Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Poznaniu

POSTANOWIENIE

Dnia 12 grudnia 2022 roku

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, w II Wydziale Karnym, w składzie:

Przewodniczący: sędzia Henryk Komisarski

Protokolant: st.sekr.sąd. Małgorzata Zwierzchlewska

przy udziale Prokuratora Prok. Okręg. w P. Anny Skrzypczak

po rozpoznaniu w sprawie K. Z.

na skutek zażalenia skazanej

na postanowienie Sądu Okręgowego w P.

z dnia (...) roku, sygn. akt (...)

w przedmiocie przejęcia do wykonania na terytorium R. kary 2 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej wobec obywatelki p. K. Z., wyrokiem Sądu Okręgowego w S. P. z dnia (...) roku, wydanym w sprawie o sygn. akt (...)

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

p o s t a n o w i ł

utrzymać zaskarżone postanowienie w mocy.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym, opisanym w rubrum postanowieniem Sąd I instancji orzekł o wykonaniu w R. kary 2 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej wobec obywatelki p. K. Z., wyrokiem Sądu Okręgowego w S. P. z dnia (...) roku, wydanym w sprawie o sygn. akt (...), określając przy tym kwalifikację prawną czynów, za które ww. została skazana, według prawa p..

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła skazana, nie zgadzając się z decyzją Sądu I instancji, powołując się przy tym na fakt odbywania kary na terenie R., gdzie ma zapewnione wiele udogodnień podczas przebywania w warunkach izolacji penitencjarnej, a nadto po odbyciu kary zamierza zostać na terenie R. i tutaj ułożyć sobie życie zarówno rodzinne jak i zawodowe.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie. Na wstępie należy zaznaczyć, iż Sąd I instancji prawidłowo wskazał jakie podstawy formalne i materialne legły u podstaw zaskarżonego orzeczenia, tak więc uwzględniając kierunek i zakres zaskarżenia w niniejszej sprawie zbędnym byłoby ich powielanie w tym miejscu.

Przypomnieć jedynie wypada, że kwestia przejęcia do wykonania kary pozbawienia wolności wymierzonej polskiemu obywatelowi w innym kraju U. została przez ustawodawcę ściśle uregulowana w rozdziale 66g Kodeksu postępowania karnego i jest ona efektem implementacji Decyzji Ramowej Rady U. nr 2008/909/WSiSW z dnia 27 listopada 2008 roku o stosowaniu zasady wzajemnego uznawania wyroków skazujących na karę pozbawienia wolności lub inny środek polegający na pozbawieniu wolności – w celu wykonania wyroków w U.. Tym samym, o tym czy kara ma zostać przejęta do wykonania przez organy p. wymiaru sprawiedliwości w żadnym razie nie może decydować ocena skazanej dotycząca warunków odbywania kary pozbawienia wolności w P..

Idąc dalej, należy wyraźnie zaznaczyć, iż sprzeciw K. Z. co do przejęcia orzeczenia do wykonania w R. nie może być w niniejszej sprawie czynnikiem decydującym o odmowie uwzględnienia wniosku strony austriackiej, albowiem zgoda skazanej na przekazanie nie jest wymagana, w wypadku gdy orzeczenie jest przekazywane do państwa, którego skazana jest obywatelką i w którym posiada stałe lub czasowe miejsce pobytu. Skoro bezspornym jest, że K. Z. jest obywatelką R., a przed wyjazdem do A. i pozbawieniem jej za granicą wolności, miała ona w P. stałe miejsce pobytu to stosownie do art. 611tk § 1 pkt 3 lit. a k.p.k., zgoda skazanej na przekazanie nie jest wymagana.

Dlatego też Sąd Apelacyjny podzielił ocenę Sądu Okręgowego, że w realiach przedmiotowej sprawy zostały spełnione wszystkie przesłanki określone w rozdziale 66g k.p.k., które uzasadniają wykonanie w R. kary 2 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w S. P. z dnia (...) roku, wydanym w sprawie o sygn. akt (...), przy czym wykonanie ww. kary w R. pozwoli w większym stopniu zrealizować wychowawcze i zapobiegawcze cele kary, gdyż jak już wcześniej wskazano – skazana jest obywatelką R. i to właśnie z nią, a nie z R. łączą ją ściślejsze więzi. Jednocześnie Sąd Apelacyjny nie dopatrzył się w realiach niniejszej sprawy występowania obligatoryjnych podstaw z art. 611tk § 1 k.p.k., które to obligowałby Sąd do odmowy wykonania orzeczenia na terenie R. czy też fakultatywnych z art. 611tk § 3 k.p.k., które to mogłaby stanowić podstawę do odmowy wykonania orzeczenia na terenie R..

W konsekwencji, Sąd Apelacyjny, uznając w pełni zasadność zaskarżonego postanowienia i nie znajdując żadnych podstaw do uwzględnienia zażalenia, orzekł jak na wstępie.

H. K.

Pouczenie

Niniejsze postanowienie jest prawomocne i nie podlega zaskarżeniu