Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Poznaniu

POSTANOWIENIE

Dnia 26 czerwca 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu – III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w P.

przy udziale zainteresowanego: Ł. J.

o podstawę wymiaru składek

na skutek wniosku pełnomocnika odwołującej o wyłączenie Sędziego Sądu Okręgowego Katarzyny Schӧnhof-Wilkans

p o s t a n a w i a :

oddalić wniosek.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Poznaniu wyrokiem z 27 maja 2013 roku, w sprawie VIII U. 4786/12 oddalił odwołanie (...) sp. z o.o. z siedzibą w S. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w P. w przedmiocie podstawy wymiaru składek.

Apelację od wyroku wywiodła spółka. Na rozprawie apelacyjnej 17 czerwca 2014 roku odwołująca złożyła wniosek o wyłączenie ze składu orzekającego delegowanego sędziego Sądu Okręgowego Katarzyny Schӧnhof – Wilkans. Zdaniem apelującej, z uwagi na fakt, iż sędzia brała udział w rozpoznawaniu spraw tego samego rodzaju przed Sądem I instancji zachodzi uzasadniona wątpliwość co do bezstronność sędziego podczas rozpoznania sprawy przed Sądem II instancji.

Delegowana sędzia Sądu Okręgowego w Poznaniu Katarzyna Schӧnhof – Wilkans oświadczyła, że pomiędzy nią a odwołującą nie zachodzą okoliczności z art. 48 bądź 49 k.p.c., które mogłyby wywołać uzasadnione wątpliwości co do jej bezstronności. Sędzia wskazała, że brała udział jako Sąd Okręgowy w Poznaniu w rozpoznawaniu w I instancji spraw tej samej materii co niniejsza sprawa, z odwołań (...) sp. z o.o. przeciwko ZUS I Oddział w P. o podstawę wymiar składek, jednak w żadnej z nich nie wydała wyroku. Sędzia podała również, że jako delegowany sędzia Sądu Okręgowego do Sądu Apelacyjnego w Poznaniu orzekała w trzyosobowych składach w wielu analogicznych sprawach, między tymi samymi stronami.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Wniosek apelującej nie zasługiwał na uwzględnienie.

Wobec uzasadnienia wniosku przez skarżącą okolicznością, że sędzia Katarzyna Schӧnhof - Wilkans brała udział w rozpoznawaniu spraw tego samego rodzaju co przedmiotowa, Sąd Apelacyjny w pierwszej kolejności wziął pod rozwagę, czy podstawę do wyłączenia sędziego stanowi art. 48 § 1 pkt 5 k.p.c. Stanowi on, że jest wyłączony z mocy samej ustawy sędzia w tych sprawach, w których w instancji niższej brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia.

Sformułowanie „w wydaniu zaskarżonego orzeczenia” należy odczytywać ściśle. Z dosłownego brzmienia przepisu wynika, że nie chodzi o wszelkie orzeczenia w konkretnej sprawie wydane w pierwszej lub drugiej instancji przez danego sędziego lub z jego udziałem, lecz tylko o "zaskarżone orzeczenie".

W orzecznictwie Sądu Najwyższego sformułowanie wzięcie przez sędziego udziału w wydaniu zaskarżonego orzeczenia rozumiane jest jako uczestniczenie sędziego w składzie sądu, który wydał to orzeczenie. Wzięciem przez sędziego udziału w wydaniu zaskarżonego orzeczenia nie jest natomiast uczestniczenie sędziego w poszczególnych czynnościach procesowych poprzedzających wydanie tego orzeczenia. Artykuł 48 § 1 pkt 5 nie jest podstawą wyłączenia z mocy ustawy od rozpoznania sprawy w instancji wyższej sędziego, który wprawdzie uczestniczył w postępowaniu prowadzonym w instancji niższej, ale nie brał udziału w wydaniu orzeczenia zaskarżonego do instancji wyższej (tak m.in. w wyrokach Sądu Najwyższego z 10 listopada 1998 roku w sprawie I PKN. 362/98, z 19 marca 2004 roku w sprawie IV CK. 163/03, z 23 listopada 2006 roku w sprawie II UK. 93/06, z 17 lutego 2011 roku w sprawie III UK. 78/10, z 19 lutego 2014 roku w sprawie V CSK. 189/13).

Ustawodawca używając określenia „w wydaniu zaskarżonego orzeczenia” wyraźnie ogranicza w art. 48 § 1 pkt 5 k.p.c. przedmiotowy zakres wyłączenia do czynności narady i głosowania, sporządzenia sentencji wraz z podpisaniem oraz jej ogłoszenie.

Sądzia, której dotyczy wniosek, brała udział jako Sąd Okręgowy w Poznaniu w rozpoznawaniu w I instancji spraw tej samej materii co niniejsza sprawa. Zaskarżony apelacją wyrok został wydany przez Sąd Okręgowy w Poznaniu, w składzie którego nie zasiadała sędzia Katarzyna Schӧnhof – Wilkans.

W niniejszej sprawie nie występuje zatem przesłanka z art. 48 § 1 pkt 5 k.p.c.

Zastosowania nie znalazł także art. 49, k.p.c., zgodnie z którym, niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 48, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego w danej sprawie.

Wątpliwość odwołującej spółki nie jest w realiach niniejszej sprawy obiektywnie uzasadniona. Choć apelująca nie rozwinęła jednoznacznie swego stanowiska, przyjąć należało, iż wątpliwości co do bezstronności sędziego Katarzyny Schӧnhof – Wilknas, wynikają dla odwołującej z faktu, że biorąc udział w rozpoznawaniu spraw o analogicznym stanie faktycznymi i prawnym jak niniejsza, sędzia ma określony na nie pogląd prawny.

Odnosząc się do powyższego, zaznaczyć trzeba, że sędzia którego wyłączenia domaga się spółka w żadnej ze spraw z odwołań (...) sp. z o.o. nie wydała wyroku. Sąd wydaje wyrok, gdy sprawa jest dojrzała do rozstrzygnięcia, tj. po przeprowadzeniu dowodów i zamknięciu rozprawy.

Już tylko z uwagi na powyższe wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie.

Nawet jednak w sytuacji, gdyby sędzia jako Sąd Okręgowy w Poznaniu, w jakiejkolwiek z analogicznych spraw z odwołania spółki (...) wydała wyrok, również nie byłoby to wystarczającą podstawą do jej wyłączenia od rozpoznania apelacji w sprawie niniejszej.

Okoliczność, że sędzia reprezentuje pogląd prawny niekorzystny dla strony, nie stanowi podstawy wyłączenia go w świetle art. 49 k.p.c. (tak Sąd Najwyższy w postanowieniu z 20 lutego 1976 roku, w sprawie II CZ. 8/76,

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny działając na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji niniejszego postanowienia.