Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Poznaniu

POSTANOWIENIE

Dnia 4 lipca 2024 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: sędzia Izabela Pospieska

Sędziowie: Marek Kordowiecki (spr.)

(del.) Antoni Łuczak

Protokolant: prot. sąd. Sylwester Leńczuk

po rozpoznaniu w sprawie K. G.

oskarżonego z art. 286 § 1 k.k.

skargi z dnia 24 maja 2024 r.

na przewlekłość postępowania toczącego się przed Sądem Rejonowym w T. pod sygn. akt (...)

na podstawie art. 8 ust. 2 oraz art. 6 ust. 2 w zw. z art. 9 ust. 1 oraz art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 roku o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. z 2023 roku, poz. 1725)

p o s t a n a w i a

1.  odrzucić skargę K. G. dotyczącą przewlekłości postępowania toczącego się przed Sądem Rejonowym w T. pod sygn. akt (...).

2.  zwolnić skarżącego od obowiązku uiszczenia opłaty od skargi.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia(...) roku (k. 4), które wpłynęło do tut. Sądu Apelacyjnego w dniu (...) r., K. G. wniósł o:

1.  stwierdzenie, że w postępowaniu sądowym prowadzonym przed Sądem Rejonowym w T., sygn. akt (...) nastąpiło naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy, poprzez wystąpienie przewlekłości postępowania,

2.  zasądzenie na rzecz skarżącego kwoty 4.000 zł,

3.  zwolnienie z kosztów sądowych.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Skarga podlegała odrzuceniu.

Przed przystąpieniem do omówienia wywiedzionej przez skarżącego argumentacji, należało jednak poczynić kilka uwag natury formalnej z uwagi na układ procesowy niniejszej sprawy, a mianowicie przed Sądem Rejonowym w T. toczyło się postępowanie sądowe o sygn. akt (...), które w dniu (...) r. zakończyło się wydaniem wyroku uniewinniającego K. G. od zarzucanego mu czynu z art. 286 § 1 k.k. Na skutek apelacji prokuratora, wskazany wyrok został w całości uchylony, a sprawę przekazano Sądowi Rejonowemu w T. do ponownego rozpoznania, po czym zarejestrowano ją pod nową sygn. akt, tj. (...). Postanowieniem z dnia (...) r. (...) Sąd Apelacyjny w Poznaniu oddalił skargę K. G. dotyczącą naruszenia prawa strony do rozpoznania bez nieuzasadnionej zwłoki sprawy w postępowaniu sądowym toczącej się przed Sądem Rejonowym w T. pod sygn. akt (...), Sądem Okręgowym w K. pod sygn. akt (...) oraz Sądem Rejonowym w T. pod sygn. akt (...).

Z kolei pismem z dnia(...)r. K. G. wystąpił ze skargą na przewlekłość postępowania w przedmiocie naruszenia prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym prowadzonym przed Sądem Rejonowym w T., sygn. akt (...), co – jak należało się domyślać – związane było z oddaleniem skargi w sprawie (...)

Przede wszystkim należy zauważyć, że sformułowany przez skarżącego zarzut przewlekłości odnosił się wyłącznie do fazy postępowania sądowego, co należało uznać za dopuszczalne w świetle odrzuconego już w orzecznictwie stanowiska o potrzebie „fragmentaryzacji” postępowania na poszczególne etapy ( vide: postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 6 czerwca 2016 r. w sprawie II S 16/16, LEX nr 2278271). Stanowisko to ostatecznie ugruntował Sąd Najwyższy w uchwale siedmiu sędziów z dnia 28 marca 2013 r. wskazując, że w postępowaniu ze skargi na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki ocenie pod kątem przewlekłości podlegają zarzuty skarżącego odnoszące się do przebiegu postępowania, od jego wszczęcia do prawomocnego zakończenia, niezależnie od tego, na jakim etapie tego postępowania skarga została wniesiona ( vide: uchwała Sądu Najwyższego 7 sędziów z dnia 28 marca 2013 r. w sprawie III SPZP 1/13, OSNP 2013/23-24/292).

Jakkolwiek tak sformułowany zarzut był dopuszczalny, to jednak skarga K. G. dotknięta była wadą konstrukcyjną, o której mowa w art. 6 ust. 2 u.s.p.p. Jak wynika z przepisu tego artykułu, skarga powinna, poza uczynieniem zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego, zawierać:

1) żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie, której skarga dotyczy,

2) przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie.

W razie niespełniania przez skargę powyższych wymogów, sąd właściwy do jej rozpoznania, odrzuca ją bez wyzwania do uzupełnienia braków, co wprost wynika z art. 9 ust. 1 powołanej ustawy.

W świetle utrwalonego orzecznictwa, zarówno Sądu Najwyższego ( vide: orzeczenia z dnia 20 kwietnia 2017 r., (...) 16/17, z dnia 13 maja 2008 roku, (...) 6/08; z dnia 15 stycznia 2008 roku, (...) 46/07, z dnia 5 czerwca 2007 roku, (...) 16/07, z dnia 7 czerwca 2005 roku, (...) 103/05), jak i sądów apelacyjnych ( vide: orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 23 marca 2011 roku, II S 7/11; w K. z dnia 24 czerwca 2010 roku, II S 15/10, z dnia 23 kwietnia 2010 roku, II S 5/10, z dnia 27 października 2009 roku, II S 20/09; w K. z dnia 2 marca 2005 roku, II S 11/05 oraz z dnia 28 października 2004 roku, II S 6/04) – nie budzi wątpliwości, że istota skargi na przewlekłość nie może się sprowadzać do zakwestionowania ogólnie długiego okresu trwania postępowania, zaś skarżący winien w sposób szczegółowy oraz konkretny przytoczyć okoliczności uzasadniające jego sformułowane w skardze żądanie, tj. wskazać jakie czynności zostały przez dany organ wymiaru sprawiedliwości zaniechane bądź przeprowadzone wadliwie, co z kolei miało spowodować nieuzasadnioną zwłokę w postępowaniu, powodując jego przewlekłość.

Tymczasem w przedmiotowej skardze – poza wskazaniem, iż skarżący otrzymał akt oskarżenia (...) r., a następnie „nastąpiła długa przerwa” – nie zawarto w ogóle wskazania, które z działań i w jaki sposób, miały nie respektować zasady sprawnego postępowania, powodując tym samym jego przewlekłość. Tym samym nie naprowadzono przesłanek, w oparciu o które sąd dokonać mógłby merytorycznej oceny prawidłowości oraz terminowości podjętych czynności procesowych z uwzględnieniem charakteru sprawy oraz jej faktycznego i prawnego stopnia zawiłości.

Skarżący winien jednocześnie pamiętać, że „ sama długotrwałość postępowania nie oznacza, iż doszło do przewlekłości postępowania. Zachodzi ona, gdy postępowanie jest długotrwałe, prowadzone rozwlekle i trwa ponad konieczność wyjaśnienia okoliczności faktycznych i prawnych niezbędnych do rozstrzygnięcia, będących w związku przyczynowym z działaniem lub bezczynnością sądu. Aby rozstrzygnąć zatem, czy zwłoka w dokonaniu czynności jest nieuzasadniona, należy rozważyć nie tylko okres zaniechania jej dokonania, ale także konkretne realia sprawy i jej kontekst sytuacyjny” ( vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2022 r. w sprawie I (...) 84/22, LEX nr 3439476).

W tej sytuacji, wobec niespełnienia przez przedmiotową skargę wymagań, o jakich mowa w art. 6 ust. 2 u.s.p.p., niebędących jedynie zwykłymi wymaganiami formalnymi pisma procesowego, a jej wymaganiami konstrukcyjnymi (nieusuwalnymi) – vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia(...) r., (...) (...) – podlegała ona odrzuceniu w oparciu o dyspozycję przepisu art. 9 ust. 1 u.s.p.p., o czym orzeczono w punkcie 1.

Sąd Apelacyjny zdecydował się jednocześnie na zwolnienie skarżącego od opłaty od skargi, a to z uwagi na jej odrzucenie.

A. Ł. I. P. M. K.

Pouczenie

Niniejsze postanowienie jest prawomocne i nie podlega zaskarżeniu.