Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Poznaniu

UZASADNIENIE

L. O. został skazany prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 2 lutego 2017 r. w sprawie VIII K 754/15, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 30 sierpnia 2017 r. w sprawie IV Ka 566/17 za przestępstwo z art. 226 § 1 k.k. i art. 222 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., popełnione w dniu 14 maja 2014 r., na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności. Skazany ma odbyć tę karę w okresie od dnia 19 listopada 2018 r. do dnia 15 września 2019 r.

II.  Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 10 maja 2017 r. w sprawie VIII K 114/16, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 4 października 2017 r. w sprawie IV Ka 934/17 za przestępstwo z art. 226 § 1 k.k. i art. 222 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., popełnione w dniu 9 września 2015 r., na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności. Skazany odbywa tę karę od dnia 23 stycznia 2018 r. i ma ją odbywać do dnia 19 listopada 2018 r.

III.  Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 7 marca 2017 r. w sprawie II K 263/15 za:

a)  ciąg 4 przestępstw z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., popełnionych w okresie od dnia 15 października 2004 r. do dnia 17 marca 2005 r., na karę 4 lat pozbawienia wolności oraz grzywnę w wymiarze 200 stawek dziennych po 15 zł;

b)  ciąg 2 przestępstw z art. 279 § 1 k.k., popełnionych w okresie od dnia 8/9 sierpnia 2002 r. do dnia 26 września 2002 r., na karę 2 lat pozbawienia wolności oraz grzywnę w wymiarze 100 stawek dziennych po 15 zł;

c)  ciąg 2 przestępstw z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 2 k.k. oraz z art. 286 § 2 k.k., popełnionych w okresie od dnia 18 lutego 2005 r. do dnia 15 marca 2005 r., na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w wymiarze 100 stawek dziennych po 15 zł;

d)  przestępstwo z art. 282 k.k., popełnione w 2005 r., przed 27 września 2005 r., na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz grzywnę w wymiarze 100 stawek dziennych po 15 zł,

przy czym orzeczone kary jednostkowe połączono i sprowadzono do kary łącznej 5 lat pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 300 stawek dziennych po 15 zł. Skazany ma odbyć tę karę w okresie od 14 marca 2022 r. do 13 marca 2027 r.

IV.  Wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 30 sierpnia 2017 r. w sprawie XVI K 134/17, w którym połączono skazanemu kary pozbawienia wolności orzeczone następującymi wyrokami:

⚫

Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 25 kwietnia 2006 r. w sprawie II K 516/05 za czyn popełniony w dniu 2 maja 2001 r. z art. 158 § 1 k.k.,

⚫

Sądu Rejonowego w Płocku z dnia 27 kwietnia 2006 r. w sprawie II K 1182/05 za czyn popełniony w dniu 26 lipca 2000 r. z art. 280 § 1 k.k.,

⚫

Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 20 lutego 2007 r. w sprawie II K 587/05:

- za czyn popełniony w nocy z 11 na 12 grudnia 2002 r. z art. 197 § 1 k.k.;

- za czyn popełniony w nocy z 11 na 12 grudnia 2002 r. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 197 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.;

- za czyn popełniony w dniu 1 września 2002 r. z art. 288 § 1 k.k.;

- za czyn popełniony w dniu 1 września 2002 r. z art. 190 § 1 k.k.;

- za czyn popełniony w dniu 1 września 2002 r. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k.;

- za czyn popełniony w dniu 16 stycznia 2003 r. z art. 226 § 1 k.k.

⚫

Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 10 października 2013 r. w sprawie XII K 39/12:

- za czyn popełniony w okresach od lutego 2001 roku do 12 stycznia 2002 r., od kwietnia 2002 r. do 16 stycznia 2003 r. oraz od października 2004 r. do września 2005 r. z art. 258 § 1 k.k.;

- za czyn popełniony w dniu 24 sierpnia 2005 r. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 252 § 1 k.k.;

⚫

Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2015 r. w sprawnie XII K 71/14:

- za czyn popełniony w nieustalonym dniu latem 2000 r. z art. 280 § 2 k.k. w zb. z art. 282 k.k. w zw. z art. 11 § 2 kk. w zw. z art. 65 § 1 k.k.;

- za czyn popełniony w nieustalonym dniu w październiku 2000 r. z art. 4 § 1 k.k. i art. 252 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks kamy Dz. U. nr 128 poz. 840 w zw. z art. 282 k.k. w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 k.k.;

- za czyn popełniony w nieustalonym dniu pod koniec 2000 r. z art. 282 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.:

⚫

Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 29 września 2016 r. w sprawie
XVI K 137/12 za czyn popełniony w okresie od 27 lutego 2001 r. do 2 marca 2001 r. z art. 252 § 1 k.k.,

po czym wymierzono mu karę łączną 15 lat pozbawienia wolności, którą skazany ma odbywać w okresie od 15 września 2019 r. do 14 marca 2022 r.,

a nadto połączono skazanemu kary grzywny orzeczone następującymi wyrokami:



Sądu Rejonowego w Płocku z dnia 27 kwietnia 2006 r., sygn. akt II K 1182/05,



Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 10 października 2013 r., sygn. akt XII K 39/12,



Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2015 r., sygn. akt XII K 71/14,

sprowadzając je do kary łącznej 540 stawek dziennych grzywny, po 30 złotych każda stawka.

Wyrokiem łącznym z dnia 12 marca 2018 r., sygn. akt XVI 18/18, Sąd Okręgowy w Poznaniu:

1. Na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 86 § 1 k.k., połączył skazanemu L. O. kary i kary łączne pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w punktach I - IV i wymierzył mu karę łączną 19 (dziewiętnastu) lat pozbawienia wolności.

2. Na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 86 § 1 i § 2 k.k., połączył skazanemu L. O. kary i kary łączne grzywny orzeczone wyrokami opisanymi w punktach III i IV i wymierzył mu karę łączną grzywny w wymiarze 720 (siedmiuset dwudziestu) stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych.

3. Na podstawie art. 577 k.p.k., zaliczył skazanemu na poczet orzeczonej w punkcie 1 kary łącznej pozbawienia wolności okres odbytej kary w sprawie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 20 czerwca 2016 r. o sygnaturze akt XVIII K 237/15 od dnia 16 stycznia 2003 roku do dnia 27 października 2003 roku, od dnia 21 listopada 2003 roku do dnia 10 września 2004 roku, od dnia 27 września 2005 roku do dnia 27 grudnia 2006 roku, od dnia 6 kwietnia 2007 roku do dnia 18 grudnia 2008 roku i od dnia 6 lutego 2009 roku do dnia 04 lutego 2014 roku oraz okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie Sądu Okręgowego w Poznaniu o sygnaturze akt XVI K 137/12 (dawniej XVI K 173/10 Sądu Okręgowego w Poznaniu) od dnia 04.02.2014r. godz. 09:15 do dnia 14.08.2014r. godz. 09:15.

4. Na podstawie art. 577 k.p.k., na poczet orzeczonej w punkcie 2 kary łącznej grzywny zaliczył okres wykonywania zastępczej kary pozbawienia wolności w wymiarze 50 dni w sprawie sygn. akt II K 1182/05 - od dnia 18 grudnia 2008 roku do dnia 6 lutego 2009 roku.

5. Na podstawie art. 576 § 1 k.p.k., stwierdził, że pozostałe rozstrzygnięcia ze spraw podlegających łączeniu, nieobjęte karą łączną, podlegają odrębnemu wykonaniu.

Apelację od tego wyroku wniósł obrońca skazanego, który podniósł zarzut rażącej surowości orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności i zawnioskował o jej złagodzenie.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Apelacja obrońcy skazanego okazała się niezasadna. Analiza uzasadnienia apelacji prowadzi do wniosku, że najistotniejszym argumentem, który miałby wskazywać na to, iż wymierzona L. O. kara łączna razi swą surowością jest niejako „dwukrotne” uwzględnienie na jego niekorzyść zachowań podjętych na szkodę funkcjonariuszy publicznych (polegających m.in. na znieważeniu i naruszeniu nietykalności funkcjonariusza Służby Więziennej). Z jednej strony bowiem został on skazany za przestępstwa z tym związane, a z drugiej strony wpłynęło to na opinię o nim w zakładzie karnym. Argument ten nie jest przekonujący. To, że dane zachowania sprawcy stały się podstawą jego skazania za przestępstwa nie oznacza, iż nie mogą zarazem wpłynąć one na opinię o nim w zakładzie karnym, a wręcz przeciwnie, jest to w pełni zrozumiałe, ponieważ doszło do nich na terenie jednostki penitencjarnej, w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności.

Drugim argumentem, na który powołał się obrońca jest ścisły związek czasowy pomiędzy niektórymi popełnionymi przez skazanego przestępstwami. Powołując się na tę okoliczność obrońca całkowicie pominął okoliczności, które przemawiały na niekorzyść L. O.. Otóż, Sąd Okręgowy słusznie zwrócił uwagę, że przestępstwa wchodzące w skład wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Poznaniu i wyroku Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim oraz przestępstwa przypisane w/w wyrokami Sądu Rejonowego Poznań- Stare Miasto w P. dzieli bardzo duży dystans czasowy – 9 i 10 lat. Nadto L. O. popełnił szereg przestępstw, które godziły w zgoła odmienne dobra chronione prawem, tj. przeciwko życiu i zdrowiu, przeciwko mieniu, w tym rozboje i wymuszenie rozbójnicze, przeciwko wolności seksualnej w postaci zgwałcenia i usiłowania zgwałcenia, przeciwko porządkowi publicznemu w postaci usiłowania wzięcia zakładnika i udziału w zorganizowanej grupie przestępczej oraz przeciwko działalności instytucji państwowych i samorządu terytorialnego w postaci znieważenia funkcjonariusza publicznego. Był też skazany za przestępstwa kradzieży z włamaniem oraz usiłowanie uzyskania korzyści majątkowej w zamian za zwrot bezprawnie zabranej rzeczy.

Ilość przestępstw, których skazany się dopuścił i duży ciężar gatunkowy szeregu z nich, przemawiają za zastosowaniem przy kształtowaniu kary łącznej pozbawienia wolności w większym stopniu zasady kumulacji. Poza tym, zachowanie L. O. w trakcie odbywania kary było zmienne, ale z przewaga nagannego. Od listopada 2009 r. jest on zakwalifikowany do kategorii osadzonych stwarzających poważne zagrożenie społeczne albo poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa zakładu karnego lub aresztu śledczego. Uczestniczył w bójce z innym osadzonym, uderzył funkcjonariusza SW, wulgarnie odniósł się do lekarza i opluł go podczas badania, uszkodził mienie jednostki, jak również nawiązywał nielegalne kontakty. Jest zarazem bezkrytyczny wobec popełnionych przestępstw.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego, wymierzając skazanemu karę łączna pozbawienia wolności Sąd Okręgowy wziął pod uwagę wszystkie istotne w tym względzie okoliczności, tj. zarówno te przemawiające na jego korzyść, jak i na niekorzyść i każdej z nich nadał odpowiednią rangę i wagę. To samo należy odnieść do orzeczonej kary łącznej grzywny, choć zarzut dotyczy tylko kary łącznej pozbawienia wolności. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku wnikliwie umotywowano zapadłe rozstrzygnięcia, a z zawartymi tam wywodami w pełni zgadza się Sąd Apelacyjny.

Reasumując, wymierzone skazanemu kary łączne pozbawienia wolności i grzywny są sprawiedliwe i nie rażą swą surowością, a jednocześnie zapewniają prawidłowe oddziaływanie wychowawcze i zapobiegawcze wobec niego, jak również uwzględniają potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Apelacyjny utrzymał zaskarżony wyrok w mocy i jednocześnie zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata K. M. kwotę 147,60 zł, w tym VAT, tytułem kosztów nieopłaconej obrony z urzędu w postępowaniu odwoławczym. Z kolei na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., Sąd Apelacyjny zwolnił L. O. od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, ponieważ nie osiąga on żadnych dochodów i nie posiada majątku.

Grzegorz Nowak Henryk Komisarski Maciej Świergosz