Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Poznaniu

POSTANOWIENIE

Dnia 22 sierpnia 2023r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, w Wydziale II Karnym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Przemysław Grajzer

Sędziowie: Marek Kordowiecki

Piotr Gerke (deleg.)

Protokolant: prot. sąd. Sylwester Leńczuk

przy udziale Prokuratora ---

po rozpoznaniu skargi podejrzanego L. W.

na przewlekłość postępowania przygotowawczego prowadzonego pod sygn. (...) Prokuratury Krajowej (...) Wydziału Zamiejscowego Departamentu do Spraw Przestępczości zorganizowanej i Korupcji Prokuratury Krajowej w P.

na podstawie art. 9 ust. 1 w zw. z art. 6 ust.2 pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U.2018.75 j.t.)

p o s t a n o w i ł

Skargę odrzucić

Zwolnić skarżącego L. W. od uiszczenia opłaty od skargi.

UZASADNIENIE

(...) Wydział Zamiejscowy Departamentu do Spraw Przestępczości zorganizowanej i Korupcji Prokuratury Krajowej w P. nadzoruje śledztwo w sprawie o sygn. akt (...) przeciwko P. Ł. i innym o popełnienie przestępstw określonych w art.258 § 3 kk i inne. Przedmiotowe śledztwo zostało wszczęte postanowieniem z dnia 5 listopada 2021r., ostatnio postanowieniem Zastępcy Prokuratora Generalnego ds. Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji z dnia (...) śledztwo przedłużono do dnia (...)

W dotychczasowym toku śledztwa zgromadzono obszerny materiał dowodowy, w postaci materiałów z kontroli operacyjnej (...), oględzin monitoringów, analiz danych operatorów telekomunikacyjnych, zeznań świadków oraz wyjaśnień podejrzanych A. K. i L. W., z którego wynika, że w okresie co najmniej od (...)do (...) na terenie województwa (...), (...), (...), (...), (...) i (...) oraz na terenie R. N. swoją działalność prowadziła zorganizowana grupa przestępcza zajmująca się dokonywaniem kradzieży pojazdów osobowych – głównie marek niemieckich (A., M.), które następnie w całości lub po dokonaniu ich rozbiórki na części przekazywane były paserom.

Aktualnie w sprawie zarzuty popełnienia przestępstwa przedstawiono 13-tu podejrzanym, przy czym środek zapobiegawczy w postaci stosowania tymczasowego aresztowania stosowany jest w dalszym ciągu wobec siedmiu z nich w tym także wobec podejrzanego L. W., który podejrzany jest o popełnienie przestępstwa określonego w art.258 § 1 kk, i pięciu przestępstw określonych w art.291 § 1 kk w zw. z art.294 § 1 kk w zw. z art.65 § 1 kk oraz o przestępstwo określone w art.62 ust.1 ustawy z dnia 29.07.2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii

W (...) kiedy to podejrzany złożył obszerne wyjaśnienia, z których postanowił się wycofać, rozpoczął przesyłanie szeregu pism do różnych instytucji (w tym do Prokuratury i Sądów), w których głównym motywem było kwestionowanie zasadności stosowania wobec niego tymczasowego aresztowania, w tym także formułowanie wobec prokuratora zarzutów manipulowania czynnościami dowodowymi w celu stosowania wobec podejrzanego – jak to określał „aresztu wydobywczego”. W treści istotnej części tych pism podnosił związany z tym zarzut przewlekłości prowadzonego postępowania – dwukrotnie zawierając w tytule pisma stwierdzenie, iż ma ono stanowić „skargę na przewlekłość postępowania, i tak:

• Pismo z dnia (...). adresowane do Ministerstwa Sprawiedliwości (karty 1 – 4 akt) nazwane zostało jako Skarga na Prokuraturę Krajową w P. o to, że stosuje areszt w celach wydobywczych, manipulacje czynnościami w celu przedłużenia aresztu, oraz przewlekłość postepowania,

• Pismo z dnia (...) nazwane (...) – i dalej „Skarga dotyczy przewlekłości postępowania oraz manipulowania czynnościami w celu przewlekłego stosowania aresztu”,

• Pisma z dnia (...) – wszystkie tożsame z treścią pisma z dnia 26 stycznia 2023r.

• Pismo z dnia 20 kwietnia 2023r. nazwane (...) i dalej w treści „Składam skargę na przewlekłość postępowania bez uzasadnionej zwłoki”

Prokurator ustosunkowując się do pism podejrzanego stwierdził w piśmie z dnia (...) m.in. że w żadnym z wymienionych pism podejrzany nie sformułował wprost żądania stwierdzenia przewlekłości postępowania. Tym niemniej zważywszy, na fakt, iż nie jest on reprezentowany przez podmiot fachowy, jak również z uwagi na tytulaturę sporządzonych przez niego skarg oraz pośrednio ich tematykę związaną z kwestionowaniem dat realizacji poszczególnych czynności procesowych, w ocenie prokuratora przyjąć należy, iż podejrzany domaga się stwierdzenia przewlekłości postepowania, która to istotnie narusza jego interesy, stąd wniosek prokuratora o oddalenie skargi, a nie jej odrzucenie.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje :

Zgodnie z art. 2 ust. 1ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie zmierzające do wydania rozstrzygnięcia kończącego postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne dla wyjaśnienia istotnych okoliczności faktycznych i prawnych albo dłużej niż to konieczne do załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego (przewlekłość postępowania). W myśl art. 2 ust. 2 ustawy dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd w celu wydania rozstrzygnięcia kończącego postępowanie w sprawie. Dokonując tej oceny, uwzględnia się łączny dotychczasowy czas postępowania od jego wszczęcia do chwili rozpoznania skargi, niezależnie od tego, na jakim etapie skarga została wniesiona, a także charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 i 2 ustawy skarga powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego. Skarga powinna ponadto zawierać:

1) żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie, której skarga dotyczy;

2) przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy. skargę niespełniającą wymagań przewidzianych w art. 6 ust. 2 sąd właściwy do jej rozpoznania odrzuca bez wzywania do uzupełnienia braków.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego utrwalone jest stanowisko, że skarga podlega rozpoznaniu, o ile spełnia wymagania formalne przewidziane w art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy Oznacza to, że skarżący w uzasadnieniu skargi szczegółowo wskazać musi, w czym dopatruje się nieuzasadnionej zwłoki w rozpoznaniu jego sprawy, tj. w sposób precyzyjny przedstawi konkretne działania bądź zaniechania sądu rozpoznającego sprawę, czy prokuratora prowadzącego postepowanie przygotowawcze, które w konsekwencji doprowadziły do zwłoki (zob. postanowienia Sądu Najwyższego: z 19 września 2022 r., I (...) (...) I (...) (...) I (...) (...), (...) (...) (...) 103/05). Wskazanie powyższych okoliczności jest niezbędne dla merytorycznej oceny skargi. Sąd musi wiedzieć, na jakim etapie postępowania doszło według strony do przewlekłości, na czym ona polegała, tzn. jakie konkretnie czynności procesowe zostały podjęte przez sąd czy prokuratora wadliwie lub nie zostały podjęte w ogóle (zob. postanowienia Sądu Najwyższego: z 21 lipca 2020 r., I (...) 93/20; z 1 marca 2022 r., I (...) 31/22).

Bez wskazania powyższych okoliczności sąd nie jest w stanie dokonać oceny czynności sądu czy prokuratora w oparciu o kryteria wskazane w art. 2 ust. 2 ustawy o skardze na przewlekłość (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z 16 grudnia 2020 r., I (...) 162/20; z 19 stycznia 2022 r. I (...) 264/21).

Nie ulega wątpliwości, że uszczegółowienie zarzutów powinno nastąpić w odniesieniu do etapu postępowania, którego skarga bezpośrednio dotyczy. Wymóg powyższy nie został w niniejszej sprawie dochowany. Nie zostały wymienione żadne uchybienia i wadliwości po stronie prokuratora, które spowodowałyby naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w rozsądnym terminie.

Skarżący wskazał sygnaturę postępowania, które w jego ocenie trwa zbyt długo oraz sformułował żądanie stwierdzenia jego przewlekłości, ale nie podał żadnego uzasadnienia dla tego żądania. W uzasadnieniu skargi nie sposób odnaleźć jakiejkolwiek okoliczności wskazującej na przewlekłość wskazanego postępowania. Zamiast tego skarżący przedstawia konsekwentnie zarzuty odnoszące się do długotrwałości stosowanego środka zapobiegawczego, co podlegało kontroli Sądów – w tym także apelacyjnego w innym postępowaniu

Tym samym w jego skardze brak jest "okoliczności uzasadniających żądanie" w rozumieniu art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy o skardze na przewlekłość. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o skardze na przewlekłość, skargę niespełniającą wymagań przewidzianych w art. 6 ust. 2 sąd właściwy do jej rozpoznania odrzuca bez wzywania do uzupełnienia braków. Wobec niespełnienia wymogu określonego w art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy o skardze na przewlekłość, skarga L. W. musiała zostać odrzucona.

P. G. P. G. M. K.

Pouczenie:

Niniejsze postanowienie jest prawomocne i nie podlega zaskarżeniu.

Strona z