Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Poznaniu

POSTANOWIENIE

Dnia 4 kwietnia 2023 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, w Wydziale II Karnym, w składzie:

Przewodniczący: sędzia Izabela Pospieska

Protokolant: prot. sąd. Sylwester Leńczuk

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Poznaniu - Jacka Derdy

po rozpoznaniu w sprawie:

O. P.

ściganego za przestępstwo z art. 121 § 2 i art. 146 § 3 u. kodeksu karnego, to jest co najmniej za przestępstwo z art. 189 § 1 i 3 i art. 158 § 1 i 3 w zw. z art. 11 § 2 polskiego Kodeksu karnego

zażalenia obrońcy ściganego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Z.

z (...) r. w sprawie o sygn. akt (...),

w przedmiocie przedłużenia stosowania tymczasowego aresztowania do(...)

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

p o s t a n o w i ł:

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z (...) r., sygn. akt (...), Sąd Okręgowy w Z. zastosował wobec O. P. tymczasowe aresztowanie w trybie art. 605a § 2 k.p.k., na okres 7 dni od czasu zatrzymania (25 lutego b.r.), następnie strona ukraińska przekazała stosowne zapewnienie ekstradycyjne wraz z odpisem orzeczenia o tymczasowym aresztowaniu wyżej wymienionego, wskazującym zarazem na jego ściganie międzynarodowe za przestępstwo z art. 121 § 2 i art. 146 § 3 u. kodeksu karnego, zagrożone tam maksymalną karą do 10 lat pozbawienia wolności, a zgodnie z polskim prawem stanowiące co najmniej przestępstwo z art. 189 § 1 i 3 k.k. i art. 158 § 1 i 3 w zw. z art. 11 § 2 polskiego Kodeksu karnego.

W związku z powyższym prokurator Prokuratury Okręgowej w Z. wystąpił z wnioskiem o dalsze stosowanie wobec O. P. tymczasowego aresztowania na okres kolejnych 33 dni.

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy – na podstawie art. 605 § 2 k.p.k., art. 249 § 1 k.p.k. i art. 258 § 1 pkt 1 i § 2 k.p.k. – przedłużył stosowanie wobec ściganego środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania zgodnie z wnioskiem prokuratora – do (...)

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył obrońca ściganego, zarzucając rozstrzygnięciu błąd w ustaleniach faktycznych wyrażający się w przekonaniu, że spełniona została ogólna przesłanka stosowania tymczasowego aresztowania w procedurze ekstradycyjnej, podczas gdy w ocenie obrony wydanie obywatela U. do państwa jego pochodzenia w czasie działań wojennych jest niedopuszczalne z uwagi na treść art. 604 § 1 pkt 7 k.p.k. oraz art. 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, tj. zachodzi uzasadniona obawa, że w państwie wydającym może dojść do naruszenia wolności i praw osoby wydanej oraz tortur i nieludzkiego traktowania.

Podnosząc powyższy zarzut obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez uchylenie tymczasowego aresztowania.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Skarżący nie zdołał skutecznie zakwestionować występującej nadal względem ściganego głównej przesłanki jego aresztowania, tj. obawy ucieczki bądź ukrywania się (art. 258 § 1 pkt 1 k.p.k.) w celu zapobieżenia jego wydaniu na teren U.. Przyczyny, dla których przyjęto występowanie takiej obawy w niniejszej sprawie zostały wyczerpująco opisane w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia – w szczególności co do tego, że ścigany nie ma utrwalonego w P. centrum życiowego (nie wykazano nawet, by posiadał zezwolenie na pobyt stały, mimo że tu pracuje, mieszka z konkubiną, w Z. przebywa też jego matka), nie sposób nadto zapomnieć o zachowaniu ściganego przed przyjazdem do P., tj. opuszczeniu U. jeszcze w toku postępowania przygotowawczego po zdarzeniu z (...) r., wjeździe na terytorium B., następnie P. i niepowiadomieniu właściwych organów u. o swoim miejscu pobytu.

Nadto, kwestia prawnej dopuszczalności ekstradycji ściganego na terytorium U. będzie dopiero rozstrzygana przez Sąd Okręgowy na podstawie odnośnego wniosku Prokuratury Generalnej U. z (...) b.r. (k. 232-237 akt 3033-4.Oz.99.2023). Dopiero w toku ww. postępowania obrońca będzie mógł podnosić zarzuty (w tym z ww. art. 604 § 1 pkt 7 k.p.k. oraz art. 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka) związane z możliwością wydania ściganego na teren kraju, w którym toczy się wojna. Niemniej jednak, argument ten sam w sobie nie stanowi przyczyny niedopuszczalności ekstradycji w podobnych sprawach, co tut. Sąd Apelacyjny wykazywał już m.in. we wskazanym przez Sąd I instancji postanowieniu z (...) r. w sprawie (...). Tymczasowe aresztowanie – w aktualnie zakreślonym terminie – pozwoli zaś na zbadanie dopuszczalności wydania ściganego i jego faktyczne przekazanie bądź przeprowadzenia w P. postępowania przeciwko niemu w myśl art. 110 § 2 polskiego Kodeksu karnego – niezakłócone zachowaniem O. P..

Sąd odwoławczy, uznając w pełni zasadność zaskarżonego postanowienia i nie znajdując żadnych podstaw do uwzględnienia zażalenia, orzekł jak na wstępie.

I. P.

Pouczenie:

Niniejsze postanowienie jest prawomocne i nie podlega zaskarżeniu.