Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Poznaniu

UZASADNIENIE

A. M., w sprawie karnej przeciwko niemu i innym sprawcom, oskarżony został o to, że:

I. w okresie co najmniej od (...) r. w P. i na terenie województwa (...) brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez R. W., w skład której wchodzili także, w różnych okresach czasu, M. O., P. P. (1) ps. (...), R. M. ps. (...), M. S. (1), mającej na celu popełnienie przestępstw polegających na kradzieży z włamaniem do lokali handlowych na terenie P.,

tj. o przestępstwo z art. 258 § 1 kk

II. w dniu (...) r. o godz. (...) w miejscowości C. ul. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez R. W., wspólnie i w porozumieniu z R. W., P. P. (1) ps. (...) i R. M. ps. (...), poprzez wyłamanie zamków drzwi wejściowych usiłowali dokonać włamania do sklepu (...), jednakże zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na nieprzełamanie zabezpieczeń,

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

III. w dniu (...) r. godz. (...), w miejscowości K. ul. (...), będąc uprzednio skazanym za przestępstwa z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, w ciągu pięciu lat po odbyciu łącznie co najmniej (...) roku kary pozbawienia wolności, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez R. W., wspólnie i w porozumieniu z R. W., P. P. (1) ps. (...) i R. M. ps. (...), poprzez przełamanie zamków drzwi wejściowych powodując szkodę w kwocie (...) zł dokonał włamania do marketu (...), a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia papierosów różnych marek o wartości co najmniej (...) zł, alkoholi różnych marek o wartości co najmniej (...) zł, oraz pieniędzy w kwocie (...) zł, powodując łącznie stratę w kwocie (...) zł na szkodę E. C.,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

IV. w dniu (...). w miejscowości K. ul. (...), będąc uprzednio skazanym za przestępstwa z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, w ciągu pięciu lat po odbyciu łącznie co najmniej (...) roku kary pozbawienia wolności, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez R. W., wspólnie i w porozumieniu z R. W., P. P. (1) ps. (...) i R. M. ps. (...), poprzez przełamanie zamków i siłowe rozsunięcie przesuwnych drzwi wejściowych powodując szkodę w kwocie (...) zł dokonał włamania do marketu (...), a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia papierosów różnych marek w ilości (...) paczek o wartości co najmniej (...) zł, alkoholi różnych marek w ilości (...) butelek o wartości co najmniej (...) zł, powodując łącznie stratę w kwocie (...) zł na szkodę K. (...),

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

V. w dniu(...) w miejscowości G. ul. (...), będąc uprzednio skazanym za przestępstwa z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, w ciągu pięciu lat po odbyciu łącznie co najmniej (...) roku kary pozbawienia wolności, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez R. W., wspólnie i w porozumieniu z R. W., P. P. (1) ps. (...), poprzez przełamanie zamków drzwi wejściowych powodując szkodę w kwocie (...) zł dokonał włamania do stacji paliw (...), a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia papierosów i alkoholi różnych marek o wartości co najmniej (...) zł, na szkodę J. W.,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

VI. w dniu (...) r. w P. przy ul. (...), będąc uprzednio skazanym za przestępstwa z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, w ciągu pięciu lat po odbyciu łącznie co najmniej (...) roku kary pozbawienia wolności, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez R. W., wspólnie i w porozumieniu z R. W. i A. M. ps. (...), w ramach ustalonego podziału ról, pilnował z P. P. (1) miejsca popełnienia przestępstwa w momencie gdy R. W. po uprzednim użyciu noża i skierowania wobec M. S. (2) gróźb jego użycia, zabrał jej w celu przywłaszczenia aktówkę skórzaną z zawartością dokumentów firmy (...), tj. faktur, wyciągów bankowych i ewidencji sprzedaży, pieniędzy w kwocie (...) zł, długopisu i pióra o wartości (...) zł, powodując łącznie straty w kwocie (...) zł na szkodę M. S. (2),

tj. o przestępstwo z art. 280 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

VII. w dniu (...) r. w miejscowości Ś. ul. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez R. W., wspólnie i w porozumieniu z R. W., M. U. ps. (...) i P. P. (1) ps. (...), poprzez przełamanie zamków drzwi wejściowych dokonał włamania do stacji paliw (...), a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia papierosów różnych marek o wartości co najmniej (...) zł, na szkodę (...) Sp. z o.o.,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

VIII. w dniu (...) r. w miejscowości K. ul. (...), będąc uprzednio skazanym za przestępstwa z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, w ciągu pięciu lat po odbyciu łącznie co najmniej 1 roku kary pozbawienia wolności, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez R. W., wspólnie i w porozumieniu z R. W., M. S. (1) ps. (...) i P. P. (1) ps. (...) poprzez siłowe rozsunięcie drzwi wejściowych dokonał włamania do marketu (...), a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia papierosów i alkoholi różnych marek o łącznej wartości co najmniej (...) zł na szkodę (...) sp. z o.o. z siedzibą w K.,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

IX. w dniu (...) r. w miejscowości K. ul. (...), będąc uprzednio skazanym za przestępstwa z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, w ciągu pięciu lat po odbyciu łącznie co najmniej 1 roku kary pozbawienia wolności, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez R. W., wspólnie i w porozumieniu z R. W. i P. P. (1) ps. (...), poprzez siłowe rozsunięcie drzwi wejściowych dokonał włamania do marketu (...), a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia papierosów i alkoholi różnych marek o łącznej wartości co najmniej (...) zł na szkodę (...) sp. z o.o. z siedzibą w K.,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

X. w bliżej nieustalonym czasie pomiędzy (...) r. a (...) r. w P. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach kierowanej przez siebie zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z P. P. (1) ps. (...) i A. M. ps. (...), zgodnie z ustalonym podziałem ról, poprzez wyważenie drzwi balkonowych włamał się do mieszkania przy ul. (...) następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia konsoli PlayStation 3, 2 joysticów, kabli zasilających, kabla USB, ładowarki T., gry na konsole (...) (...), tabletu MyTab 8 M. (...), notebooka U. (...) 3280 EW, biżuterii złotej i srebrnej oraz pieniędzy w kwocie (...) zł na szkodę K. O. o łącznej wartości (...) zł,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

XI. w dniu (...) r. w miejscowości B. ul. (...), będąc uprzednio skazanym za przestępstwa z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, w ciągu pięciu lat po odbyciu łącznie co najmniej 1 roku kary pozbawienia wolności, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez R. W., wspólnie i w porozumieniu z R. W. i R. M. ps. (...), P. P. (1) ps. (...), M. S. (1) ps. (...) poprzez wyłamanie zamka i siłowe rozsunięcie drzwi wejściowych dokonał włamania do marketu (...), a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia papierosów i alkoholi różnych marek o łącznej wartości co najmniej (...) zł na szkodę (...) sp. z o.o. z siedzibą w K.,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

XII. w dniu (...) r. w miejscowości Ł., będąc uprzednio skazanym za przestępstwa z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, w ciągu pięciu lat po odbyciu łącznie co najmniej 1 roku kary pozbawienia wolności, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez R. W., wspólnie i w porozumieniu z R. W. i R. M. ps. (...), P. P. (1) ps. (...), M. S. (1) ps. (...) poprzez wyłamanie zamka i siłowe rozsunięcie drzwi wejściowych dokonał włamania do marketu (...), a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia papierosów i alkoholi różnych marek o łącznej wartości co najmniej (...) zł na szkodę (...) sp. z o.o. z siedzibą w K.,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

XIII. w dniu (...) r. w miejscowości R., będąc uprzednio skazanym za przestępstwa z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, w ciągu pięciu lat po odbyciu łącznie co najmniej 1 roku kary pozbawienia wolności, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez R. W., wspólnie i w porozumieniu z R. W. i R. M. ps. (...), P. P. (1) ps. (...), M. S. (1) ps. (...) poprzez wyłamanie zamka i siłowe rozsunięcie drzwi wejściowych dokonał włamania do marketu (...), a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia papierosów i alkoholi różnych marek o łącznej wartości co najmniej (...)zł na szkodę (...) sp. z o.o. z siedzibą w K.,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

XIV. w dniu (...) r. w miejscowości G. ul. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez R. W., wspólnie i w porozumieniu z R. W., P. P. (1) ps. (...) i R. M. ps. (...), poprzez wyłamanie zamków drzwi wejściowych usiłowali dokonać włamania do sklepu (...), jednakże zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na nieprzełamanie zabezpieczeń,

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

XV. w dniu (...) r. w miejscowości K. ul. (...), będąc uprzednio skazanym za przestępstwa z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, w ciągu pięciu lat po odbyciu łącznie co najmniej 1 roku kary pozbawienia wolności, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez R. W., wspólnie i w porozumieniu z R. W., R. M. ps. (...) i P. P. (1) ps. (...), poprzez siłowe rozsunięcie drzwi wejściowych dokonał włamania do marketu (...), a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia papierosów różnych marek o łącznej wartości co najmniej (...) zł na szkodę FH E. S.,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

XVI. w dniu(...). w miejscowości B., będąc uprzednio skazanym za przestępstwa z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, w ciągu pięciu lat po odbyciu łącznie co najmniej 1 roku kary pozbawienia wolności, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez R. W., wspólnie i w porozumieniu z R. W., P. P. (1) ps. (...) i R. M. ps. (...), poprzez siłowe rozsunięcie drzwi wejściowych dokonał włamania do marketu (...), a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia papierosów i alkoholi różnych marek o wartości co najmniej (...) zł oraz pieniędzy w kwocie (...) zł, powodując łącznie stratę w kwocie (...) zł na szkodę FH E. S.,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

XVII. w dniu (...) r. w miejscowości Ś. ul. (...), będąc uprzednio skazanym za przestępstwa z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, w ciągu pięciu lat po odbyciu łącznie co najmniej 1 roku kary pozbawienia wolności, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez R. W., wspólnie i w porozumieniu z R. W., P. P. (1) ps. (...) i R. M. ps. (...), poprzez wyłamanie zamków w drzwiach wejściowych włamał się do sklepu (...), a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia papierosów i alkoholi różnych marek o łącznej wartości co najmniej (...) zł na szkodę (...) Społem,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

XVIII. w dniu (...) r. w miejscowości Ż. gm. B., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez R. W., wspólnie i w porozumieniu z R. W., P. P. (1) ps. (...) i R. M. ps. (...), poprzez wyłamanie zamków w drzwiach wejściowych włamał się do stacji paliw A. OIL, a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia papierosów i alkoholi różnych marek o łącznej wartości co najmniej (...) zł, pieniędzy w kwocie (...) zł i telefonu iPhone o wartości (...) zł na szkodę A. W.,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

XIX. w dniu(...) r. w miejscowości R. u. (...) 3, będąc uprzednio skazanym za przestępstwa z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, w ciągu pięciu lat po odbyciu łącznie co najmniej 1 roku kary pozbawienia wolności, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez R. W., wspólnie i w porozumieniu z R. W., P. P. (1) ps. (...) i R. M. ps. (...), poprzez wyłamanie zamków w drzwiach wejściowych powodując szkodę w kwocie (...) zł usiłował dokonać włamania do sklepu Sklep (...), jednakże zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na spłoszenie przez nieustaloną osobę, czym działał na szkodę G. P.,

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

XX. w dniu (...) r. w P. ul. (...), będąc uprzednio skazanym za przestępstwa z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, w ciągu pięciu lat po odbyciu łącznie co najmniej 1 roku kary pozbawienia wolności, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez R. W., wspólnie i w porozumieniu z R. W., i P. P. (1) ps. (...), R. M. ps. (...), poprzez wyłamanie zamków w drzwiach wejściowych dokonał włamania do sklepu (...), a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia papierosów i alkoholi różnych marek łącznej wartości co najmniej (...) zł na szkodę W. S.,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

XXI. w dniu(...) r. w P. ul. (...), będąc uprzednio skazanym za przestępstwa z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, w ciągu pięciu lat po odbyciu łącznie co najmniej 1 roku kary pozbawienia wolności, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez R. W., wspólnie i w porozumieniu z R. W., P. P. (1) ps. (...) i R. M. ps. (...), poprzez wyłamanie zamków w drzwiach wejściowych dokonał włamania do sklepu (...), a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia papierosów różnych marek łącznej wartości co najmniej (...) zł na szkodę P. G.,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

Natomiast M. U. został oskarżony o to, że:

XXII. w dniu (...) roku w R., ul. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z P. P. (1) ps. (...), M. O. i R. M. ps. (...), poprzez siłowe wypchnięcie drzwi wejściowych, dokonał włamania do sklepu (...), a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia papierosów oraz alkoholi różnych marek o łącznej wartości co najmniej (...) zł na szkodę (...) sp. z o.o. z siedzibą w K.,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk

XXIII. w dniu (...) roku w miejscowości Ś. ul. (...), działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. W., P. P. (1) ps. (...) i A. M. ps. (...), poprzez przełamanie zamków drzwi wejściowych dokonał włamania do stacji paliw W., a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia papierosów różnych marek o wartości co najmniej (...)zł na szkodę (...) sp. z o.o.,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk.

Sąd Okręgowy w P., po rozpoznaniu sprawy przeciwko ww. oskarżonym, wyrokiem z dnia (...) r. w sprawie (...):

1.  oskarżonego A. M. uznał za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu wyżej w punkcie I, polegającego na tym, że w okresie od końca (...) roku w P. i na terenie województw (...) i (...) brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez R. W., w skład której wchodzili prócz wymienionych także P. P. (1) ps. (...), R. M. ps. (...) i M. S. (1) ps. (...), mającej na celu popełnienie przestępstw polegających na kradzieży z włamaniem do lokali handlowych i mieszkań na terenie P. oraz rozboju z użyciem noża, to jest przestępstwa z art. 258 § 1 kk i za to na podstawie powołanego przepisu wymierzył oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

2.  oskarżonego A. M. – przyjmując we wszystkich poniższych przypadkach, że wymieniony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez R. W., czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu oraz będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w P. z dnia(...) roku, wydanym w sprawie (...), zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w P. z dnia (...) roku, wydanym w sprawie (...), za umyślne przestępstwo przeciwko mieniu popełnione z groźbą użycia przemocy z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 282 kk, na karę (...) lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresach od (...) roku i od(...) roku, działał w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od (...) roku kary łącznej 4 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego P.z dnia (...)roku, wydanym w sprawie (...), obejmującej kary jednostkowe 3 lat pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne rozboju z użyciem przemocy z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i 2 lat pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne z groźbą użycia przemocy z art. 282 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w P. z dnia(...)roku, wydanym w sprawie (...) (wcześniej (...)) – uznał za winnego tego, że:

- w ramach czynu zarzucanego w punkcie II – w dniu (...) roku w C., działając wspólnie i w porozumieniu z R. W., P. P. (1) ps. (...) i R. M. ps. (...), poprzez wyłamanie zamka drzwi wejściowych, powodujące szkodę w kwocie nie mniejszej niż (...) zł, usiłował dokonać włamania do sklepu (...) przy ul. (...) w C. z zamiarem dokonania zaboru w celu przywłaszczenia towaru w postaci papierosów i alkoholi różnych marek o nieustalonej wartości jednakże zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na spłoszenie przez nieustaloną osobę, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., to jest przestępstwa z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk,

- w ramach czynu zarzucanego w punkcie III – w dniu (...) roku w K., działając wspólnie i w porozumieniu z R. W., P. P. (1) ps. (...) i R. M. ps. (...), poprzez wyłamanie zamka drzwi wejściowych, powodujące szkodę w kwocie (...) zł, włamał się do sklepu (...) przy ul. (...) w K., skąd zabrał w celu przywłaszczenia towar w postaci papierosów i alkoholi różnych marek o łącznej wartości nie mniejszej niż (...) zł, kasetkę na pieniądze wartości (...) zł oraz pieniądze w kwocie (...) zł, powodując łącznie stratę w kwocie nie mniejszej niż (...) zł na szkodę E. C. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą (...) E. C. z siedzibą w P., to jest przestępstwa z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk,

- w ramach czynu zarzucanego w punkcie IV – w dniu (...) roku w K., działając wspólnie i w porozumieniu z R. W., P. P. (1) ps. (...) i R. M. ps. (...), poprzez wyłamanie zamków drzwi wejściowych, powodujące szkodę w kwocie (...) zł, włamał się do sklepu (...) przy ul. (...) w K., skąd zabrał w celu przywłaszczenia towar w postaci papierosów i alkoholi różnych marek o łącznej wartości nie mniejszej niż(...) zł, powodując łącznie stratę w kwocie nie mniejszej niż (...) zł na szkodę W. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą K. (...) z siedzibą P., to jest przestępstwa z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk,

- w ramach czynu zarzucanego w punkcie V – w dniu (...) roku w G., działając wspólnie i w porozumieniu z R. W. i P. P. (1) ps. (...), poprzez wyłamanie zamków drzwi wejściowych, powodujące szkodę w kwocie nie mniejszej niż (...) zł, włamał się do stacji paliw (...) przy ul. (...) w G., skąd zabrał w celu przywłaszczenia towar w postaci papierosów, alkoholi, prezerwatyw, napojów, słodyczy i olejów różnych marek o łącznej wartości nie mniejszej niż (...) zł, powodując łącznie stratę w kwocie nie mniejszej niż (...) zł na szkodę J. W., to jest przestępstwa z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk,

- w ramach czynu zarzucanego w punkcie VII – w dniu (...) roku w Ś., działając wspólnie i w porozumieniu z R. W., P. P. (1) ps. (...) i M. U. ps. (...), poprzez wyłamanie zamka drzwi wejściowych włamał się do stacji paliw (...) przy ul. (...) w Ś., skąd zabrał w celu przywłaszczenia papierosy różnych marek o wartości nie mniejszej niż (...) zł na szkodę (...) sp. z o.o. z siedzibą w S., to jest przestępstwa z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk,

- w ramach czynu zarzucanego w punkcie VIII – w dniu (...)roku w K., działając wspólnie i w porozumieniu z R. W., M. S. (1) ps. (...) i P. P. (1) ps. (...), poprzez siłowe odchylenie skrzydła drzwi wejściowych włamał się do marketu (...) przy ul. (...) w K., skąd zabrał w celu przywłaszczenia towar w postaci alkoholi o nieustalonej wartości oraz wyrobów tytoniowych różnych marek o wartości nie mniejszej niż (...) zł na szkodę (...) S.A. z siedzibą w K., to jest przestępstwa z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk,

- w ramach czynu zarzucanego w punkcie IX – w dniu (...) roku w K., działając wspólnie i w porozumieniu z R. W. i P. P. (1) ps. (...), poprzez wyłamanie zamka i siłowe rozsunięcie drzwi wejściowych włamał się do marketu (...) przy ul. (...) w K., skąd zabrał w celu przywłaszczenia towar w postaci wyrobów tytoniowych i alkoholi różnych marek o łącznej wartości nie mniejszej niż (...) zł na szkodę (...) S.A. z siedzibą w K., to jest przestępstwa z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk,

- w ramach czynu zarzucanego w punkcie X – w bliżej nieustalonym czasie pomiędzy (...) roku w P., działając wspólnie i w porozumieniu z P. P. (1) ps. (...) i R. W., poprzez wyważenie drzwi balkonowych włamał się do mieszkania przy ul. (...) w P., skąd zabrał w celu przywłaszczenia konsolę S. (...) z 2 joystickami i kablami zasilającym i USB o wartości nie mniejszej niż (...) zł, konsolę S. (...) z 2 joystickami, kablami zasilającym i USB i ładowarką T. o wartości nie mniejszej niż (...) zł, grę na konsolę (...) (...) o wartości (...) zł, tablet MyTab 8 M. (...) o wartości nie mniejszej niż (...) zł, notebook U. (...) 3280 EW o wartości nie mniejszej niż (...) zł, złotą i srebrną biżuterię o łącznej wartości nie mniejszej niż (...) zł, pieniądze w kwocie (...)zł, aparat fotograficzny S. o nieustalonej wartości i mikser kuchenny o nieustalonej wartości, powodując łącznie stratę w kwocie nie mniejszej niż (...) zł na szkodę K. O., to jest przestępstwa z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk,

- w ramach czynu zarzucanego w punkcie XI – w dniu (...) roku w B., działając wspólnie i w porozumieniu z R. W., R. M. ps. (...), P. P. (1) ps. (...) i M. S. (1) ps. (...), poprzez wyłamanie zamka i siłowe odchylenie drzwi wejściowych włamał się do marketu (...) przy ul. (...) w B., skąd zabrał w celu przywłaszczenia towar w postaci wyrobów tytoniowych i alkoholi różnych marek o łącznej wartości nie mniejszej niż (...) zł na szkodę (...) S.A. z siedzibą w K., to jest przestępstwa z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk,

- w ramach czynu zarzucanego w punkcie XII – w dniu (...) roku w Ł., działając wspólnie i w porozumieniu z R. W., R. M. ps. (...), P. P. (1) ps. (...) i M. S. (1) ps. (...), poprzez wyłamanie zamka i siłowe rozsunięcie drzwi wejściowych włamał się do marketu (...) w Ł., skąd zabrał w celu przywłaszczenia towar w postaci wyrobów tytoniowych i alkoholi różnych marek o łącznej wartości nie mniejszej niż (...) zł na szkodę (...) S.A. z siedzibą w K., to jest przestępstwa z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk,

- w ramach czynu zarzucanego w punkcie XIII – w dniu (...) roku w R., działając wspólnie i w porozumieniu z R. W., R. M. ps. (...), P. P. (1) ps. (...) i M. S. (1) ps. (...), poprzez wyłamanie zamka i siłowe rozsunięcie drzwi wejściowych włamał się do marketu (...) w R. przy ul. (...), skąd zabrał w celu przywłaszczenia towar w postaci papierosów i alkoholi różnych marek o wartości nie mniejszej niż (...) zł na szkodę (...) S.A. z siedzibą w K., to jest przestępstwa z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk,

- w ramach czynu zarzucanego w punkcie XIV – w dniu (...) roku w G., działając wspólnie i w porozumieniu z R. W., R. M. ps. (...) i P. P. (1) ps. (...), poprzez siłowe rozsuwanie drzwi wejściowych, powodujące szkodę w kwocie nie mniejszej niż (...) zł, usiłował dokonać włamania do marketu (...) przy ul. (...) w G. z zamiarem dokonania zaboru w celu przywłaszczenia towaru w postaci papierosów i alkoholi różnych marek o nieustalonej wartości jednakże zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na nieprzełamanie zabezpieczeń drzwi, czym działał na szkodę P. J. i A. S., to jest przestępstwa z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk,

- w ramach czynu zarzucanego w punkcie XV – w dniu (...) roku w K., działając wspólnie i w porozumieniu z R. W., R. M. ps. (...) i P. P. (1) ps. (...), poprzez siłowe rozsunięcie drzwi wejściowych, powodujące szkodę w kwocie (...) zł, włamał się do marketu (...) przy ul. (...) w K., skąd zabrał w celu przywłaszczenia towar w postaci wyrobów tytoniowych różnych marek o łącznej wartości nie mniejszej niż (...) zł, powodując łącznie stratę w kwocie nie mniejszej niż (...) zł na szkodę E. S. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą Firma Handlowa (...) z siedzibą w S., to jest przestępstwa z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk,

- w ramach czynu zarzucanego w punkcie XVI – w dniu (...) roku w B., działając wspólnie i w porozumieniu z R. W., R. M. ps. (...) i P. P. (1) ps. (...), poprzez wyłamanie zamka i siłowe rozsunięcie drzwi wejściowych, powodujące szkodę w kwocie (...) zł, włamał się do marketu (...) przy ul. (...) w B., skąd zabrał w celu przywłaszczenia towar w postaci papierosów i alkoholi różnych marek o łącznej wartości nie mniejszej niż (...)zł oraz pieniądze w kwocie (...) zł, powodując łącznie stratę w kwocie nie mniejszej niż (...) zł na szkodę Firmy Handlowej (...) sp.j. z siedzibą w S., to jest przestępstwa z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk,

- w ramach czynu zarzucanego w punkcie XVII – w dniu (...)roku w Ś., działając wspólnie i w porozumieniu z R. W., R. M. ps. (...) i P. P. (1) ps. (...), poprzez wyłamanie zamka i siłowe rozsunięcie drzwi wejściowych, powodujące szkodę w kwocie (...) zł, włamał się do sklepu (...) przy ul. (...) w Ś., skąd zabrał w celu przywłaszczenia towar w postaci papierosów, alkoholi, słodyczy i napojów różnych marek o łącznej wartości nie mniejszej niż (...) zł, powodując łącznie stratę w kwocie nie mniejszej niż (...) zł na szkodę (...) Spółdzielni (...) w Ś. z siedzibą w Ś., to jest przestępstwa z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk,

- w ramach czynu zarzucanego w punkcie XVIII – w dniu (...) roku w Ż., działając wspólnie i w porozumieniu z R. W., R. M. ps. (...) i P. P. (1) ps. (...), poprzez siłowe rozsunięcie drzwi wejściowych, powodujące szkodę w kwocie (...) zł, włamał się do stacji paliw (...) w Ż., skąd zabrał w celu przywłaszczenia towar w postaci papierosów i alkoholi różnych marek o wartości nie mniejszej niż (...) zł, pieniądze w kwocie (...) zł i telefon komórkowy iPhone o wartości (...) zł, powodując łącznie stratę w kwocie nie mniejszej niż (...) zł na szkodę A. W. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w Ż., to jest przestępstwa z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk,

- w ramach czynu zarzucanego w punkcie XIX – w dniu (...) roku w R., działając wspólnie i w porozumieniu z R. W., R. M. ps. (...) i P. P. (1) ps. (...), poprzez wyłamanie zamka w drzwiach wejściowych, powodujące szkodę w kwocie (...) zł, usiłował dokonać włamania do Sklepu (...) przy ul. (...) w R. z zamiarem dokonania zaboru w celu przywłaszczenia towaru w postaci papierosów i alkoholi różnych marek o nieustalonej wartości jednakże zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na spłoszenie przez nieustaloną osobę, czym działał na szkodę G. P., to jest przestępstwa z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk,

- w ramach czynu zarzucanego w punkcie XX – w dniu (...) roku w P., działając wspólnie i w porozumieniu z R. W., R. M. ps. (...) i P. P. (1) ps. (...), poprzez wyłamanie zamka drzwi wejściowych włamał się do sklepu (...) przy ul. (...) w P., skąd zabrał w celu przywłaszczenia towar w postaci papierosów i alkoholi różnych marek o łącznej wartości nie mniejszej niż (...) zł na szkodę (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., to jest przestępstwa z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk,

- w ramach czynu zarzucanego w punkcie XXI – w dniu (...) roku w P., działając wspólnie i w porozumieniu z R. W., R. M. ps. (...) i P. P. (1) ps. (...), poprzez wyłamanie zamków drzwi wejściowych włamał się do sklepu (...) przy ul. (...) w P., skąd zabrał w celu przywłaszczenia towar różnych marek w postaci wyrobów tytoniowych, prezerwatyw i alkomatu o łącznej wartości nie mniejszej niż (...) zł na szkodę P. G. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą (...) P. G. z siedzibą w P., to jest przestępstwa z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk,

przyjmując, iż stanowią one ciąg przestępstw z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk oraz z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk, popełnionych w podobny sposób i w krótkich odstępach czasu w rozumieniu art. 91 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia (...)roku w zw. z art. 4 § 1 kk i za to na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia (...) roku w zw. z art. 4 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk wymierzył oskarżonemu karę (...) lat pozbawienia wolności;

3.  na podstawie art. 46 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w zw. z art. 4 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego A. M. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych:

- (...) sp. z o.o. z siedzibą w S. kwoty(...) zł, przyjmując, iż obowiązek ten jest solidarny z obowiązkiem nałożonym na R. W. wyrokiem Sądu Okręgowego w P. z dnia (...) roku, wydanym w sprawie(...),

- K. O. kwoty (...) zł,

- E. S. kwoty (...) zł, przyjmując, iż obowiązek ten jest solidarny z obowiązkiem nałożonym na P. P. (1) wyrokiem Sądu Okręgowego w P. z dnia(...) roku, wydanym w sprawie (...) oraz na R. W. wyrokiem Sądu Okręgowego w P. z dnia (...) roku, wydanym w sprawie (...),

- (...) Spółdzielni (...) w Ś. z siedzibą w Ś. kwoty (...) zł, przyjmując, iż obowiązek ten jest solidarny z obowiązkiem nałożonym na R. W. wyrokiem Sądu Okręgowego w P. z dnia (...) roku, wydanym w sprawie (...);

4.  w ramach czynu zarzucanego A. M. w punkcie VI uznał wskazanego oskarżonego za winnego tego, że w dniu (...) roku w P. przy ul. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez R. W., wspólnie i w porozumieniu z R. W. i P. P. (1) ps. (...), czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu oraz będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w P. z dnia (...) roku, wydanym w sprawie (...), zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w P. z dnia (...) roku, wydanym w sprawie (...), za umyślne przestępstwo przeciwko mieniu popełnione z groźbą użycia przemocy z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 282 kk, na karę 4 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresach od (...) roku i od (...) roku, działając w ciągu (...) lat po odbyciu w okresie od (...)roku kary łącznej (...) lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego P. w P. z dnia (...) roku, wydanym w sprawie (...), obejmującej kary jednostkowe (...) lat pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne rozboju z użyciem przemocy z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i 2 lat pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne z groźbą użycia przemocy z art. 282 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w P. z dnia (...) roku, wydanym w sprawie (...) (wcześniej (...)), posługując się nożem oraz grożąc pokrzywdzonej M. S. (2) natychmiastowym jego użyciem, zabrał w celu przywłaszczenia skórzaną aktówkę o wartości (...) zł z pieniędzmi w kwocie (...) zł oraz długopisami i piórem o łącznej wartości (...) zł, powodując łącznie stratę w kwocie (...) zł oraz nie mając prawa nimi rozporządzać, usunął znajdujące się we wskazanej aktówce dokumenty firmy (...) w postaci faktur, wyciągów bankowych i ewidencji sprzedaży, w obu przypadkach działając na szkodę M. S. (2), to jest uznał oskarżonego za winnego popełnienia przestępstwa z art. 280 § 2 kk i art. 276 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk i za to na podstawie art. 280 § 2 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 64 § 2 kk wymierzył oskarżonemu karę (...) lat pozbawienia wolności;

5.  na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia (...) roku w zw. z art. 4 § 1 kk i art. 91 § 2 kk połączył orzeczone wyżej wobec A. M. kary pozbawienia wolności i wymierzył oskarżonemu karę łączną (...) lat pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 63 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia (...) roku w zw. z art. 4 § 1 kk na poczet tej kary łącznej zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania w sprawie w dniu (...) roku;

6.  oskarżonego M. U. uznał za winnego tego, że:

- w ramach czynu zarzucanego w punkcie XXII – w dniu (...) roku w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz wspólnie i w porozumieniu z P. P. (1) ps. (...), M. O. i R. M. ps. (...), poprzez wyłamanie zamka i siłowe wypchnięcie drzwi wejściowych, powodujące szkodę w kwocie (...) zł, włamał się do marketu (...) przy ul. (...) w R., skąd zabrał w celu przywłaszczenia towar w postaci wyrobów tytoniowych i alkoholi różnych marek o łącznej wartości nie mniejszej niż (...) zł, powodując łącznie stratę w kwocie nie mniejszej niż (...) zł na szkodę (...) S.A. z siedzibą w K.,

- w ramach czynu zarzucanego w punkcie XXIII – w dniu (...) roku w Ś., działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej oraz wspólnie i w porozumieniu z R. W., P. P. (1) ps. (...) i A. M. ps. (...), poprzez wyłamanie zamka drzwi wejściowych włamał się do stacji paliw (...) przy ul. (...) w Ś., skąd zabrał w celu przywłaszczenia papierosy różnych marek o wartości nie mniejszej niż (...) zł na szkodę (...) sp. z o.o. z siedzibą w S.,

przyjmując, iż stanowią one ciąg 2 przestępstw z art. 279 § 1 kk, popełnionych w podobny sposób i w krótkich odstępach czasu w rozumieniu art. 91 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia (...) roku w zw. z art. 4 § 1 kk i za to na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia (...) roku w zw. z art. 4 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę(...) miesięcy pozbawienia wolności;

7.  na podstawie § 2 ust. 3, § 14 ust. 2 pkt 5 i § 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia (...) roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jedn. Dz.U. z 2013 roku, poz. 461 ze zm.) w zw. z § 22 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2015 roku, poz. 1801) w zw. z § 22 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia (...) roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2016 roku, poz. 1714) zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata K. C. kwotę (...) zł w tym 23% VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej M. U. z urzędu w postępowaniu sądowym;

8.  na podstawie art. 627 kpk, art. 633 kpk oraz § 12a ust. 2 pkt 5 i ust. 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia (...) roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jedn. Dz.U. z 2013 roku, poz. 490 ze zm.) w zw. z § 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 roku, poz. 1804 ze zm.) zasądził od oskarżonego A. M. na rzecz oskarżyciela posiłkowego (...) sp. z o.o. z siedzibą w S. kwotę (...) złotych tytułem zwrotu uzasadnionych wydatków poniesionych w związku z ustanowieniem w sprawie pełnomocnika z wyboru;

9.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił oskarżonych A. M. i M. U. od zapłaty Skarbowi Państwa kosztów sądowych.

Apelację od przytoczonego powyżej wyroku wywiódł obrońca oskarżonego A. M. , zaskarżając go (w odniesieniu do wymienionego oskarżonego) w całości i zarzucając:

1.  naruszenie przepisów postępowania karnego mającego wpływ na treść orzeczenia, a w szczególności:

a)  4 kpk polegającego na przyjęciu za podstawę orzeczenia tylko i wyłącznie okoliczności przemawiających za prawidłowością wersji aktu oskarżenia, przy jednoczesnym zaniechaniu rozważenia wersji przeciwnej korzystnej dla oskarżonego A. M., a w szczególności przyjęcie, że A. M. dopuścił się wszystkich zarzucanych mu przestępstw, podczas gdy zebrany materiał dowodowy nie daje podstaw do takich wniosków,

b)  art. 5 § 2 kpk polegające na rozstrzygnięciu wątpliwości, które nie zostały usunięte w postępowaniu dowodowym na niekorzyść oskarżonego A. M. w szczególności poprzez przyjęcie, że A. M. brał udział we wszystkich zarzucanych mu przestępstwach, chociaż istnieją wątpliwości co do jego udziału, zwłaszcza w świetle konsekwentnie podtrzymywanych wyjaśnień oskarżonych R. M. i R. W. oraz w świetle danych dotyczących logowania telefonów i bilingów telefonicznych

c)  art. 7 kpk poprzez naruszenie zasady swobodnej oceny dowodów z jednoczesnym naruszeniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego poprzez pominięcie dowodów znajdujących się w aktach sprawy, a sprzecznych z przyjętym przez Sąd założeniem, że oskarżony jest winny zarzucanych mu czynów, tj. w szczególności:

-

wyjaśnień R. M. i R. W., w których zaprzeczali oni udziałowi A. M. w zarzucanych mu przestępstwach,

-

analizy miejsc logowań telefonów używanych przez wszystkie osoby biorące udział w przestępstwach zarzuconych A. M.,

-

analizy bilingów telefonów użytkowanych przez A. M.,

d)  art. 7 kpk poprzez naruszenie zasady swobodnej oceny dowodów z jednoczesnym naruszeniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego poprzez całkowicie dowolne ustalenia w zakresie okoliczności kradzieży z włamaniem do sklepu (...) na ul. (...), a nadto dowolne ustalenia w zakresie motywów jakimi kierowali się współoskarżeni negując udział A. M. w zarzucanych mu czynach

e)  art. 410 kpk poprzez dokonanie zupełnie dowolnych ustaleń stanu faktycznego będących podstawą wyroku, nie znajdujących oparcia w całokształcie okoliczności faktycznych ujawnionych podczas przewodu sądowego,

2.  błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że A. M. dopuścił się popełnienia wszystkich zarzucanych mu czynów, podczas gdy ustalenia poczynione przez Sąd I instancji pozostają w sprzeczności z konsekwentnymi wyjaśnieniami współoskarżonych K. W. i R. M. oraz z treścią opinii dotyczących połączeń telefonicznych między współoskarżonymi i miejscami logowań telefonów do nich należących.

Mając na uwadze przytoczone powyżej zarzuty, apelujący obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego A. M. od zarzucanych mu czynów, ewentualnie o uchylenie tego wyroku w zaskarżonym zakresie i przekazanie sprawy sądowi I instancji do jej ponownego rozpoznania.

Podobnie obrońca oskarżonego M. U. zaskarżył ww. wyrok (w odniesieniu do wymienionego oskarżonego) w całości, zarzucając:

1.  obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, polegającą na:

⚫

naruszeniu art. 410 k.p.k. w zw. z art 4 k.p.k. i 7 k.p.k., polegającą na tym, iż Sąd wyrokujący dokonał dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodów zebranych w niniejszym postępowaniu, wyłącznie na niekorzyść oskarżonego M. U.,

⚫

naruszeniu art. 410 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. i 7 k.p.k. i art. 424 § 1 k.p.k., polegającą na tym, iż Sąd wyrokujący dokonał dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodów zebranych w niniejszym postępowaniu, poprzez błędne przyjęcie, że oskarżony M. U. dopuścił się zarzucanych mu czynów, a także by działał umyślnie w zamiarze bezpośrednio kierunkowym i nieuzasadnienie przez Sąd pierwszej w tym zakresie stanowiska na podstawie jakich dowodów przyjął w tym zakresie rozstrzygnięcie,

⚫

naruszeniu art 424 § 1 k.p.k. polegające na braku wskazania w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku okoliczności dotyczących zamiaru i rodzaju winy, w ramach przypisanych oskarżonemu kwalifikacji prawnej czynów oraz sporządzenie jego w sposób pobieżny i wewnętrznie sprzeczny, a także niejasny,

⚫

art 424 k.p.k. w zw. z art.4 i art. 5 i art. 7 i 8 k.p.k. poprzez sporządzenie przez Sąd pierwszej instancji uzasadnienia wyroku w sposób pobieżny, przyjmując za podstawę tylko i wyłącznie okoliczności przemawiających za prawidłowością wersji aktu oskarżenia, przy jednoczesnym zaniechaniu rozważenia okoliczności wersji przeciwnej i okoliczności oraz dowodów korzystnych dla oskarżonego,

⚫

art. 4 i 7, 5 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. i art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k. poprzez dowolną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego w postaci, zeznań świadków i wyjaśnień oskarżonego i bezzasadne przyjęcie, iż pozbawione są przymiotu wiarygodności w zakresie okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego, a także nieodniesienie się do kluczowych dowodów na korzyść oskarżonego,,

⚫

naruszeniu art. 5 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k., która miała istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia, poprzez rozstrzygnięcie przez Sąd pierwszej instancji wynikających z materiału dowodowego, w tym zeznań świadków wątpliwości wyłącznie na niekorzyść oskarżonego M. U.,

⚫

naruszeniu art. 5 § 2 k.p.k, poprzez nie zastosowanie zasady in dubio pro reo i nierozstrzygnięcie wszelkich wątpliwości na korzyść oskarżonego M. U.,

2.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mając istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia, poprzez błędne przyjęcie, że oskarżony M. U. dopuścił się zarzucanych mu czynów oraz bezpodstawne przyjęcie, że oskarżony działał umyślnie w zamiarze bezpośrednim kierunkowym, podczas gdy okoliczności ujawnione w toku postępowania przed Sądem pierwszej instancji przemawiają za przyjęciem braku winy.

Ponadto, z dalece posuniętej ostrożności procesowej, na wypadek, gdyby Sąd Apelacyjny nie podzielił powyższych zarzutów, dodatkowo zarzucił:

3.  rażącą surowość kary wymierzonej oskarżonemu M. U. w wymiarze (...) miesięcy pozbawienia wolności.

Stawiając tak sformułowane zarzuty, apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w całości i odmienne orzeczenie co do istoty sprawy poprzez uniewinnienie w całości oskarżonego M. U. od zarzucanych mu czynów, względnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. Ponadto wniósł o zasądzenie na rzecz ustanowionego obrońcy z urzędu kosztów pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym, które to koszty nie zostały zapłacone przez oskarżonego w całości lub w części według norm przepisanych w maksymalnej wysokości oraz o nieobciążanie oskarżonego kosztami postępowania apelacyjnego w całości, w przypadku uznania apelacji za niezasadną i utrzymania zaskarżonego wyroku w mocy.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Obie apelacje okazały się niezasadne.

Na wstępie podjętych przez Sąd Apelacyjny rozważań zauważenia wymaga, iż częściowa tożsamość zarzutów obrazy przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia, zawartych we wniesionych przez obrońców oskarżonych środkach odwoławczych, uzasadnia łączne ich rozważenie. Niezbędnym dla uzyskania czytelności sporządzonego uzasadnienia, jego precyzyjności i możliwej zwięzłości argumentacyjnej jest bowiem odniesienie się do nich w pewnym zakresie w sposób zbiorczy, uwzględniający jednakże poszczególne rodzaje zarzutów. Nie można przy tym zapomnieć o tym, iż obowiązkiem sądu odwoławczego, odnoszącym się do sporządzenia pisemnych motywów wyroku, jest respektowanie wymogów wynikających z dyspozycji przepisów art. 433 § 2 k.p.k. oraz art. 457 § 3 k.p.k., nie oznacza to jednak bezwzględnej konieczności szczegółowego odnoszenia się przez ten sąd do każdego podniesionego we wniesionym środku odwoławczym argumentu, a zwłaszcza odnoszenia się do argumentów podnoszących kwestie o marginalnym znaczeniu dla istoty skarżonego rozstrzygnięcia, w szczególności, gdy sąd II instancji w pełni podziela stanowisko sądu I instancji i dokonaną przez niego ocenę dowodów. Pozbawionym jakiegokolwiek sensu jest przy tym rozpatrywanie wniesionych apelacji oddzielnie, gdyż musiałoby się to wiązać z kilkukrotnym przytaczaniem przez Sąd odwoławczy takiej samej argumentacji w odniesieniu do niektórych zarzutów, których treść wzajemnie się pokrywa.

Rozważania powyższe są niezbędne, gdy weźmie się pod uwagę, iż motywy wniesionych przez obrońców oskarżonych środków odwoławczych wskazują wprost, iż ich autorzy prezentują własny pogląd na całą sprawę, a tym samym własną ocenę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, opartą na selektywnej i jednokierunkowej analizie, polemizując jednocześnie z ustaleniami faktycznymi oraz oceną dowodów niekorzystnych dla ich mandantów, dokonaną przez Sąd I instancji.

Podnoszone w obu apelacjach zarzuty naruszenia art. 4, 7, 5 § 2 i 410 k.p.k. okazały się bezzasadne i to w stopniu oczywistym. Przede wszystkim zauważyć należało, że wskazano w nich wyłącznie przepisy statuujące generalne zasady procedury. Apelujący nie wskazali natomiast żadnych skonkretyzowanych uchybień procesowych Sądu I instancji, które skutkować miałyby owych zasad naruszeniem. Czyniło to ich stanowiska prostą polemikę z wynikiem dokonanej przez Sąd I instancji oceny dowodów.

Wbrew zarzutom podniesionym przez autorów środków zaskarżenia, stwierdzić należy, że Sąd meriti dokonał wszechstronnej analizy zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, która znalazła odzwierciedlenie w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Sąd Okręgowy w pisemnych motywach zapadłego rozstrzygnięcia przedstawił swój tok rozumowania, który w sposób przekonujący oraz zgodny z zasadami logiki, wiedzy i doświadczenia życiowego uzasadnił, co zdaniem Sądu Apelacyjnego pozostaje pod pełną ochroną statuowanej w art. 7 k.p.k. zasady swobodnej oceny dowodów. Uważna analiza rozważań Sądu I instancji zawartych w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku upoważnia Sąd Apelacyjny do stwierdzenia, iż Sąd Okręgowy dokonał analizy wszystkich zaistniałych w sprawie okoliczności, przy czym, co należy z pełną mocą podkreślić, wziął pod uwagę implikacje wynikające z poszczególnych dowodów we wzajemnym powiązaniu - rozważając tym samym nie tylko każdy dowód z osobna, ale również wszystkie łącznie, jako tworzące pewną całość - wspólny i jednolity obraz stanu faktycznego w sprawie. Tego rodzaju uwag nie można zaś poczynić w wyniku analizy zarzutów podniesionych w apelacjach wniesionych przez obrońców oskarżonych, których autorzy, oceniając poszczególne dowody w oderwaniu od pozostałych, zgodnie zarzucają Sądowi I instancji wadliwą ocenę zgromadzonego materiału dowodowego. Jednocześnie nie umyka uwadze Sądu odwoławczego, iż argumenty obrońców oskarżonych w głównej mierze stanowią podjęcie próby przedstawienia własnego oglądu i wartościowania zebranych dowodów, w sposób forsujący odmienne wnioski od wywiedzionych przez Sąd I instancji, a sprowadzające się do postawienia tezy, że źródłowy materiał poznawczy nie dostarczył wystarczająco stanowczych przesłanek do uznania zawinionego sprawstwa przypisanych oskarżonym czynów przestępczych.

Podnoszony we wniesionych środkach zaskarżenia zarzut naruszenia, wyrażonej w art. 7 k.p.k., jednej z naczelnych zasad procesowych sprowadzał się do próby podważenia dokonanej przez Sąd Okręgowy oceny de facto jednego dowodu – z wyjaśnień P. P. (1). Obrońcy oskarżonych zgodnie podnosili, iż powyższy dowód został oceniony w sposób sprzeczny ze wskazaniami wiedzy, zasadami logiki i doświadczenia życiowego, co doprowadziło do bezzasadnego uznania go za wiarygodny i stanowiący podstawę ustalenia prawidłowego stanu faktycznego w niniejszej sprawie.

Tymczasem analiza pisemnych motywów skarżonego rozstrzygnięcia prowadzi Sąd Apelacyjny do wniosku, iż z prezentowanym przez obrońców oskarżonych stanowiskiem nie sposób się zgodzić.

Sąd Okręgowy, dając wiarę wskazanemu wyżej dowodowi, poddał go dokładnej, wszechstronnej i krytycznej analizie, bez jakiegokolwiek naruszenia przepisów procedury karnej, w tym art. 7 k.p.k. W obszernym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku drobiazgowo i z właściwą wnikliwością opisał, w jakim zakresie i dlaczego zarówno kwestionowane przez apelujących wyjaśnienia P. P. (1), jak i pozostałe dowody, uznał za wiarygodne.

Zauważyć przy tym należało, że kwestionowanie przez apelujących wiarygodności wyjaśnień P. P. (1) abstrahowało od bezspornej okoliczności, że wymieniony, będąc osobą bezpośrednio związaną z przestępczym procederem, stanowiącym przedmiot zarzutów w niniejszej sprawie karnej, miał faktyczne możliwości posiąść wiedzę o czynach oskarżonych w niniejszej sprawie, w tym A. M. i M. U.. Podkreślenia wymagało przy tym, że składając swojej wyjaśnienia P. P. (1) nie unikał podawania okoliczności obciążających jego samego, jako współsprawcę czynów objętych zarzutami. Wbrew zaś przekonaniu apelujących, w jego przypadku nie ujawniły się żadne okoliczności, w szczególności dotyczące jego sfery motywacyjnej, mogące wskazywać na dążenie do fałszywego obciążenia zarówno samego siebie, jak i ww. oskarżonych.

Podkreślenia wymagało także – co trafnie uwzględnił Sąd I instancji – że wyjaśnienia P. P. (1) znajdowały potwierdzenie w treści innych zgromadzonych w sprawie dowodów, w tym nagraniach z monitoringu sklepów, zeznaniach pokrzywdzonych kradzieżami, jak również zeznaniach partnerki P. P. (1) M. I. i M. S. (1), a w końcu także – wbrew niekonsekwentnemu w tym zakresie stanowisku apelacji adwokata T. K. – w pierwszych wyjaśnieniach samego oskarżonego M., złożonych w dniu (...) r. Ten ostatni bowiem – co zauważył sam apelujący – podczas pierwszego przesłuchania przyznał się do popełnienia trzech włamań w dniu (...) r., odmawiając składania wyjaśnień. Z tego faktu apelujący niezasadnie wysuwa wniosek o niewiarygodności pierwszych wyjaśnień, podkreślając wagę kolejnych, w których oskarżony nie przyznał się do winy, naprowadzając okoliczności konfliktu między nim a pomawiającym go P.. Jednak fakt istnienia tego konfliktu nie znajduje potwierdzenia w innych dowodach. W szczególności zeznania świadka R. W. o rzekomym konflikcie A. M. z P. P. (1), nie znalazły wiarygodnego potwierdzenia w innych dowodach, chociażby w słowach wymienionych (A. M. wskazał na pożyczkę, a nie na rozliczenia z tytułu papierosów), takiemu konfliktowi zaprzeczył R. M. i M. I.. W tym zakresie R. W. popadł także niekonsekwencję, albowiem potwierdzając swój udział w przestępstwach z P. P. (1) i swój udział w grupie przestępczej potwierdził także, że to wyłącznie on zajmował się sprzedażą papierosów z kradzieży. W związku z tym nie mogło dojść do przekazania papierosów z kradzieży A. M. przez P. P. (1) i powstania rozliczeń na tym tle.

Apelujący podnosili, że każdy z przesłuchiwanych w charakterze świadków w toku postępowania przed Sądem I instancji, czyli R. W., M. O., R. M., a także M. S. (1), kategorycznie zaprzeczyli, żeby brali udział w popełnianiu przypisanych im przestępstw wspólnie z oskarżonymi objętymi przedmiotowym postępowaniem. Jednak nie budzi wątpliwości Sąd Apelacyjnego, że w zakresie, w jakim P. P. (1) pomawiał współpodejrzanych o udział w przestępstwach, jego wyjaśnienia w zdecydowanej większości znalazły potwierdzenie w wyjaśnieniach i postawie procesowej pomawianych, co wyrażało się skorzystaniem przez nich z instytucji dobrowolnego poddania się karze. Wprawdzie obecnie pomówieni jako świadkowie niejako wycofali się z wcześniejszych twierdzeń, to jednak nie odbierało to ich wcześniejszym wyjaśnieniom wartości dowodowej, zwłaszcza że ogólnie zaprezentowali oni postawę ochronną wobec oskarżonych. Jednocześnie należy odwołać się w tym miejscu do obszernej analizy zeznań P. P. (1) oraz świadków R. W., M. O., R. M. i M. S. (1), zawartej w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku na stronach (...), przeciwstawiając jej analizę zawarte w uzasadnieniu apelacji obrońcy oskarżonego A. M., stanowiącej, jak już wyżej wskazano, polemikę z prawidłowo ustalonym, w oparciu przede wszystkim o zeznania P. P. (1) stanem faktycznym w zaskarżonym orzeczeniu. Podkreślenia wymaga, że dokonana przez apelującego analiza dobitnie wskazuje, że zeznania ww. świadków, mające stanowić dowód na niewinność ww. oskarżonego, konsekwentnie próbowali wyeliminować w swoich zeznaniach osoby oskarżonych, mimo że wcześniej, składając zeznania w swoich postępowaniach, przyznawali się do współudziału z nimi. W szczególności, znamienne jest, że M. S. (1) stanowczo potwierdził udział osób objętych ówczesnym zarzutem spontanicznie, krótko po zdarzeniu, co wskazywało na szczerość jego wypowiedzi, natomiast składając odmienne od wcześniejszych wyjaśnień zeznania świadek nie potrafili logicznie wytłumaczyć zmiany swojego stanowiska. Podobnie R. W. we wcześniejszych wyjaśnieniach w całości potwierdził wersję oskarżenia, w tym udział w przestępstwach oskarżonych, zakwestionował swoje sprawstwo, kierowanie grupą przestępczą i udział w przestępstwach innych osób, w tym obecnych oskarżonych, uzasadniając powyższe chęcią uzyskania niższej kary, co nie przekonuje. Także M. S. (1) stanowczo potwierdził udział osób objętych ówczesnym zarzutem spontanicznie, składając wyjaśnienia krótko po zdarzeniu, co wskazywało na szczerość jego wypowiedzi, natomiast zaprzeczając na rozprawie udziałowi oskarżonego w zarzucanych mu przestępstwach świadek nie potrafił logicznie wytłumaczyć zmiany swojego stanowiska.

W konsekwencji Sąd Okręgowy zasadnie uznał, że twierdzenia świadka P., wskazujące na udział w przestępstwach oskarżonych M. i U., były zgodne z rzeczywistym przebiegiem zdarzeń. Sąd Okręgowy zasadnie dostrzegł, że wskazany świadek konsekwentnie pomawiał oskarżonych o udział w przestępstwach i to także obecnie, gdy postępowanie przeciwko niemu zostało prawomocnie zakończone i gdy nie ma on już interesu procesowego w podtrzymaniu uprzednich twierdzeń.

Powyższe rozważania w przedmiocie oceny zeznań świadków P., ujęte przez Sąd Okręgowy w pisemnych motywach zapadłego w niniejszej sprawie rozstrzygnięcia, zasługują na pełną aprobatę Sądu Apelacyjnego. Odnosząc się w tym miejscu do argumentacji apelujących odnośnie do dowodu z pomówienia, wskazania wymaga, że omawiany świadek nie występuje w przedmiotowym postępowaniu w charakterze oskarżonego, jednak zważywszy na przypisaną mu w odrębnym postępowaniu przestępczą działalność, prowadzoną wspólnie i w porozumieniu z oskarżonymi objętymi ww. postępowaniem, ocena jego relacji procesowych winna zostać dokonana z należytą ostrożnością, mając na uwadze, że są one dowodem niejako szczególnym, dowodem, którego przeprowadzenie wymaga ponadprzeciętnej skrupulatności i ocenie, tak aby nie nasuwała ona żadnych zastrzeżeń jako podstawa faktyczna co do winy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 października 1999 r., sygn. akt II KKN 506/97, opubl. LEX nr 39428). Jednocześnie wskazać należy, iż w ocenie Sądu Apelacyjnego, osąd wiarygodności zeznań ww. świadka, dokonany przez Sąd I instancji, jest zgodny z prezentowanym przez Sąd Najwyższy stanowiskiem i to również w powiązaniu z innymi ww. materiałami zgromadzonymi w toku całego postępowania. Ponadto, w kontekście powyższego, nie może umknąć uwadze, iż nie stanowi naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów danie wiary zeznaniom jednego świadka, a odmówienie wiarygodności innym, a także danie wiary wyjaśnieniom jednego oskarżonego, a uznanie za niewiarygodne wyjaśnień innych, po przeprowadzeniu analizy i dokonaniu niezbędnej oceny materiału dowodowego zgromadzonego w postępowaniu. Sąd nie podlega żadnym regułom nakazującym ustalenie stanu faktycznego na podstawie zeznań określonej liczby oskarżonych/świadków, którym przyznał walor wiarygodności. Co za tym idzie, sąd ma prawo oprzeć swój wyrok na zeznaniach tylko jednego oskarżonego/świadka, które uznał za rzetelne, miarodajne i prawdziwe, pod warunkiem jednakże, iż przekonanie sądu o sprawstwie i winie oskarżonego zostanie w sposób dostateczny umotywowane. W niniejszej sprawie decydujące znaczenie miały zeznania ww. świadka, które poddano wystarczającej analizie oraz krytycznej ocenie.

Uznając wyjaśnienia P. P. (1) za wiarygodną i istotną podstawę dowodową czynionych przez siebie ustaleń faktycznych, Sąd I instancji – wbrew stanowisku apelacji – nie dopuścił się naruszenia art. 410 k.p.k. poprzez pominięcie innych dowodów w sprawie. O pominięciu dowodu można bowiem mówić w sytuacji, gdy Sąd przeprowadziwszy dowód na rozprawie, nie poddaje go następnie ocenie w procesie wyrokowania. Tymczasem Sąd I instancji odniósł się do wszystkich wprowadzonych do procesu dowodów, poddał je analizie i dał temu wyraz w uzasadnieniu zaskarżonego rozstrzygnięcia. Jedynie wynik dokonanej przez Sąd oceny dowodów, różnił się od wniosków forsowanych przez obronę. Autorzy apelacji w sposób oczywiście mylny utożsamili zatem sytuację pominięcia danego dowodu, z przypadkiem różnicy w jego ocenie. Wbrew jednakże oczekiwaniom apelujących – jak była o tym mowa powyżej – kontrola instancyjna zaskarżonego wyroku wykazała, że to ocena dowodów (w tym wyjaśnień P. P. (1) oraz A. M.) dokonana przez Sąd I instancji, nie zaś zaprezentowana w apelacjach, spełniała wymogi oceny swobodnej. Przeczyło to zasadności wytkniętego w apelacji zarzutu naruszenia generalnej zasady procesowej ujętej w art. 7 k.p.k. Przeciwnie – to wyrażone w tym zakresie stanowiska apelacji uznane być musiały za dowolne.

Wskazania wymagało w końcu, że wbrew stanowisku apelujących obrońców, w przedmiotowej sprawie nie wystąpiła potrzeba zastosowania zasady in dubio pro reo, ujętej w art. 5 § 2 k.p.k. W odniesieniu do będących przedmiotem osądu czynów oskarżonych M. i U., postępowanie dowodowe dostarczyło wystarczających podstaw faktycznych potwierdzających okoliczności tych czynów i pozwalających przypisać oskarżonym owe czyny i to w kształcie przyjętym w zaskarżonym wyroku. Tym samym, w odniesieniu do oskarżonych nie wystąpiły w ogóle wątpliwości, które winny być rozstrzygnięte na ich korzyść. Wątpliwości takie nie istniały zatem w sprawie obiektywnie, ale przywołane zostały wyłącznie w treści apelacji (i to jedynie poprzez sformułowanie zarzutu naruszenia art. 5 § 2 k.p.k.). Takie stanowisko obrońców ignorowało jednak fakt, że wynik przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodowego był jednoznaczny i jako taki nie pozostawiał miejsca na wątpliwości co do faktów.

We wniesionej na korzyść oskarżonego M. U. apelacji pojawił się zarzut obrazy przepisów postępowania karnego w postaci art. 424 k.p.k. oraz art. 410 k.p.k. Zauważyć wypada, iż każde prawidłowo sporządzone uzasadnienie - zgodnie z wymogami zawartymi w art. 424 § 1 i 2 k.p.k. - winno wskazywać, jakie fakty sąd uznał za udowodnione lub nieudowodnione, na jakich w tej mierze oparł się dowodach i dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych, winno wyjaśniać podstawę prawną oraz przytaczać okoliczności wzięte przez sąd pod uwagę przy wymiarze kary, które miały zasadniczy wpływ na jej kształt i rozmiar. Konstruując podstawę faktyczną wyroku, sąd powinien na każde ustalenie powołać dowód, na podstawie którego czyni to ustalenie a dopiero w dalszej części uzasadnienia przeprowadzić analizę wszystkich zebranych dowodów podając przyczyny uwzględnienia tych dowodów, na których oparte zostały ustalenia faktyczne i uzasadniając dlaczego nie uznano dowodów przeciwnych. To dopiero czyni zadość obowiązkom sądu, wynikającym z zasady prawdy obiektywnej unormowanej w treści art. 2 § 2 k.p.k. oraz art. 410 k.p.k. (por. wyrok SN z dnia 28 lipca 2004 r., sygn. V KK 103/04 - Prok. i Prawo, z. 11-12 z 2004 r., poz. 6, a także orzecznictwo Sądów Apelacyjnych: w K. - (...) SA w K., z. (...), s. 15, w K. - KZS 2000 r., z. 4, poz. 47, w L. - (...) SA w L. 1999 r., z. 2, poz. 12). Uzasadnienie wyroku niespełniające powyższych wymogów uniemożliwiałoby sądowi odwoławczemu przeprowadzenie kontroli skarżonego orzeczenia i ocenę zarzutów podniesionych we wniesionych środkach odwoławczych.

Analiza akt niniejszego postępowania oraz pisemnych motywów zapadłego rozstrzygnięcia prowadzi sąd odwoławczy do wniosku, iż Sąd I instancji procedując w niniejszej sprawie nie naruszył ani art. 424 k.p.k., ani art. 410 k.p.k. Uzasadnienie zaskarżonego wyroku odpowiada wymogom statuowanym w przepisach prawa karnego procesowego, jest logiczne oraz niezawierające wewnętrznych sprzeczności, które uniemożliwiałyby jego kontrolę instancyjną. Sąd omówił wszystkie dowody, wskazał, którym dał wiarę, a którym przymiotu wiarygodności odmówił, podając jednocześnie powody takich, a nie innych rozważań. Ponadto podstawę wyroku w toczącym się postępowaniu stanowił całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej, co uniemożliwia skuteczne zarzucenie Sądowi meriti obrazy przepisu art. 410 k.p.k.

Ustosunkowując się do podniesionych przez obrońców oskarżonych A. M. i M. U. zarzutów błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę skarżonego rozstrzygnięcia, w pierwszej kolejności wskazać należy na orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 24 marca 1975 r., wielokrotnie następnie cytowane w późniejszych orzeczeniach, w którym Sąd ten wskazał, iż „zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę wyroku jest tylko wówczas słuszny, gdy zasadność ocen i wniosków, wyprowadzonych przez sąd orzekający z okoliczności ujawnionych w toku przewodu sądowego nie odpowiada prawidłowości logicznego rozumowania. Zarzut ten nie może jednak sprowadzać się do samej polemiki z ustaleniami sądu, wyrażonymi w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, lecz do wykazania, jakich mianowicie konkretnie uchybień w zakresie zasad logicznego rozumowania dopuścił się sąd w ocenie zebranego materiału dowodowego. Możliwość zaś przeciwstawienia ustaleniom sądu orzekającego odmiennego w tej mierze poglądu nie może prowadzić do wniosku o dokonaniu przez sąd błędu w ustaleniach faktycznych” (sygn. akt II KR 355/75, opubl. OSNGP 9/75, poz. 84, s. 12). Ponadto zwrócić uwagę należy na wyrażony tak w judykaturze, jak i w doktrynie pogląd, zgodnie z którym „ustalenia faktyczne dokonane przez sąd meriti mogą być skutecznie zakwestionowane, a ich poprawność zdyskwalifikowana dopiero wtedy, gdy w procedurze dochodzenia do nich sąd orzekający uchybił dyrektywom z art. 7 k.p.k., to jest pominął istotne w sprawie dowody lub oparł się na dowodach na rozprawie nieujawnionych, sporządził uzasadnienie niezrozumiałe, nadmiernie lapidarne, wewnętrznie sprzeczne, bądź sprzeczne z regułami logicznego rozumowania, wyłączające możliwość merytorycznej oceny kontrolno – odwoławczej” (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 6 czerwca 2013 r., sygn. akt II AKa 159/13, opubl. na stronie internetowej orzeczenia.ms.gov.pl). Jak wyżej wskazano, Sąd odwoławczy nie dopatrzył się w niniejszej sprawie uchybienia wyrażonej w art. 7 k.p.k. zasadzie swobodnej oceny dowodów, uznając, iż rozważania Sądu meriti są prawidłowe i zgodne z zasadami logiki, wiedzy i doświadczenia życiowego, a co za tym idzie, nie stwierdzono również popełnienia przez Sąd I instancji błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia. Argumenty skarżących obrońców podniesione we wniesionych apelacjach nie odnosiły się do okoliczności pominiętych lub niedostrzeżonych przez Sąd Okręgowy, a jedynie sprowadzały się do polemiki z ustaleniami tego Sądu i dokonaną przez niego analizą i oceną zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. O popełnieniu błędu przy ustalaniu stanu faktycznego w niniejszej sprawie przez Sąd I instancji nie może być zatem mowy.

Wskazania w tym miejscu wymaga, że wbrew argumentacji obrońcy oskarżonego U., poczynione przez Sąd I instancji ustalenia faktyczne potwierdziły popełnienie przez oskarżonego M. U. dwóch przestępstw z art. 279 § 1 kk. W obu przypadkach oskarżony brał udział we włamaniach i zajmował się bezpośrednio wynoszeniem mienia z obiektów handlowych, realizując znamiona ustawowe wskazanego na wstępie przepisu. W opisach Sąd wskazał dane współsprawców, jako że zostali oni już prawomocnie skazani za współudział. Bez wątpienia oskarżony był równorzędnym współsprawcą nawet mimo tego, że w trakcie realizacji przestępstwa i potem był krytykowany przez wspólników za brak profesjonalizmu (brak rękawiczek, próba zaboru piwa). Powyższe zostało ustalone na podstawie zeznań P. P. (1), uprawdopodobnionych wylegitymowaniem oskarżonego w jego towarzystwie i to dzień przed włamaniem, podczas dokonywania rekonesansu sprawców przed popełnieniem przestępstwa z zarzutu XXIII (k. 236 teczki tematycznej nr 26a).

Wreszcie odnosząc się do podniesionego w apelacji obrońcy oskarżonego M. U. zarzutu rażącej surowości wymierzonej kary oraz dokonując z urzędu kontroli wymierzonej drugiemu z oskarżonych kary wskazania wymaga, że Sąd Apelacyjny podzielił wskazane w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku okoliczności, jakie Sąd I instancji miał na względzie przy wymierzaniu im kar pozbawienia wolności, uznając, że dolegliwość tak określonego całokształtu represji karnej nie przekracza stopnia winy, jest współmierna do stopnia społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonym czynów i spełnia zadania społecznego oddziaływania kary i cele szczególno-prewencyjne. Jest wynikiem oceny okoliczności przedmiotowych i podmiotowych czynów oraz danych osobopoznawczych oskarżonych i jako spełniająca wymogi zakreślone dyrektywami przepisu art. 53 k.k., uznana być musi za karę prawidłowo wyważoną, nadto stając się w społecznym odczuciu karą sprawiedliwą. Nadto z uwagi na charakter przestępstw popełnionych przez oskarżonego oraz jego uprzednią karalność, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu jeszcze sprzed (...) roku, Sąd zasadnie wykluczył wyprowadzenie wobec niego dodatniej prognozy kryminologiczno-społecznej, i w konsekwencji warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. Jednocześnie Sąd Apelacyjny nie dopatrzył się rażącej surowości orzeczonej wobec oskarżonego M. kary łącznej pozbawienia wolności. Wskazania wymaga, że Sąd Okręgowy w odpowiednim stopniu wziął pod uwagę przesłanki wymiaru kary łącznej, w tym zbieżność podmiotowo – przedmiotową pomiędzy popełnionymi przestępstwami, wymierzając karę łączną przy uwzględnieniu zasady asperacji zbliżonej do zasady absorpcji. Nie było zatem podstaw do czynienia Sądowi meriti zarzutu rażącej niewspółmierności wymierzonych ww. oskarżonym kar.

Z uwagi na powyższe Sąd Apelacyjny uznał wniesione środki odwoławcze za niezasadne i związku z tym na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. zaskarżony wyrok utrzymał w mocy, o czym orzekł w punkcie 1 wyroku.

Orzekając o kosztach procesu za postępowanie odwoławcze, Sąd Apelacyjny uwzględnił to, że oskarżony M. U. korzystał w nim z pomocy prawnej obrońcy wyznaczonego mu z urzędu. Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy ww. oskarżonego kwotę(...) zł, w tym podatek VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, uznając, że nie zaistniały szczególne przesłanki do orzeczenia wynagrodzenia w wysokości ustalonej wedle wyższych stawek aniżeli minimalne, o co obrońca wnosił (punkt 2 wyroku). Rozstrzygnięcie to znajduje oparcie w § 4 ust. 1 i 3 i § 17 ust. 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2016.1714).

Nadto, na podstawie przepisów art. 624 § 1 k.p.k. i art. 634 k.p.k., zwolniono oskarżonych od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze. W przypadku wymienionych, uwzględniono ich sytuację majątkową i możliwości zarobkowe, w tym perspektywę odbywania przez nich kar izolacyjnych, co nakazywało przyjąć, że pokrycie tychże kosztów byłoby dla nich zbyt uciążliwe. Z tych samych względów, na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o kosztach sądowych w sprawach karnych (Dz.U.1983.49.223 ze zmian.), zwolnieniem od kosztów objęto opłatę za II instancję.

G. N. J. S. M. T.