Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Poznaniu

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 276/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w P. z dnia (...) roku w sprawie o sygn. akt (...).

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

1.

Wnioskodawca B. K.

1. Powołanie rezerwistów do wojskowych obozów internowania w (...) roku jako forma represji wobec ówczesnych opozycjonistów - „nienadających się z różnych powodów do internowania lub zatrzymania” – do których grona zaliczono m.in. B. K.;

1. „Perfidna forma internowania. Wspomnienia rezerwistów i poborowych powołanych do wojskowych obozów internowania w (...) roku” – D. C., A. K., wyd. IPN Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narowowi (...) Oddział w G. 2022;

1.

www.ipn.

gov.pl;

www.księgarniaipn.pl;

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

*********************************************

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1.

„Perfidna forma internowania. Wspomnienia rezerwistów i poborowych powołanych do wojskowych obozów internowania w (...) roku” – D. C., A. K., wyd. IPN Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narowowi (...) Oddział w G., 2022 rok.

Publikacja IPN O. w G. to dokument o charakterze oficjalnym, powszechnie dostępny, którego treść i pochodzenie nie były kwestionowane przez strony, a i Sąd odwoławczy nie znalazł podstaw by czynić to z urzędu.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

****************

*********************************************************

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Z apelacji pełnomocnika wnioskodawczyni:

1.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, mający wpływ na jego treść, a polegający na uznaniu, że powołanie wnioskodawcy B. K. na ćwiczenia wojskowe do jednostki wojskowej w G. od (...) roku nie miało związku z działalnością wnioskodawcy na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego, podczas gdy zgromadzone w sprawie dokumenty zawierają treści jednoznacznie wskazujące na to, że B. K. był działaczem opozycji, a nadto, że pozostawał w zainteresowaniu Służby Bezpieczeństwa, a powołanie go na ćwiczenia wojskowe w okresie objętym treścią wniosku miało charakter represyjny w związku z działalnością „solidarnościową” wnioskodawcy, co z kolei doprowadziło do niesłusznego oddalenia wniosku o zadośćuczynienie opartego na podstawie wynikającej z art. 8a ust. 1 ustawy z 23 lutego 1991 roku o uznaniu za nieważone orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja okazała się o tyle celowa, że doprowadziła do wydania orzeczenia kasatoryjnego.

Analizując apelację skarżącego stwierdzić należy, iż co do zasady zarzucała ona zaskarżonemu wyrokowi błąd w ustaleniach faktycznych mający wynikać głównie z przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów (błąd "dowolności").

W orzecznictwie Sądu Najwyższego wypracowano wymogi, którym podlegać musi ocena dowodów, aby nie przekształciła się w "dowolną". Tak więc przekonanie sądu o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych pozostaje pod ochroną art. 7 k.p.k. wtedy, gdy:

- jest poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art. 410 k.p.k.), i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy (art. 2 § 2 k.p.k.),

- stanowi wyraz rozważenia wszystkich tych okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego (art. 4 k.p.k.),

- jest wyczerpujące i logiczne - z uwzględnieniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego - uargumentowane w uzasadnieniu wyroku (art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k.).

(por. wyr. SN z 16 XII 1974 r., Rw 618/74, OSNKW 1975, z. 3-4, poz. 47; SN V KK 375/02, OSN Prok. i Pr. 2004, nr 1, poz. 6; wyr. SN z 9 XI 1990 r., (...) 149/90, OSNKW 1991, z. 7-9, poz. 41; wyr. SN z 22 II 1996 r., II KRN 199/95, OSN PiPr 1996, nr 10, poz. 10; wyrok SA w Łodzi z 2001-01-17, II AKa 255/00, Prok.i Pr.-wkł. 2002/10/22; wyrok SA w Łodzi z2002-03-20,II AKa 49/02, Prok.i Pr.-wkł. 2004/6/29 i inne; M. C., Z. Doda: Przegląd..., P.. 1976, nr 2, s. 48; W. D.: Przegląd..., PiP 1976, nr 4, s. 119; Z. Doda, J. G.: Węzłowe problemy..., PS 1996, nr 5, s. 46).

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanego przypadku, stwierdzić należy, iż Sąd I instancji w sposób pobieżny przeprowadził postępowanie dowodowe, nienależycie rozważył całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy i powszechnie dostępnych danych przez co ocena zgromadzonych w sprawie dowodów jawiła się jako dowolna, a poczynione na tej podstawie ustalenia faktyczne w relewantnym dla sprawy zakresie co najmniej przedwczesne i nieuprawnione.

Przypomnieć należy, że podstawą dochodzonego w niniejszym postępowania zadośćuczynienia przez B. K. był art. 8a ust. 1 ustawy lutowej, zgodnie z którym „ Osobie, która w okresie od dnia (...) r. pełniła czynną służbę wojskową, do której odbycia została powołana za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego, przysługuje od Skarbu Państwa odszkodowanie za poniesioną szkodę i zadośćuczynienie za doznaną krzywdę”.

W świetle powyższego warunkiem koniecznym uznania żądania wniosku za podstawy co do zasady było ustalenie związku przyczynowo – skutkowego pomiędzy czynną służbą wojskową w okresie stanu wojennego – in concreto od dnia (...) r. - a działalnością niepodległościową wnioskodawcy.

Z niespornych ustaleń Sądu Okręgowego wynika, że B. K. od(...) r. należał do (...) i tworzył struktury związkowe w Fabryce (...) w G.. W latach (...) był wiceprzewodniczącym Komisji Zakładowej (...). Po (...) r. prowadził działalność podziemną, drukując i kolportując pismo (...). Ponieważ był podejrzewany przez SB o rozwieszenie ulotek (...) w Fabryce (...) w G., 4.11.1982 r. w jego miejscu zamieszkania i w zakładzie pracy przeprowadzono przeszukanie, w wyniku którego odnaleziono kilka egzemplarzy podziemnych wydawnictw.

Nie budziło wątpliwości i to, że B. K. w okresie od (...) r. był powołany do odbycia ćwiczeń wojskowych w G., w czasie których był poddany rygorowi wojskowemu, przeprowadzano z nim zajęcia polityczne, a także musiał ciężko pracować przy budowie poligonu, zaś po powrocie do pracy kontynuował działalność opozycyjną. Kontrowersyjnym natomiast okazał się związek tej służby z działalnością opozycyjną wnioskodawcy.

Sąd Okręgowy ustali bowiem, że skoro B. K. otrzymał powołanie na obowiązkowe, trzymiesięczne ćwiczenia wojskowe na około dwa tygodnie przed ustaloną datą stawiennictwa w wyznaczonej jednostce wojskowej, zaś Sprawa Operacyjnego Sprawdzenia (SOS) o kryptonimie P. – związana z rozwieszeniem ulotek (...) w Fabryce (...) w G. – została wszczęta pod koniec (...) r. - w ramach, której(...) r. przeprowadzono przeszukanie w miejscu zamieszkania i w zakładzie pracy wnioskodawcy, po którym tenże odbył ćwiczenia wojskowe zgodnie z uprzednim powołaniem - to związek tej służby z działalnością opozycyjną wnioskodawcy nie został wykazany.

Jakkolwiek niespornym jest, że B. K. był figurantem S., rejestrowanym od (...) r. w związku z podejrzeniem kolportażu ulotek S. na terenie Fabryki (...). W ramach rzeczonej sprawy przeprowadzono wskazane wyżej przeszukanie w jego domu, w czasie którego znaleziono „nielegalne materiały” i przeprowadzono z nim rozmowę profilaktyczno-wychowawczą. Nie uzyskano jednak dowodów o charakterze procesowym, a ponieważ na terenie zakładu zaprzestano „kolportowania nielegalnych wydawnictw”, sprawę o kryptonimie P. zakończono (vide materiały archiwalne IPN – sprawa (...)).

Wniosek wyprowadzony przez Sąd Okręgowy z powyższych, niekwestionowanych faktów, odnośnie zainteresowania SB działalnością opozycyjną B. K. dopiero po powołaniu go na obowiązkowe ćwiczenia wojskowe, a tym samym co do braku związku pomiędzy działalnością opozycyjną wnioskodawcy, a samym powołaniem do czynnej służby wojskowej na rzeczone ćwiczenia, wydaje się jednak nieuprawiony, a co najmniej przedwczesny. Nie uwzględnia on bowiem faktów historycznych. Z powszechnie dostępnych danych wynika wszak, że tzw. wojskowe obozy funkcjonowały od (...) r. do początku (...) r., a ich geneza związana jest z wydarzeniami z (...) r.

Kilka miesięcy po wprowadzeniu stanu wojennego (...) podjęła swoją działalność w podziemiu. W dniu (...) r. Sejm PRL uchwalił nową ustawę o związkach zawodowych, rozwiązującą wszystkie związki zawodowe istniejące przed (...) r., w tym (...). W odpowiedzi Tymczasowa Komisja Koordynacyjna zaapelowała o przeprowadzenie (...) r. ogólnopolskiego strajku protestacyjnego. Najprawdopodobniej wtedy pojawił się pomysł spacyfikowania podziemnej (...) przez pobór do wojska związkowców mogących stanowić dla władzy potencjalne niebezpieczeństwo. Dnia (...)r. dyrektor Departamentu V MSW w W., płk S., wystosował szyfrogram do zastępców komendantów wojewódzkich MO ds. SB „w sprawie wytypowania osób podejrzanych o organizowanie strajków, zajść ulicznych, czynną wrogą działalność (druk, kolportaż), a nienadających się z różnych powodów do internowania lub zatrzymania, w celu powołania ich na ćwiczenia wojskowe lub do odbycia zasadniczej służby wojskowej”. Miały to być osoby rekrutujące się głównie z dużych zakładów. Dalsze działania prowadzone były dwutorowo, ponieważ równolegle z MSW własne przygotowania podjęło MON. Dnia (...)r. gen. dyw. J. przeprowadził telekonferencję z Zastępcami Dowódców Okręgów Wojskowych, przekazując szefom S. Okręgów Wojskowych założenia organizacyjne dotyczące dodatkowego sformowania pododdziałów szkoleniowych. Zwracano uwagę na pilną potrzebę „odizolowania”, zwłaszcza w dużych zakładach pracy, osób stanowiących główny trzon grup o charakterze wywrotowym. Ostatnim z zarządzeń na najwyższym szczeblu wojskowym było „Zarządzenie S. Generalnego Wojska Polskiego nr (...) z (...)r.” Jego następstwem była prowadzona w dniach (...) r. akcja wzywania do Wojskowych Komend Uzupełnień lub bezpośrednie doręczanie kart mobilizacyjnych. Zarządzenie precyzowało powołanie grupy (...) podoficerów i szeregowych rezerwy w dniach (...) r. z dodaniem do tej liczby maksymalnie 15 procent nadwyżki „na zabezpieczenie stawiennictwa i na ewentualne wykruszenia”. Ze (...) Okręgu Wojskowego 150 żołnierzy rezerwy kierowano do 10 Batalionu Pontonowego w R.. Po 80 podoficerów i szeregowych rezerwy wysyłano do trzech jednostek: 1 Brygady Saperów w B., 4 Brygady Saperów w G. i 6 Pułku Pontonowego w G..

Od(...) r. (...) osób zostało powołanych na trzymiesięczne szkolenie wojskowe w ramach służby czynnej. W zdecydowanej większości osoby te były tzw. drugim garniturem (...), czyli członkami Komisji Zakładowych i działaczami szczebla zakładowego (...) S oraz współorganizatorami strajków i protestów z (...) W znacznym stopniu osoby te

były w wieku średnim (głównie roczniki (...)). Dla rezerwistów powołanych na trzymiesięczne „ćwiczenia” utworzono 10 kompanii polowych rezerwy zlokalizowanych w pobliżu jednostek wojskowych w B., Budowie, C. nad W., C., C., G. ( (...)), G., R., T. i U./K. ( por. Obozy wojskowe (...) M. D. (...) (...)&url=https://(...) (...);

Wojsko jako internowanie. Formy represji w czasie stanu wojennego (...) wobec działaczy opozycji antykomunistycznej umieszczonych w wojskowych obozach specjalnych E. B. :

https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&opi= (...)&url=https://journals.akademicka.pl(...) ; M. G.: Wojskowe O. Internowania (...) r.:

https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&opi= (...)&url=https://ipn.gov.pl/pl/historia-z-ipn (...),M.-G.-Wojskowe-O.-Internowania- (...)-r.html; Perfidna forma internowania:

https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&opi= (...)&url=https://ipn.gov.pl/download/ (...)IPNpublikacjawojskoweobozynetcompressed.pdf).

W świetle powyższego powołanie B. K. do czynnej służby wojskowej na trzymiesięczne ćwiczenia w tym samym okresie co innych „nienadających się z różnych powodów do internowania lub zatrzymania” w sytuacji prowadzonej przez niego działalności opozycyjnej zarówno przed jak i po zakończeniu ćwiczeń nie mogło być zwykłem zbiegiem okoliczności, a przynajmniej wydaje się to mało prawdopodobne. Opisywana bowiem w ogólnie dostępnych źródłach akcja spacyfikowania związkowców, mogących stanowić dla władzy potencjalne niebezpieczeństwo przez pobór do wojska, została przeprowadzona w sposób zaplanowany, metodyczny i w krótkim czasie oraz z wykorzystaniem aparatu państwa. Godzi się przy tym zauważyć, że opisywane przez wnioskodawcę i świadka H. K. w toku przewodu sądowego okoliczności powołania i warunki odbytych ćwiczeń w JW w G. w okresie od (...) r. wskazywały na ich represyjny charakter i odpowiadały faktom historycznym.

Ubocznie zauważyć wypada i to, że w ogólnie dostępnych publikacjach wydanych pod auspicjami IPN powołanie B. K. na ćwiczenia wojskowe w okresie stanu wojennego łączone jest z jego działalnością opozycyjną, co oczywiście nie wiąże sądu orzekającego, zgodnie z zasadą samodzielności jurysdykcyjnej sądu karnego, winno być jednak przedmiotem wnikliwej oceny (vide: „Perfidna forma internowania. Wspomnienia rezerwistów i poborowych powołanych do wojskowych obozów internowania w (...) roku” – D. C., A. K., wyd. IPN Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narowowi (...) Oddział w G. 2022; B. O. (...):

https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&opi= (...)&url=https://odznaczeni-kwis.ipn.gov.pl/persons/view/8584f3c3-8fd0- (...)- (...)-6b9b33b177ae).

Na koniec podkreślić wypada, że (...) - pismo wydawane przez działaczy S w G., przy udziale m.in. B. K. w okresie (...) - było rozpracowywane przez Wydz. V KW MO w P. w ramach SOS krypt. B. już od (...) roku, a więc na długo przed wezwaniem wnioskodawcy na ćwiczenia wojskowe (vide akta archiwalne (...)).

Reasumując, skarżący uprawdopodobnił zarzut, że Sąd Okręgowy wadliwie wnioskował z prawidłowo ustalonych faktów, inne zaś pominął, co mogło mieć wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia.

Wnioski

Wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania w postępowaniu pierwszoinstancyjnym okazał się zasadny – Sąd orzekający oddalił bowiem żądanie wniosku o zadośćuczynienie w całości jako bezpodstawne, nie ustalając w ogóle wykładników poniesionej przez wnioskodawcę krzywdy w związku z powołaniem go jako rezerwisty na trzymiesięczne ćwiczenia wojskowe do JW w G. za działalność opozycyjną w okresie od (...) roku. Sąd Apelacyjny stanął przy tym na stanowisku, że nie powinien czynić w tym zakresie własnych ustaleń faktycznych by nie pozbawiać stron postępowania możliwości poddania przyszłego rozstrzygnięcia ewentualnej kontroli instancyjnej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Powołanie rezerwistów do wojskowych obozów internowania w (...) roku jako forma represji wobec ówczesnych opozycjonistów - „nienadających się z różnych powodów do internowania lub zatrzymania” – fakt notoryjny.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Okoliczność tę uwzględniono z urzędu jako fakt powszechnie znany, przy czym sąd orzekający w postępowaniu z tzw. ustawy lutowej, nie jest pozbawiony inicjatywy dowodowej i może, a w niekiedy wręcz powinien przeprowadzić dowody także z urzędu, aby uzyskać stan materialnej sprawiedliwości orzeczenia, a to wobec obowiązywania w tym postępowaniu reguł 2 § 2 k.p.k. i art. 167 k.p.k. – vide art. 558 k.p.k. a contrario w zw. z art. 8 ust. 3 i art. 8a ust. 2 ustawy lutowej.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1*********************************************************************************

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

************************************************************************************************

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1*********************************************************************************

Zwięźle o powodach zmiany

*********************************************************************************************

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

***********************************************************

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

***********************************************************************************************************

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Sąd odwoławczy uchylił zaskarżony wyrok oddalający żądanie wniosku o zadośćuczynienie w całości. Powody uchylenia wyroku wynikają z wcześniejszych wywodów, które przemawiały za koniecznością przeprowadzenia przewodu sądowego w całości.

Orzeczenie o kosztach jako integralnie związane z treścią orzeczenia o przedmiocie postępowania także podzieliło jego los.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

***********************************************************************************************************

***************************************************************

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

************************************************************************************************************

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

W toku postępowania ponownego Sąd Okręgowy, kierując się krytyką zaskarżonego wyroku przeprowadzi postępowanie dowodowe w całości, czyniąc relewantne ustalenia faktyczne w zakresie dotyczącym meritum sprawy, tj. związku powołania wnioskodawcy jako rezerwisty na trzymiesięczne ćwiczenia wojskowe do JW w G. w okresie od (...) roku z jego działalnością opozycyjną.

W razie uznania związku za wykazany (na co wskazywać mogą fakty powszechnie znane, ujawnione sygnalnie w toku rozprawy odwoławczej), Sąd Okręgowy poczyni ustalenia czy w związku z tego rodzaju formą represji wnioskodawca doznał krzywdy pozostającej w adekwatnym związku przyczynowo – skutkowym i w czym się ona przejawiała oraz jakie były jej wykładniki.

Dopiero wówczas będzie możliwe ustalenie odpowiedniego zadośćuczynienia w rozumieniu art. 445 k.c., czyli odzwierciedlającego w pełni rozmiar doznanej krzywdy, tj. stopień cierpień fizycznych i psychicznych, ich intensywność, czas trwania, nieodwracalność następstw i inne okoliczności, których nie sposób wymienić wyczerpująco (por. m.in. wyroki SN: z 30.01.2004 r., I CK 131/03, OSNC 2005/2, poz. 40; z 27.02.2004 r., V CK 282/03, LEX nr 183777) - tak by z jednej strony było ono odczuwalne dla wnioskodawcy i przynosiło mu równowagę emocjonalną, naruszoną przez doznane cierpienia psychiczne, a z drugiej było utrzymane w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa (por. wyroki SN: z 14.02.2008 r., II CSK 536/07, LEX nr 461725, z glosą K. Ludwichowskiej, OSP 2010/5, poz. 47, s. 339; z 26.02.1962 r., IV CR 902/61, OSNCP 1963/5, poz. 107; z 24.06.1965 r., I PR 203/65, OSPiKA 1966/4, poz. 92; z 10.03.2006 r., IV CSK 80/05, OSNC 2006/10, poz. 175).

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Ponieważ wyrok sądu II instancji nie był orzeczeniem kończącym postępowanie w sprawie, Sąd Apelacyjny nie orzekł o kosztach postępowania, w tym z tytułu zastępstwa procesowego, o czym winien pamiętać Sąd Okręgowy ponownie orzekając w sprawie, albowiem to jego orzeczenie będzie kończącym postępowanie w sprawie (art. 626 § 1 k.p.k.).

7.  PODPIS

A. W. M. K. I. P.