faktem, że w drodze postępowania egzekucyjnego komornik sądowy egzekwował wymagalne należności. Zdaniem odwołującej, wbrew twierdzeniom organu rentowego posiada ona wymagany staż pracy, a dodatkowo we wskazanych przez ZUS okresach, albo sama odprowadzała składki na ubezpieczenie emerytalno-rentowe, albo były one egzekwowane w drodze postępowania egzekucyjnego.

Wyrokiem z dnia 16 maja 2012r., sygn. akt VIII U 2327/10, Sąd Okręgowy w Poznaniu Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił odwołanie L. S..

Podstawę rozstrzygnięcia Sądu I instancji stanowiły następujące ustalenia faktyczne i rozważania prawne.

L. S. urodziła się w dniu (...)., wiek 55 lat ukończyła w dniu (...). Odwołująca udowodniła do dnia 31.12.2008r. łączny okres ubezpieczenia wynoszący 29 lat, 7 miesięcy i 9 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym okresy składkowe w ilości 26 lat, 8 miesięcy i 4 dni oraz okresy nieskładkowe w ilości 2 lata, 11 miesięcy i 5 dni. Odwołująca nie przystąpiła do otwartego funduszu emerytalnego.

L. S. nie udowodniła do dnia 31.12.2008r. co najmniej 30-letniego okresu składkowego i nieskładkowego. Odwołująca nie opłaciła składek na ubezpieczenie emerytalno-rentowe z tytułu prowadzonej przez działalności gospodarczej, tj. w okresach: od 18.01.1999r. do 31.01.1999r., od 17.02.1999r. do 28.02.1999r., od 17.03.1999r. do 31.03.1999r., od 16.04.1999r. do 30.04.1999r., od 18.05.1999r. do 31.05.1999r., od 30.06.1999r. do 30.06.1999r., od 18.08.1999r. do 31.08.1999r., od 11.10.1999r. do 30.11.1999r., od 31.01.2000r. do 31.01.2000r., od 01.04.2000r. do 07.06.2009r. Z bieżącej analizy dokumentacji rozliczeniowej i płatniczej przeprowadzonej do miesiąca 06/2009r. wynika, że składki na ubezpieczenia społeczne za miesiące od 01/1999r. do 08/1999r., 10/1999r. zostały opłacone w niepełnej wysokości i po ustawowo wyznaczonym terminie, za miesiące 01/2000r., 02/2000r. po ustawowo wyznaczonym terminie, za miesiące 11/1999r., od 04/2000r. do 06/2009r. nie opłacono składek w ogóle.

Decyzją z dnia 06.02.2008r, znak:(...), organ rentowy, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 03.09.2008r. odmówił L. S. prawa do emerytury z uwagi na brak wymaganego okresu ubezpieczenia. Od powyższej decyzji odwołała się L. S.. Postanowieniem z dnia 19.11.2009r., sygn. akt VIII U 1240/09, Sąd Okręgowy w Poznaniu umorzył postępowanie, gdyż L. S. cofnęła odwołanie

Pismem z dnia 11.10.2010r., w toku niniejszego postępowania, odwołująca złożyła w organie rentowym wniosek o przywrócenie terminu do zapłaty składek ubezpieczeniowych za okresy od 18.01.1999r. do 31.01.1999r., od 17.02.1999r. do 28.02.1999r., od 17.03.1999r. do 31.03.1999r., od 16.04.1999r. do 30.04.1999r., od 18.05.1999r. do 31.05.1999r., od 30.06.1999r. do 30.06.1999r., od 18.08.1999r. do 31.08.1999r., od 11.10.1999r. do 20.11.1999r., od 31.01.2000r. do 31.01.2000r., od 01.04.2000r. do 07.06.2009r. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Odwołująca wskazała, że nie posiadała informacji, że dotychczas nie opłaciła składek na ZUS we wskazanych okresach. Z posiadanych przez nią informacji wynikało, że składki te bądź opłaciła sama bądź zostały ściągnięte przez komornika. Decyzją z dnia 25.10.2010r., znak: (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie wyraził zgody L. S. na opłatę po terminie składek na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe od 01/1999r. do 08/1999r., od 10/1999r. do ll/1999r., 01/2000r., od 04/2000r. do 06/2009r. oraz poinformował, że nie podlega ona dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w okresie od 01.01.1999r. do 07.06.2009r. Organ rentowy zobowiązał odwołującą do sporządzenia stosownych dokumentów zgłoszeniowych (...), wyrejestrowujących (...) oraz rozliczeniowych (bez składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe) za w/w okresy. Od powyższej decyzji odwołała się L. S.. Sprawa toczy się w Sądzie Okręgowym w Poznaniu.

Odwołująca w dniu 07.05.2010r. złożyła w organie rentowym wniosek o przyznanie emerytury. Zaskarżoną decyzją z dnia 29.07.201 Or. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 07.05.2010r., odmówił L. S. prawa do emerytury.

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach ZUS, dokumentów przedłożonych do akt spray oraz zeznań odwołującej L. S..

Mając powyższe na uwadze oraz przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Sąd I instancji oddalił odwołanie. Sąd wskazał jakie przesłanki odwołująca powinna spełnić aby uzyskać wnioskowane świadczenie i wskazał, że odwołująca nie spełnia przesłanki 30 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Powyższe wynika z braku opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne w okresach prowadzenia przez odwołującą pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wskazując na powyższe, Sąd I instancji na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.

Powyższy wyrok w całości apelacją z dnia 15 czerwca 2012r. zaskarżyła L. S. reprezentowana przez adwokata. Apelująca zarzuciła Sądowi I instancji sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z zebranym w sprawie materiałem dowodowym poprzez:

uznanie, że Odwołująca nie spełniła na dzień 31.12.2008 r. warunku do uzyskania emerytury w postaci, co najmniej 30-letniego okresu składkowego i nieskładkowego, w sytuacji gdy postępowanie w przedmiocie wyrażenia przez organ rentowy zgody na opłacenie składek na ubezpieczenie społeczne po terminie nie zostało jeszcze prawomocnie zakończone,

uznanie, że Odwołująca nie spełniła na dzień 31.12.2008 r. warunku do uzyskania emerytury w postaci, co najmniej 30-letniego okresu składkowego i nieskładkowego, w sytuacji gdy decyzja ZUS z dnia 25.10.2010 r. de facto nie stanowi rozstrzygnięcia w przedmiocie wniosku Odwołującej (wniosek dotyczył przywrócenie terminu do opłacenia składek na ubezpieczenie społeczne, a decyzja odnosi się do kwestii jedynie ubezpieczenia chorobowego).

Wskazując na powyższe apelująca wniosła o zmianę w całości zaskarżonego wyroku i orzeczenie co do istoty sprawy, zasądzenie od organu rentowego na rzecz odwołującej kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego, w podwójnej wysokości, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez sąd I instancji - przy uwzględnieniu kosztów postępowania odwoławczego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Zarzuty apelacji okazały się bezzasadne, a zatem należało ją oddalić.

W ocenie Sądu Apelacyjnego, Sąd I instancji przeprowadził wyczerpujące postępowanie dowodowe, a zebrany materiał poddał wszechstronnej ocenie z zachowaniem granic swobodnej oceny dowodów przewidzianej przez art. 233 § 1 k.p.c.. Na tej podstawie Sąd Okręgowy poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne oraz rozważania prawne, które tutejszy Sąd w pełni podziela i przyjmuje za własne bez potrzeby ponownego ich przytaczania.

Sąd Apelacyjny wskazuje na następujące przepisy prawa materialnego mające zastosowanie w sprawie.

Zgodnie z art. 24 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz. U. z 2009r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego, wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet.

Na podstawie art. 46 ust. 1 w/w ustawy prawo do emerytury na warunkach określonych w art. 29, 32, 33 i 39 przysługuje również ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948r. a przed dniem 01.01.1969r., jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

1)  nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa;

2)  warunki do uzyskania emerytury określone w tych przepisach spełnią do dnia 31.12.2008r.

Natomiast w myśl art. 29 ust 1 w/w ustawy ubezpieczeni urodzeni przed dniem 01.01.1949r., którzy nie osiągnęli wieku emerytalnego wynoszącego 60 lat dla kobiet, mogą przejść na emeryturę: -kobieta-po osiągnięciu wieku 55 lat, jeżeli ma co najmniej 30-letni okres składkowy i nieskładkowy albo jeżeli ma co najmniej 20-letni okres składkowy i nieskładkowy oraz została uznana za całkowicie niezdolną do pracy.

Emerytura o której mowa w art. 29 ust. 1 w/w ustawy przysługuje ubezpieczonym, którzy:

1)  ostatnio przed zgłoszeniem wniosku o emeryturę byli pracownikami oraz

2)  w okresie ostatnich 24 miesięcy podlegania ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym pozostawali w stosunku pracy co najmniej przez 6 miesięcy, chyba że w dniu zgłoszenia wniosku o emeryturę są uprawnieni do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Spełnienia warunków, o których mowa powyżej, nie wymaga się od ubezpieczonych, którzy przez cały wymagany okres, o którym mowa w art. 29 ust. 1 podlegali ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu pozostawania w stosunku pracy (tj. dla kobiet przez okres 30 lat lub 20 lat w przypadku stwierdzenia całkowitej niezdolności do pracy).

Prawo do przejścia na emeryturę na podstawie art. 29 w/w ustawy mają również osoby, które spełniły wyżej podane warunki, nawet jeżeli bezpośrednio przed zgłoszeniem wniosku o emeryturę:

1)  pobierały zasiłek przedemerytalny,

2)  zasiłek dla bezrobotnych lub świadczenie przedemerytalne,

3)  nie wykonywały zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej,

4)  pobierały rentę z tytułu niezdolności do pracy lub rentę rodzinną.

Zgodnie z art. 6 ust.l pkt 1 i 2 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz. U. z 2009r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.) okresami składkowymi są m.in. okresy ubezpieczenia oraz opłacania składek na ubezpieczenie społeczne w wysokości określonej w przepisach o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych.

Spór w niniejszej sprawie dotyczył kwestii, czy odwołująca spełniła wymagane ustawą o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych warunki, aby uzyskać prawo do wcześniejszej emerytury. Bezsporne było, że odwołująca udowodniła do dnia 31.12.2008r. łączny okres ubezpieczenia wynoszący 29 lat, 7 miesięcy i 9 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Do dnia 31.12.2008r. nie udowodniła co najmniej 30-letniego okresu składkowego i nieskładkowego, nie przystąpiła do otwartego funduszu emerytalnego. Odwołująca wywodziła, że w okresach prowadzenia działalności gospodarczej kwestionowanych przez ZUS opłacała składki na ubezpieczenia emerytalno-rentowe. W toku zaś postępowania odwołująca złożyła w ZUS wniosek o przywrócenie terminu do zapłaty składek ubezpieczeniowych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. ZUS wydał w tej kwestii decyzję z dnia 25.10.2010r., w której nie wyraził zgody L. S. na opłatę po terminie składek. Odwołująca złożyła od niej odwołanie, a postępowanie zawisło przed Sądem I instancji.

Apelacja oparta została na zarzucie braku rozważenia przez Sąd I instancji istoty sporu poprzez uznanie, że toczące się postępowanie odwoławcze od decyzji z dnia 25.10.2010r. nie ma wpływu na niniejszą sprawę. Apelująca wskazała że powyższe miało decydujący wpływ na przedmiot niniejszej sprawy.

Tymczasem Sąd Apelacyjny wskazuje, że w zakresie postępowania odrębnego z zakresu ubezpieczeń społecznych przedmiot sporu wyznacza zaskarżona decyzja oraz odwołanie od niej. Decyzją z dnia 29.07.2010r. ZUS stwierdził o braku prawa L. S. do emerytury. Spór w sprawie sprowadzał się zatem do rozstrzygnięcia czy odwołująca na dzień złożenia wniosku o świadczenie spełnia przesłanki do jego uzyskania. Co do zasady kwestią ostatecznie sporną okazała się kwestia opłacania przez odwołującą składek z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne, w kwestionowanych przez ZUS okresach, czego ostatecznie odwołująca też nie kwestionowała. Brak opłacenia składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczny w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej pozbawia możliwości zaliczenia tych okresów prowadzącemu działalność jako okres składkowy. W tym zakresie nie przysługuje również prawo do przywrócenia terminu do opłacenia składek. Odwołująca przyznała, że składek w spornych okresach na ubezpieczenia obowiązkowe nie opłacała, co przesadziło, że nie spełnia przesłanki 30 lat okresów składkowych i nieskładkowych (przesłanka do uzyskania emerytury). Tym samym błędne okazały się zarzuty apelacji, że kwestia ta jest sporna w niniejszym postępowaniu. Co prawda toczy się postępowanie sądowe w zakresie przywrócenia odwołującej, jako prowadzącej działalność gospodarczą, terminu do opłacenia składek , ale tylko na ubezpieczenie chorobowe. To zaś nie ma wpływu na prawo do emerytury, bowiem w tym przypadku decyduje opłacenie składek na ubezpieczenia obowiązkowe, co starała się podważyć w apelacji odwołująca. Jeszcze raz podkreślić należy, że nawet przywrócenie przez ZUS odwołującej prawa do opłacenia składek na ubezpieczenie chorobowe nie będzie miało wpływu na jej prawo do emerytury.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację o czym orzekł w sentencji wydanego wyroku.

/SSA Maria Michalska-Goźdź/ /SSA Hanna Hańczewska-Pawłowska/ /del. SSO Wiesława Stachowiak/

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Gabriela Taciak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Poznaniu
Osoba, która wytworzyła informację:  Hanna Hańczewska-Pawłowska,  Maria Michalska-Goźdź ,  Wiesława Stachowiak
Data wytworzenia informacji: