Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Poznaniu

POSTANOWIENIE

Dnia 19 listopada 2014 roku

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Jerzy Geisler

po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2014 roku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa D. A.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w S.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki

na postanowienie Sądu Okręgowego w Poznaniu XIV Wydział Cywilny z siedzibą w Pile

z dnia 2 października 2014 roku, sygn. akt: XIV C 1014/14

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSA Jerzy Geisler

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy oddalił wniosek powódki o zwolnienie od kosztów sądowych, uznając złożone przez nią oświadczenie majątkowe za niewiarygodne. Podkreślił, iż powódka nie wyjaśniła przyczyn, z jakich nie podejmuje zatrudnienia (jej pełnomocnik oświadczył, że powróciła z urlopu). Nie wskazała także, z jakiego tytułu obciąża ją zobowiązanie w wysokości 1.681,46 zł miesięcznie. Sąd I instancji wskazał również, że powódka dokonuje wpłat na swój rachunek bankowy, w tym w kwietniu 2014 roku wpłaciła kwotę 9.310,00 zł, co pozwala uznać, iż dysponuje ona środkami finansowymi, których źródła nie ujawnia.

Opłata sądowa od pozwu wynosi 5.000,00 zł.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła powódka, zaskarżając je w całości i wnosząc o jego zmianę poprzez całkowite zwolnienie jej od kosztów sądowych. Wniosła także o zasądzenie na swoją rzecz kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd Apelacyjny podziela stanowisko Sądu Okręgowego, iż skarżąca przedstawiła swoja sytuację majątkową nierzetelnie, co uzasadnia oddalenie jej wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych.

Z przedstawionego przez powódkę wyciągu z rachunku bankowego wynika, że w miesiącu kwietniu 2014 roku uzyskała ona środki pieniężne w wysokości 9.310,00 zł, zaś w lipcu 2014 roku – w wysokości 1.300,00 zł. Skarżąca w zażaleniu podnosiła, że środki te pochodziły od ojca jej dziecka – D. C., zaś wpłaty te były „przysługą” wobec niego. Takie twierdzenia Sąd Apelacyjny uznał za niewiarygodne w świetle zasad doświadczenia życiowego. Powódka nie wyjaśniła, z jakiego powodu D. C. miałby dokonywać wpłat na jej rachunek bankowy, zwłaszcza, że posiada własny, co wynika również z przedstawionego przez skarżącą wyciągu. Twierdzeń powódki nie czyni również wiarygodnym fakt, że wpłacone pieniądze pozostawały na rachunku przez krótki czas, na co zwracano uwagę w zażaleniu. Kwota 9.000,00 zł została bowiem przelana niezwłocznie przez powódkę na jej inny rachunek bankowy, którego jednak w toku postępowania skarżąca nie ujawniła, mimo że została wezwana do przedłożenia wyciągów ze wszystkich rachunków bankowych.

Nie uszło również uwadze Sądu Apelacyjnego, iż w dniu 29 lipca 2014 roku powódka dokonała wpłaty kwoty 1.210,00 zł na rzecz B. M. tytułem opłaty za mieszkanie. Skarżąca wydatku tego nie uwzględniła w złożonym przez siebie oświadczeniu majątkowym, co dodatkowo podważa jego wiarygodność.

Mając na uwadze powyższe Sąd Apelacyjny oddalił zażalenie powódki na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

SSA J. Geisler