II S 1/24 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Poznaniu z 2024-01-31
POSTANOWIENIE
Dnia 31 stycznia 2024 roku
Sąd Apelacyjny w Poznaniu w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: sędzia Krzysztof Lewandowski
Sędziowie: Marek Kordowiecki (spr.)
Piotr Michalski
Protokolant: st. sekr. sąd. Małgorzata Zwierzchlewska
po rozpoznaniu w sprawie podejrzanego:
Ł. W. ( W. )
skargi złożonej przez obrońcę podejrzanego z dnia (...)
na przewlekłość postępowania w przedmiocie rozpoznania wniosku o uchylenie postanowień dotyczących zabezpieczenia majątkowego w toku prowadzonego postępowania przygotowawczego (...) Prokuratury (...) w P.
na podstawie art. 430 § 1 k.p.k. w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 roku o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (tekst jedn. Dz.U. z 2023 roku, poz. 1725)
p o s t a n a w i a
pozostawić skargę bez rozpoznania.
UZASADNIENIE
Pismem z dnia (...) roku (k. 7), które wpłynęło do tut. Sądu Apelacyjnego w dniu (...)r. (k. 1), podejrzany Ł. W., poprzez swego obrońcę, złożył w toku prowadzonego przez Prokuraturę Regionalną w P. postępowania przygotowawczego (...) skargę na przewlekłość postępowania w zakresie rozpoznania wniosku o uchylenie postanowienia w przedmiocie uzupełnienia orzeczeń dot. zabezpieczenia majątkowego, dokonanego na mieniu przedsiębiorstwa pod firmą (...) sp. z o.o. poprzez ustanowienie przymusowego zarządu przedsiębiorstwem.
Prokurator (...) pismem z dnia 5 stycznia 2024 r., przesyłając ww. skargę do tut. Sądu Apelacyjnego, wniósł o jej oddalenie jako niezasadnej.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Skarga okazała się niedopuszczalna z mocy ustawy.
Przepis art. 3 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 roku o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (zwana dalej – u.s.p.p.) określa rodzaje postępowań, w których stronom przysługuje uprawnienie do wniesienia skargi na przewlekłość postępowania.
W tym katalogu, stanowiącym numerus clausus, nie zostało wymienione postępowanie incydentalne dotyczące zabezpieczenia majątkowego. Jak podnosi się w doktrynie, wyznacznikiem prawa strony do rozstrzygnięcia bez zbędnej zwłoki jest pojęcie sprawy. Pojęcie to odnosić należy do głównego przedmiotu postępowania sądowego, postępowania przygotowawczego czy postępowania egzekucyjnego, a nie kwestii rozstrzyganej w każdym incydentalnym orzeczeniu w toku tego postępowania ( vide: Górecki Piotr, Stachowiak Stanisław, Wiliński Paweł, Skarga na przewlekłość postępowania przygotowawczego i sądowego. Komentarz, wyd. II Lex – teza 14 – Lex). Sprawą w postępowaniu sądowym jest oskarżenie w sprawie karnej, pozew w postępowaniu cywilnym procesowym, wniosek w postępowaniu nieprocesowym itd., w którym ma zapaść orzeczenie o prawach osoby wszczynającej postępowanie ( vide: postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 11 grudnia 2007 r., II S 16/07, KZS 2007, z. 12, poz. 66).
Powyższe stanowisko jest również aprobowane od lat w orzecznictwie Sądu Najwyższego, który podnosi, że przez użyte w art. 2 ust. 1 i art. 5 ust. 1 u.s.p.p. określenie "tok postępowania w sprawie" należy rozumieć "postępowanie co do istoty sprawy" ("rozpoznanie sprawy co do istoty"; art. 12 ust. 3 i art. 16 ustawy o skardze na przewlekłość), a nie postępowanie incydentalne ( vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 grudnia 2023 r. I (...) 274/23, LEX nr 3650250, analogicznie postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 kwietnia 2022 r. I (...) 63/22, LEX nr 3420448). W ostatnim przytoczonym judykacie zasygnalizowano, że również Europejski Trybunał Praw Człowieka stoi na stanowisku, iż skarga nie przysługuje na przewlekłość postępowania incydentalnego ( vide: decyzja z 11 grudnia 2003 r. w sprawie S. i B. przeciwko Francji, skarga nr (...)).
Mając na uwadze wypracowane w orzecznictwie, a przytoczone powyżej, zapatrywania jak należy rozumieć pojęcie "sprawa", o którym mowa w art. 1 u.s.p.p., nie ulega wątpliwości, że skarga inicjująca niniejsze postępowanie, jako dotycząca zabezpieczenia majątkowego, a więc postępowania incydentalnego, była niedopuszczalna.
Z uwagi na powyższe w niniejszej sprawie nie było podstaw do rozstrzygania w przedmiocie opłaty od skargi, albowiem stosując per analogiam przepis art. 17 ust. 3 u.sp.p. w przypadku pozostawienia skargi bez rozpoznania należałoby ją zwrócić skarżącemu. Tymczasem skarżący opłaty takiej nie uiścił, ani nie został jeszcze wezwany do jej uiszczenia. Sąd Apelacyjny w tym zakresie w pełni podziela pogląd Sądu Najwyższego, że przewidziany w art. 17 ust. 3 powoływanej ustawy o skardze „ brak możliwości merytorycznego rozpoznania skargi, który uzasadnia brak obciążania ciężarami fiskalnymi skarżącego w razie odrzucenia skargi, przemawia za tym, aby również w przypadku pozostawienia skargi bez rozpoznania ze względu na jej niedopuszczalność z mocy ustawy, sąd zwracał z urzędu wniesioną opłatę od skargi” ( vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 9 października 2013 roku, (...) 8/13, LEX nr 1375236).
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 430 § 1 k.p.k. w zw. z art. 8 ust. 2 u.s.p.p. Sąd Apelacyjny orzekł jak na wstępie.
P. M. K. L. M. K.
Pouczenie
Niniejsze postanowienie jest prawomocne i nie podlega zaskarżeniu
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Poznaniu
Osoba, która wytworzyła informację: sędzia Krzysztof Lewandowski
Data wytworzenia informacji: