Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Poznaniu

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II.AKa.135/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Zielonej Górze z dnia (...) kwietnia 2021 roku w sprawie o sygn. akt II.K.26/(...)

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Obrońca oskarżonego zarzucił Sądowi I instancji:

1.  „…błąd w ustaleniach faktycznych, który polegał na uznaniu, iż zebrany materiał dowodowy pozwala na przyjęcie, że R. J. (1) dopuścił się wszystkich przypisanych mu czynów, podczas gdy analiza dostępnego na czas orzekania materiału prowadzi do wniosku, iż jest on niewystarczający do czynienia takich ustaleń;

2.  obrazę przepisów art.4 kpk, art.5 § 1 i 2 kpk w zw. z art.7 kpk, która miała wpływ na treść orzeczenia, polegającą na nieuprawnionym przyjęciu, że zeznania D. M. (1), ocenione swobodnie z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz doświadczenia życiowego, przemawiają za tym, że oskarżony dopuścił się przypisanego mu czynu z art.18 § 2 kk w zw. z art.148 § 1 kk i są okolicznościami, które w całości negują przemawiające na korzyść oskarżonego w tym zakresie dowody, co ma wynikać z tego, że zeznania D. M. (1) są w całości wiarygodne, podczas gdy obrona przedstawiła skuteczny kontr dowód w tym zakresie, który nie został wzięty przez Sąd pod uwagę, a zeznania D. M. są sprzeczne także wewnętrznie;

3.  obrazę przepisu art.4 kpk, art.5 § i 1 i 2 kpk w zw. z art.7 kpk, która miała wpływ na treść orzeczenia, poprzez uwzględnienie tylko okoliczności niekorzystnych dla oskarżonego, z pominięciem tych, z których wynikało, że oskarżony nie dopuścił się przypisanych mu czynów z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, albowiem obiektywnie nie istniała taka możliwość, zeznania B. S. (1) w tym zakresie nie zostały właściwie ocenione, a Sąd uwzględnił na niekorzyść oskarżonego wątpliwe jakościowo i nie weryfikowane, a także sprzeczne wewnętrznie, zeznania D. M. (1);

4.  obrazę przepisu art.4 kpk, art.5 § 1 i 2 kpk w zw. z art.7 kpk, która miała wpływ na treść orzeczenia, poprzez uwzględnienie tylko okoliczności niekorzystnych dla oskarżonego, z pominięciem tych, z których wynikało, że oskarżony nie dopuścił się przypisanego mu czynu z art.18 § 2 kk w zw. z art.245 kk wymienionego w pkt VII części wstępnej wyroku albowiem świadkami takiego zachowania miały być osoby, które żyły w związku partnerskim – K. Z. i D. M. (1), a ten ostatni będąc w konflikcie z oskarżonym swoje negatywne nastawienie wobec R. J. (1) indukował na K. Z., co zostało utrwalone w toku postępowania, a nadto wersja tych dwóch pomawiających różni się miedzy sobą i jest wzajemnie sprzeczna z zeznaniami N. R.;

5.  obrazę przepisu art.245 kk, która miała wpływ na treść orzeczenia, poprzez uznanie, iż grożenie popełnieniem przestępstwa D. M. (1) (przypisane oskarżonemu w pkt X części wstępnej wyroku), bez ustalenia, iż groźba ta wzbudziła w pokrzywdzonym uzasadniona obawę jej spełnienia, a wręcz przeciwnie, albowiem pokrzywdzony tym przestępstwem zeznał, iż rzekomych gróźb się nie obawiał, a nadto w retorsji sam zagroził przestępstwem oskarżonemu; co przy dawaniu wiary w całości zeznaniom D. M. prowadzić musi do przeciwnych ustaleń niż poczynione przez Sąd meriti.

6.  obrazę art.170 § 1a kpk i art.368 kpk ewentualnie art.352 co miało wpływ na treść orzeczenia albowiem zbudowało niepełny obraz stanu faktycznego sprawy, przez co naruszone zostało także prawo oskarżonego do obrony, albowiem Sąd oddalił większość wniosków oskarżonego i obrony zmierzających do ustalenia a) wiarygodności D. M. (1) w zakresie w jakim podawał miejsca i czas zakupu narkotyków od R. J. (1), a oskarżony usiłował nimi wykazać, że w czasie gdy D. M. twierdził, iż kupował narkotyki w konkretnym miejscu zamieszkania oskarżonego, ten mieszkał już w innym i b) a także do ustalenia czy pomiędzy oskarżonym, a pokrzywdzoną dochodziło do wzajemnego znęcania się, co miało oczywisty wpływ na uznanie jego sprawstwa i winy w zakresie przypisanych mu czynów z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i znęcania się;

7.  Z ostrożności procesowej , wymierzenie oskarżonemu rażąco niewspółmiernej kary za przypisane mu przestępstwa z pkt. od I, II-X, w stosunku do stopnia winy, oraz nie uwzględnienie w dostatecznym stopniu takich warunków osobistych jak popełnienie przestępstw kilka lat temu, brak karalności w okresie kilku ostatnich lat, prowadzenie przez oskarżonego na wolności zgodnego z normami społecznymi tryby życia, założenia rodziny, bycia ojcem i walki o prawo do dziecka, wywiązywania się w trakcie pozbawienia wolności z obowiązku alimentacyjnego, częściowo dobrej opinii tego oskarżonego z jednostek penitencjarnych, w których przebywał po pozbawieniu go wolności, a także nie uwzględnienie dyrektywy kary w zakresie prewencji ogólnej, nieadekwatne wymierzenie kary w stosunku do czasokresu działalności i ilości substancji odurzających w obrocie, których przypisano mu uczestnictwo, sposobu działania i skutków w zakresie przestępstw przeciwko wymiarowi sprawiedliwości, albowiem czyny, które mu zostały przypisane w tym zakresie nie doprowadziły w żadnym stopniu do zmiany przez kogokolwiek zeznań czy wyjaśnień

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Okręgowy w Zielonej Górze ustalił - w oparciu o zeznania – wyjaśnienia D. M. (1), że od przełomu (...) roku ten ostatni kupował od oskarżonego R. J. (1) narkotyki w postaci amfetaminy. Sąd przypisał oskarżonemu sprzedaż (...) gramów tej substancji - dziesięciokrotnie po (...) gramów za każdym razem. Transakcje te miały odbywać się w S..

D. M. (1) w toku śledztwa przedstawił różne wersje zdarzeń, przy czym przez długi czas od momentu zatrzymania go jako podejrzanego do sprawy o udział w obrocie narkotykami zaprzeczał zarzucanym mu zachowaniom, negując także udział w tych czynach oskarżonego R. J. (1), bądź nie wspominając w ogóle o oskarżonym (karty 336-338, 361-364, 398-400 akt sprawy jak należy się domyślać Sądu Rejonowego w Zielonej Górze o sygn. akt (...)) Do przesłuchania D. M. (1) w dniu (...) (k.708 – 709 – karty w tomie V) brak było jakichkolwiek informacji o tym, iż jakikolwiek udział w zarzucanym D. M. obrocie narkotykami może mieć R. J. (1).

Z karty przeglądowej akt w tomie II wynika, że D. M. (1) w charakterze podejrzanego przesłuchiwany był także w dniu (...) r. (karty 336 – 338) w dniu (...) na posiedzeniu w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania przed Sądem Rejonowym w Zielonej Górze (karty 361 – 364), w dniu (...)w charakterze podejrzanego (karty 398 – 400) Z karty przeglądowej akt w tomie III wynika, że w dniu (...) przesłuchano D. M. (1) w charakterze świadka (karty 437 – 438). Tych protokołów przesłuchania świadka w aktach nie ma. Pierwszym protokołem przesłuchania w charakterze podejrzanego D. M. (1) jest protokół w tomie IV oznaczony jako karty 708 – 709).

D. M. (1) przesłuchiwany był przed Sądem Okręgowym w Zielonej Górze na rozprawie w dniu (...) roku (tom XII karty 2288 – 2295, wówczas też odczytano świadkowi jego wyjaśnienia z kart 708 – 709, 712 – 713, 728 – 732 (tom IV), (...), (...), (...) – 1190, (tom VI) 1210 – (...),(tom VII) 1820 – (...) (tom X) – przy czym zwrócić uwagę należy na numerację kart zawartych w aktach w szczególności w pierwszych pięciu tomach, która musi budzić poważne wątpliwości. D. M. (1) nie odczytano i nie ustosunkował się od do wyjaśnień czy zeznań z kart 336-338, 361-364, 398-400 i 437 -438 co stanowi oczywistą obrazę art.391 § 1 i 2 kpk w zw. z art.389 § 2 kpk.

Zwracał już na to uwagę Sąd Rejonowy w Zielonej Górze w postanowieniu z dnia (...) roku w sprawie (...) kiedy odmówił stosowania wobec oskarżonego R. J. (1) tymczasowego aresztowania. (karta 962 tom V) Znamiennym jest, że karty wskazane powyżej nie zostały wyłączone przez prokuratora do postępowania przeciwko oskarżonemu R. J. (1) i do tych zeznań D. M. (1) się nie odnosił w trakcie tego postępowania. W aktach znajdują się tylko te protokoły przesłuchania D. M. (1), w których pomawiał R. J. (1).

Już w toku postępowania przygotowawczego wyjaśnienia D. M. (1) były wewnętrznie sprzeczne. Z porównania wyjaśnień D. M. – tych złożonych przed funkcjonariuszka Policji i tych złożonych przed Prokuratorem wynikają sprzeczności, jak choćby to, że na Policji D. M. zaprzeczył by kontaktował się z oskarżonym telefonicznie, a już w Prokuraturze twierdził, że na transakcje narkotykowe z oskarżonym umawiał się telefonicznie. Dalej na Policji twierdził, że oskarżonego identyfikował jako mieszkańca N. i wskazywał, że w przeszłości był zatrzymany z kokainą w dyskotece (...) w Z. (co Sąd Rejonowy zweryfikował, że D. M. nie mógł wiedzieć o zatrzymaniu R. J. we (...) skoro poznać się mieli w 2017r.

D. M. (1) w toku śledztwa przedstawiał różne wersje zdarzeń. W dniu 30 maja 2019 r. (zeznając o faktach i okolicznościach, które miały mieć miejsce na przełomie roku (...) i do (...), a więc z przed 1 roku i półtora roku) podał, iż nie pamięta dokładnie w jakich okolicznościach kupował od R. J. (1) amfetaminę by w tym samym protokole podać, iż sprzedał je dalej i było to (...) gramów, a transakcji było (...), czego był już pewny. Co istotne przesłuchujący Prokurator nie zapytał, gdzie nabywał te narkotyki tylko czy wszystkie transakcje były w S.? Nikt nigdy nie zapytał D. M. (1) na temat tego czy ważył te narkotyki.

W dniu (...) D. M. (1) składając obszerną relację odnośnie czynu zarzucanego oskarżonemu w punkcie II polegającego na podżeganiu jego osoby do zabójstwa B. S. (1), stwierdził, że propozycja ta ze strony oskarżonego R. J. (1) padła gdy poruszali się prawdopodobnie samochodem marki C. (...) użytkowanym przez oskarżonego. Z kolei w jednych zeznaniach przed Sądem stwierdził, że rzecz działa się w (...) roku i na (...) poruszali się autem użytkowanym przez R. J. – srebrnym C. (...). (karta 2293 tom XII) D. M. (1) zawsze kwotę za dokonanie zabójstwa B. S. (1) określał na (...) zł, podczas gdy K. Z. w dniu (...) roku przed Sądem zeznała, że D. przekazał jej, że chodziło o kwotę (...)

Oceniając zeznania – wyjaśnienia D. M. (1) Sąd Okręgowy z jednej strony ma świadomość, że jako tzw. „dowód z pomówienia” wymaga on szczególnie krytycznej oceny, to z drugiej bagatelizuje zawarte w zeznaniach świadka sprzeczności i w brew pierwszemu stwierdzeniu w cale nie dokonuje krytycznej ich oceny. Stwierdza bowiem, że relacja świadka nie budzi wątpliwości, jest w pełni wiarygodna i koresponduje z pozostałymi dowodami (przy czym nie wskazuje z jakimi) W ocenie Sądu D. M. (1) wyczerpująco opisał proceder narkotykowy, w którym uczestniczył. Sąd dostrzega pewne nieścisłości lub brak precyzji w zeznaniach świadka jak np. w odniesieniu do marki samochodu, którym poruszał się oskarżony składając propozycję zabójstwa, czy niedokładności w chronologii zdarzeń ale to w ocenie Sądu nie deprecjonuje zdaniem Sądu zeznań tego świadka. Mimo przedłożenia przez obrońcę oskarżonego dokumentu potwierdzającego zatrzymanie samochodu marki C. (...) koloru srebrnego o nr rejestracyjnym (...) i zabezpieczenie go przez Policję niemiecką (karty 2286- oryginał w j. (...)

Sąd w swej ocenie pomija całkowicie okoliczność, że w sytuacji gdy oskarżony konsekwentnie nie przyznaje się do popełnienia zarzucanych mu czynów to zeznania świadka są praktycznie jedynym dowodem świadczącym o winie oskarżonego.

Sąd pomija także, że D. M. (1) miał interes w tym, by pomawiać oskarżonego, gdyż sam był podejrzanym, a później oskarżonym i jego „współpraca” z prokuratorem mogła mieć wpływ na ewentualny przyszły wymiar kary.

D. M. (1) został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Zielonej Górze w sprawie o sygn. akt (...) za popełnienie przestępstwa określonego w art.56 ust.1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.12 kk w zw. z art.65 § 1 kk –tj. za wprowadzenie do obrotu 480 gramów amfetaminy, która przekazywał celem dalszej sprzedaży A. J. w jednorazowych ilościach po (...) i (...) gramów oraz cenie (...) zł na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze (...) (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym.

A.

Trudno przyjąć jak czyni Sąd Okręgowy, że zeznania świadka D. M. (1) korespondują z zeznaniami świadka K. Z., która jest tak zwanym świadkiem „ze słyszenia” i zna pewne okoliczności z relacji D. M. (1).

Co do czynów zarzucanych oskarżonemu w punktach IV, V i VI zakwalifikowanych przez prokuratora jako przestępstwa określone w art.56 ust.3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i art.62 ust.2 tej ustawy, a przypisane oskarżonemu w pkt 4 jako ciąg przestępstw określonych w art.57 ust.2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani w zw. z art.56 ust.3 i art.62 ust.2 tej ustawy w zw. z art.64 § 1 kk i w zw. z art.11 § 2 kk Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie zeznań świadka B. S. (1) i ocenił jej zeznania w tym zakresie jako: „…wiarygodne (…) w zakresie przestępstw narkotykowych wynikających z jej zeznań, tj. faktu, ze we władaniu oskarżonego były przypisane ilości amfetaminy. Zwrócić w tej części należy uwagę, że świadek była wcześniej osoba uzależnioną od narkotyków, znała ich wygląd oraz zapach i nie miała wątpliwości co zaobserwowała w mieszkaniu. Nadto oskarżony w czasie rozmów z nią nie zaprzeczył, że są to narkotyki. Natomiast w zakresie przypisanych ilości oparto się na wiarygodnych zeznaniach świadka w toku postępowania przygotowawczego, w czasie których to przesłuchań okazywano B. S. dla porównania opakowanie z cukrem…: (karta 2754 tok XIV)

B. S. (1) w zeznaniach z dnia (...) podała, że pierwsze narkotyki (czyn zarzucany w pkt IV) to była amfetamina, ale nie jest w stanie określić jej ilości. Podała, że był to duży worek, tak z (...) kilo Co do amfetaminy z pkt VI podała, że była to amfetamina bo tak pachniała, ale nie podała jej ilości. Kolejno zeznała, że widziała w mieszkaniu kilo amfetaminy, co potwierdził pseudoeksperyment przeprowadzony przez Prokuratora i okazania jej torby cukru w ilości 1 kilograma.

Oskarżony w toku całego postępowania zaprzecza twierdzeniom B. S. (1), a jej zeznania w tym zakresie nie zostały potwierdzenia żadnym innym dowodem. Trudno w tej sytuacji nie podzielić stanowiska obrońcy oskarżonego, że przypisywanie zarzutu, iż pierwszej substancji było (...) gramów, drugiej kilkaset, a trzeciej 1 kilogram jest całkowita dowolnością, a nie ocena zgodną z art.7 kpk. Sąd przyjmuje, że świadek jako osoba w przeszłości uzależniona od narkotyków, znała ich wygląd oraz zapach. B. S. (1) ani razu w swoich zeznaniach nie powiedziała, że był to zapach charakterystyczny dla amfetaminy, a zapach określała jako „…chemiczny odór…” B. S. (1) nikt nie zapytał, że kiedyś w przeszłości widziała takie ilości narkotyków. Doświadczenie życiowe i orzecznicze Sądu wskazuje, że osoby uzależnione od narkotyków maja raczej do czynienia z małymi porcjami narkotyków i trudno by było im określić większe ilości. W swej ocenie zeznań świadka Sąd Okręgowy pominął całkowicie tło konfliktu między B. S. (1), a oskarżonym i ich konflikt o prawo opieki nad synem.

Zakresie czynu przypisanego oskarżonemu z art.207 § 1 kk Sąd pominął okoliczności związane z tzw. wzajemnym znęcaniem się.

W piśmie z dnia 27 września 2021 roku nazwanym „Wniosek do apelacji” oskarżycielka posiłkowa B. S. (1) w zasadzie odwołała wszystkie złożone w sprawie wyjaśnienia. Na rozprawie w dniu (...) r. oskarżony złożył szereg dokumentów do których winni się ustosunkować ponowienie B. S. (1), N. R., D. M. (1), K. Z..

Dążenia ustawodawcy do reformatoryjności postępowania odwoławczego nie należy utożsamiać z intencją zastąpienia sądu meriti w procedowaniu co do istoty sprawy (in casu prowadzeniem postępowania dowodowego w pełnym zakresie). To jest bowiem rolą sądu I instancji i w ten sposób realizuje się gwarantowana stronom konstytucyjnie realna dwuinstancyjność postępowania, gdyż tylko od orzeczenia tego właśnie sądu stronom przysługuje środek odwoławczy. W przypadku niezrealizowania powinności dążenia do wszechstronnego wyjaśnienia sprawy i zaniechania przeprowadzenia trzonu postępowania dowodowego, a więc wnikliwego zbadania dokumentacji, będącej przedmiotem postawionych oskarżonemu zarzutów, aktualizowała się konieczność ponowienia przewodu sądowego wymieniona w przepisie art. 437 § 2 k.p.k.( por. Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29 października 2020 r. III KS 11/200)

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości, jako powód uchylenia wyroku sądu pierwszej instancji i przekazania sprawy temu sądowi do ponownego rozpoznania w rozumieniu art. 437 § 2 k.p.k., zachodzi wówczas, gdy orzekający w pierwszej instancji sąd naruszył przepisy prawa procesowego, co skutkowało, w realiach sprawy, nierzetelnością prowadzonego postępowania sądowego uzasadniającą potrzebę powtórzenia (przeprowadzenia na nowo) wszystkich czynności procesowych składających się na przewód sądowy w sądzie pierwszej instancji.

Nie budzi wątpliwości, że Sąd I instancji naruszył przepisy prawa procesowego przez pominięcie istotnych zeznań – wyjaśnień D. M. (1), że koniecznym stało się ponowne przesłuchanie B. S. (1) i odniesienie się przez nia do treści pisma z dnia (...) roku złożonego do akt. W tym kontekście i wobec treści dokumentów złożonych na rozprawie przez oskarżonego koniecznym jest ponowne przesłuchanie K. Z. i N. R..

Wniosek

Obrońca oskarżonego wniósł o uchylenie wyroku do ponownego rozpoznania, ewentualnie o stosowną zmianę w zakresie orzeczonej kary poprzez ustalenie jej na odpowiednim, czyli niższym poziomie.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Uwzględniając powyższe wniosek obrońcy o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania okazał się oczywiście zasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.(...).1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

0.(...).2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.(...).3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.(...).3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Dążenia ustawodawcy do reformatoryjności postępowania odwoławczego nie należy utożsamiać z intencją zastąpienia sądu meriti w procedowaniu co do istoty sprawy (in casu prowadzeniem postępowania dowodowego w pełnym zakresie). To jest bowiem rolą sądu I instancji i w ten sposób realizuje się gwarantowana stronom konstytucyjnie realna dwuinstancyjność postępowania, gdyż tylko od orzeczenia tego właśnie sądu stronom przysługuje środek odwoławczy. W przypadku niezrealizowania powinności dążenia do wszechstronnego wyjaśnienia sprawy i zaniechania przeprowadzenia trzonu postępowania dowodowego, a więc wnikliwego zbadania dokumentacji, będącej przedmiotem postawionych oskarżonemu zarzutów, aktualizowała się konieczność ponowienia przewodu sądowego wymieniona w przepisie art. 437 § 2 k.p.k.( por. Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29 października 2020 r. III KS 11/200)

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości, jako powód uchylenia wyroku sądu pierwszej instancji i przekazania sprawy temu sądowi do ponownego rozpoznania w rozumieniu art. 437 § 2 k.p.k., zachodzi wówczas, gdy orzekający w pierwszej instancji sąd naruszył przepisy prawa procesowego, co skutkowało, w realiach sprawy, nierzetelnością prowadzonego postępowania sądowego uzasadniającą potrzebę powtórzenia (przeprowadzenia na nowo) wszystkich czynności procesowych składających się na przewód sądowy w sądzie pierwszej instancji.

Nie budzi wątpliwości, że Sąd I instancji naruszył przepisy prawa procesowego przez pominięcie istotnych zeznań – wyjaśnień D. M. (1), że koniecznym stało się ponowne przesłuchanie B. S. (1) i odniesienie się przez nia do treści pisma z dnia (...) roku złożonego do akt. W tym kontekście i wobec treści dokumentów złożonych na rozprawie przez oskarżonego koniecznym jest ponowne przesłuchanie K. Z. i N. R..

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.(...).3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

W toku dalszego postępowania Sąd Okręgowy przesłucha raz jeszcze D. M. (1) z uwzględnieniem jego zeznań – wyjaśnień z kart 336-338, 361-364, 398-400 i 437 -438, do których świadek się odniesie.

Sąd raz jeszcze wnikliwie i szczegółowo przesłucha B. S. (1) z uwzględnieniem jej pisma z dnia 27 września 2021r. a nadto przesłucha świadków K. Z., N. R. z uwzględnieniem treści dokumentów złożonych przez oskarżonego na rozprawie odwoławczej.

0.(...).4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.  PODPIS

I. P. P. G. M. K.