Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Poznaniu

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 14/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 7.11.2019r. ( III K 294/19 )

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.  obraza przepisów prawa procesowego, która miała wpływ na treść wydanego wyroku, a mianowicie art.413 § 1 pkt 4 kpk poprzez niedokładne określenie przypisanego oskarżonemu przestępstwa i pominięcie, że zachowanie sprawcy nastąpiło z oczywiście błahego powodu, a okazane przy jego popełnieniu lekceważenie porządku prawnego było rażące,

2.  obraza przepisów prawa materialnego, tj. art.57a § 2 kk poprzez jego niezastosowanie i nieorzeczenie wobec sprawcy występku chuligańskiego nawiązki na rzecz pokrzywdzonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Nie budzi wątpliwości, że opis czynu przyjęty przez sąd I instancji w pkt 1 zaskarżonego wyroku nie zawierał elementów, o których mowa w art.115 § 21 kk. Sąd ten przyjął, że oskarżony działał m.in. z błahego powodu pomijając znamię „oczywistości”. Analogicznie przyjmując, iż oskarżony okazywał lekceważenie porządku prawnego pominął, że miało to postać „rażącą”. Błędy te są zresztą powieleniem braków opisu zawartego w akcie oskarżenia, co prokurator przyznał uczciwie na rozprawie apelacyjnej w dniu 18.06.2020r. Ta ostatnia uwaga odnosi się także do kwalifikacji w której jako podstawę skazania i wymiaru kary przyjęto przepis art.57a kk, zamiast art.57a § 1 kk. Oczywiste też było, że w przypadku określonym w cyt. powyżej przepisie orzeczenie nawiązki, o której mowa w art.57a § 2 kk było obligatoryjne, nawet niezależnie od argumentów podniesionych przez Sąd Okręgowy na s.8 uzasadnienia zaskarżonego wyroku. Kwestie te nie mają jednak znaczenia w realiach niniejszej sprawy, albowiem uwzględniono zarzut apelacji obrońcy oskarżonego kwestionujący zasadność zastosowania art.57a § 1 kk. Sąd meriti podobnie jak i prokurator nie dostrzegli bowiem, że w opisie czynu ( w konsekwencji także w podstawie skazania ) przyjęto jednocześnie, że oskarżony działał zarówno „ z błahego powodu” (art.57a § 1 kk), jak i „ z powodu przynależności narodowej obywatela U. ” (art.119 § 1 kk). Chaos ten pogłębia dodatkowo uzasadnienie zaskarżonego wyroku, w którym na s.6 Sąd Okręgowy przyjmuje jednocześnie, że oskarżony działał „ bez powodu (poza samą przynależnością narodową pokrzywdzonego powodu takiego nie było)”. Wezwany na rozprawie odwoławczej prokurator także sprzeczności tych nie potrafił racjonalnie wyjaśnić, podobnie jak
i wskazać jakiż to „ błahy powód” skarżący miał na myśli : „… być może chodziło o działanie „bez powodu”, a w zasadzie z przyczyn przynależności narodowej pokrzywdzonego…” (vide: k.338v). Sąd Apelacyjny w Poznaniu w składzie rozpoznającym niniejsza sprawę w pełni podziela w tym zakresie pogląd wyrażony w uzasadnieniu wyroku Sądu Apelacyjnego w L. z dnia 29.10.2019r. ( II AKa 198/19 ), że skoro z woli ustawodawcy motywacja rasistowska, dyskryminacyjna, ksenofobiczna, wykluczająca, stała się znamieniem występków z art.119 kk
i art.257 kk, penalizujących akty agresji z powodu przynależności narodowej, etnicznej, rasowej, politycznej, wyznaniowej lub bezwyznaniowości danej osoby lub grupy osób, to oznacza, że nie jest możliwe jednoczesne przyjęcie, że zostały one popełnione „bez powodu” lub „z oczywiście błahego powodu” w rozumieniu art.115 § 21 kk. Ustawodawca nie bagatelizuje więc zachowań podejmowanych z powodów rasistowskich, ksenofobicznych, dyskryminacyjnych. Przeciwnie, czynności wykonawcze podejmowane z tych pobudek, które, co istotne, uczynił znamieniem czynu, wyodrębnia w szczególną kategorię przestępstw, obwarowuje je surowszą sankcją
i wprowadza do nich tryb publicznoskargowy. Zatem nadaje owej motywacji tak istotne znaczenie, że nie jest możliwe przyjęcie, że działanie sprawcy, atakującego tylko z tego oto powodu dobra prawne wymienione w przepisie art.115 § 21 kk, było działaniem „bez powodu lub z oczywiście błahego powodu", w rozumieniu tego przepisu. Mając na uwadze ww. argumenty sąd odwoławczy zobligowany był do eliminacji z opisu czynu, że działanie oskarżonego miało charakter chuligański a z podstawy skazania i wymiaru kary przywołany przez Sąd Okręgowy przepis art.57a kk. Konsekwencją tego było nadto złagodzenie wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności. Przesłanka z art.57a § 1 kk ma niewątpliwie charakter okoliczności obostrzającej wymiar kary i jak wynika z treści uzasadnienia zaskarżonego wyroku na s.7 tak też była traktowana przez Sąd Okręgowy. Jej wyeliminowanie doprowadziło do wymierzenia oskarżonemu kary pozbawienia wolności łagodniejszej o 4 miesiące ( 1 rok i 8 miesięcy ). Modyfikacja wyroku w pkt 1 spowodowała też, że bezprzedmiotowa stała się argumentacja prokuratora dot. obligatoryjnej nawiązki z art.57a § 2 kk. W tym momencie aktualny stał się natomiast wywód sądu I instancji w tym zakresie, o którym mowa na s.8 uzasadnienia zaskarżonego wyroku. Stanowisko to dot. fakultatywnych środków, o których mowa w art.46 § 1 i 2 kk Sąd Apelacyjny podzielił.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku poprzez :

⚫

wskazanie w opisie przypisanego czynu, że zachowanie nastąpiło z oczywiście błahego powodu, a okazane przy popełnieniu przez oskarżonego przypisanego mu występku lekceważenie porządku prawnego było rażące,

⚫

orzeczenie na podstawie art.57a § 2 kk nawiązki na rzecz pokrzywdzonego w kwocie 2.000 zł;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek uznany z bezzasadny co jest konsekwencją uznania zarzutów apelacji prokuratora na niezasadne.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1pkt 2-4 zaskarżonego wyroku

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Brak skutecznych zarzutów apelacji i okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1w pkt 1 zaskarżonego wyroku :

a)  eliminacja z opisu czynu oskarżonego, że przypisany mu występek ma charakter chuligański a z podstawy skazania i wymiaru kary, przepis art.57a kk,

b)  obniżenie wymiaru kary pozbawienia wolności wymierzonej oskarżonemu do 1 roku i 8 miesięcy,

Zwięźle o powodach zmiany

Konsekwencja częściowego uwzględnienia zarzutów apelacji obrońcy.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt 3

pkt 4

Na podstawie § 17 ust.2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3.10.2016r. (tj. Dz.U. 2019.18) w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu zasądzono na rzecz adw. N. M. kwotę 732 zł; w tym 23 % VAT.

Na podstawie art.624 § 1 kpk zwolniono oskarżonego z obowiązku uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, albowiem stan majątkowy ww. nie daje nadziei by w dającej się przewidzieć przyszłości był w stanie je uiścić.

7.  PODPIS

M. Ś. U. D. P. G.