II S 5/22 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Poznaniu z 2022-03-08
POSTANOWIENIE
Dnia 8 marca 2022 roku
Sąd Apelacyjny w Poznaniu w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: sędzia Marek Kordowiecki (spr.)
Sędziowie: Henryk Komisarski
Izabela Pospieska
Protokolant: prot. sąd. Weronika Kamienik
po rozpoznaniu w sprawie:
Z. Ż.
skargi z dnia (...) r. na przewlekłość postępowania sądowego w sprawie (...) Sądu Okręgowego w Z. wraz z wnioskiem o zasądzenie sumy pieniężnej w kwocie 20.000 złotych
p o s t a n a w i a
1.
na podstawie 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia
17 czerwca 2004 roku o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (tj. Dz.U. z 2018 roku, poz. 75, z późn. zm.) zwolnić skarżącego Z. Ż. od kosztów postępowania skargowego, w tym opłaty od złożonej skargi;
2. na podstawie art. 430 § 1 k.p.k. w zw. z art. 8 ust. 2 oraz art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 roku o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (tj. Dz.U. z 2018 roku, poz. 75, z późn. zm.) pozostawić bez rozpoznania skargę na przewlekłość postępowania w sprawie Sądu Okręgowego w Z. o sygnaturze akt (...)
UZASADNIENIE
W dniu(...) r. Z. Ż. wniósł skargę na przewlekłość postępowania w sprawie Sądu Okręgowego w Z. o sygnaturze (...). Skarżący domagał się stwierdzenia przewlekłości postępowania w przedmiocie zaliczenia okresu rzeczywistego pozbawienia wolności poza granicami kraju na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności oraz przyznania mu w związku ze stwierdzeniem przewlekłości stosownej sumy pieniężnej, a także zwolnienia od kosztów postępowania skargowego.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje :
Skarga okazała się niedopuszczalna z mocy ustawy.
Wskazać należało, że przedmiotem skargi nie było postępowanie główne (które zostało już prawomocnie zakończone), lecz postępowanie incydentalne w przedmiocie zaliczenia okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w innej sprawie na poczet orzeczonej kary.
Postępowanie takie nie należy do przedmiotowego zakresu stosowania ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U.2018.75 j.t.). Zgodnie bowiem z przepisami art. 2 tejże ustawy, strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie zmierzające do wydania rozstrzygnięcia kończącego postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne dla wyjaśnienia istotnych okoliczności faktycznych i prawnych […] (przewlekłość postępowania). Nadto, dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd w celu wydania rozstrzygnięcia kończącego postępowanie.
Z brzmienia przytoczonego przepisu, zwłaszcza ze sformułowania „postępowanie zmierzające do wydania rozstrzygnięcia kończącego postępowanie w sprawie” oraz „wyjaśnienia istotnych okoliczności faktycznych i prawnych” wynika jasno, że skarga na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki przysługuje jedynie w postępowaniu głównym, a nie w postępowaniu incydentalnym jakim jest m.in. postępowanie w przedmiocie zaliczenia okresu rzeczywistego pozbawienia wolności, w tym za granicą, na poczet orzeczonej kary.
Wskazać bowiem należało, że „sprawą w postępowaniu sądowym” jest oskarżenie w sprawie karnej, pozew w postępowaniu cywilnym procesowym, wniosek w postępowaniu nieprocesowym itd., w którym ma zapaść orzeczenie o prawach osoby, wszczynającej postępowanie (por. Piaseczny Andrzej, „Ustawa o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym…”, LexisNexis 2013, teza 3 do art. 1; postanowienie Sądu Apel. w Katowicach z dnia 20 czerwca 2016 r., I S 49/16, LEX nr 2061788). Nie jest taką "sprawą" postępowanie w przedmiocie zaliczenia okresu rzeczywistego pozbawienia wolności na poczet orzeczonej kary albowiem jest to postępowanie spoza głównego nurtu postępowania odpowiadającego przytoczonemu pojęciu "sprawy". Na marginesie zaś nadmienić dodatkowo należy, iż na zarządzenie sędziego z dnia (...) r. pismem z tego dnia Sąd Okręgowy w Z. poinformował Z. Ż., iż brak jest jakichkolwiek danych wskazujących na skazanie na terenie N. skazanego za czyny osądzone w sprawie (...). W punkcie LXXIV wyroku umorzono postępowanie na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. z uwagi właśnie na fakt skazania w sprawie Is. (...) przez SR wC. (k. 14.276-14.278), co oznacza, iż w ocenie tego Sądu nie ma podstaw faktycznych i prawnych do zaliczenia okresu pozbawienia wolności we wskazanej sprawie niemieckiej na poczet orzeczonej w niniejszej sprawie kary pozbawienia wolności.
Z uwagi na powyższe, skargę Z. Ż. – nienależącą do ustawowego zakresu spraw, w których badana jest przewlekłość postępowania – uznać należało za niedopuszczalną z mocy ustawy. Jako taką, na podstawie art. 430 § 1 k.p.k. – który z mocy art. 8 ust. 2 powoływanej ustawy stosuje się tu odpowiednio – należało pozostawić ją bez rozpoznania, o czym orzeczono w pkt 2 postanowienia.
Odnośnie orzeczenia o zwolnieniu skarżącego od kosztów postępowania skargowego, wskazać należało, iż w świetle art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 8 ust 2 powoływanej ustawy, zasadne było uznanie, że uiszczenie opłaty w wysokości 200 zł byłoby dla niego zbyt uciążliwe. Nadto zaś, pobieranie od skarżącego opłaty nie było celowe, jako że brak możliwości merytorycznego rozpoznania skargi, który uzasadnia brak obciążania ciężarami fiskalnymi skarżącego w razie odrzucenia skargi, przemawia za tym, aby również w przypadku pozostawienia skargi bez rozpoznania ze względu na jej niedopuszczalność z mocy ustawy, sąd zwracał z urzędu wniesioną opłatę od skargi ( vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 9 października 2013 r., (...) 8/13). Z tego też powodu Sąd Apelacyjny zwolnił skarżącego od obowiązku uiszczenia opłaty od skargi.
I. P. M. K. H. K.
Pouczenie
Niniejsze postanowienie jest prawomocne i nie podlega zaskarżeniu.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Poznaniu
Osoba, która wytworzyła informację: sędzia Marek Kordowiecki, Henryk Komisarski
Data wytworzenia informacji: