Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Poznaniu

POSTANOWIENIE

Dnia 24 lipca 2024 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Maciej Świergosz

Sędziowie: Krzysztof Lewandowski (spr.)

Piotr Michalski

Protokolant: prot. sąd. Sylwester Leńczuk

przy udziale Prokuratora ---

po rozpoznaniu w sprawie oskarżonego M. W.

skargi jego obrońcy z dnia (...)r. na przewlekłość postępowania w sprawie Sądu Okręgowego w Z. G. o sygn. akt (...)

na podstawie art. 430 § 1 k.p.k. w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U.2023.1725 t.j.), w zw. z art. 5 ust. 1 powołanej ustawy

p o s t a n o w i ł

1.  skargę na przewlekłość postępowania w sprawie prowadzonej przez Sąd Okręgowy w Z. G. o sygn. akt (...) pozostawić bez rozpoznania;

2.  zwrócić skarżącemu uiszczoną opłatę od skargi w kwocie 200 zł.

UZASADNIENIE

W dniu (...) r. obrońca oskarżonego M. W., adwokat R. K., wniósł skargę na przewlekłość postępowania Sądu Okręgowego w Z. G. o sygn. akt (...), wskazując, że działanie Sądu w toku tego postępowania skutkuje naruszeniem prawa obrońcy w zakresie dostępu do akt sprawy. Skarżący zarzucił przy tym naruszenie przepisów postępowania, art. 156 § 1 k.p.k. i art. 6 k.p.k. oraz prawa materialnego, art. 42 pkt 2 Konstytucji RP (k. 2-5).

W konkluzji skargi, skarżący obrońca wniósł – na podstawie art. 156 § 1 k.p.k. – o niezwłoczne udostępnienie mu akt sprawy, celem zapoznania się z materiałami postępowania i wykonania ich fotokopii.

Do skargi dołączono potwierdzenie uiszczenia opłaty od skargi w kwocie 200 zł, wpłaconej na rachunek Sądu Okręgowego w Z. G. (k. 6).

W pisemnej odpowiedzi na skargę z dnia (...) r., Prezes Sądu Okręgowego w Z. G., zgłosił swój udział w spawie i wniósł o pozostawienie skargi bez rozpoznania, jako że nie została ona wniesiona „w sprawie” – w rozumieniu przepisu art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U.2023.1725 t.j.).

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Skarga nie podlegała merytorycznemu rozpoznaniu.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U.2018.75 j.t.), skargę o stwierdzenie, iż w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiła przewlekłość postępowania, wnosi się w toku postępowania w sprawie.

Wynika stąd, iż zainicjowanej wniesieniem skargi ocenie podlega sprawność toczącego się postępowania w jego głównym nurcie, dotyczącym odpowiedzialności karnej oskarżonego. Celem skargi na przewlekłość postępowania jest bowiem likwidacja ewentualnej opieszałości sądu w merytorycznym rozpoznaniu sprawy, nie zaś wytykanie mu wszystkich dostrzeżonych uchybień, jakie wystąpiły w danej sprawie. Innymi słowy, skarga na przewlekłość postępowanie nie jest środkiem, za pośrednictwem którego strona może wyrazić swoje niezadowolenie z różnych, negatywnych jej zdaniem, aspektów funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości, ale instrumentem, który ma chronić stronę jedynie przez nieuzasadnioną bezczynnością sądu, czyli niepodejmowaniem czynności zmierzających do merytorycznego rozpoznania sprawy, względnie podejmowaniem przez niego czynności, które jedynie pozorują przystąpienie do rozpatrzenia danej sprawy (tak: postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 12 grudnia 2012 r., I S 135/12).

W przedmiotowej zaś sprawie, w złożonej skardze obrońca oskarżonego zarzucił wyłącznie to, iż nie zagwarantowano mu właściwego dostępu do akt sprawy, gdyż od (...) r. nie rozpoznania jego wniosku o udostępnienie mu akt sprawy, celem zapoznania się z materiałami postępowania i wykonania ich fotokopii.

Oznaczało to, iż skarga na przewlekłość, sporządzona przez skarżącego w dniu(...) r., nie została wniesiona „w sprawie” – w rozumieniu przepisu art. 5 ust. 1 powoływanej ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na przewlekłość.

Skargę zaś na przewlekłość postępowania karnego, niespełniającą ww. kryterium, uznać należało za niedopuszczalną z mocy ustawy i wobec tego pozostawić bez rozpoznania, a to na podstawie art. 430 § 1 k.p.k., który z mocy art. 8 ust. 2 powołanej ustawy, stosuje się tu odpowiednio (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 grudnia 2004 r., III SPP 23/04, OSNKW 2005 nr 2 poz. 16).

Wobec powyższego orzeczono jak w pkt 1 sentencji postanowienia.

Orzekając o kosztach postępowania skargowego, Sąd Apelacyjny stwierdził, że obciążanie skarżącego opłatą od skargi nie było celowe. Bowiem brak możliwości merytorycznego rozpoznania skargi, które uzasadnia brak obciążania ciężarami fiskalnymi skarżącego w razie odrzucenia skargi (art. 17 ust. 3 powołanej ustawy o skardze), przemawia za tym, aby również w przypadku pozostawienia skargi bez rozpoznania ze względu na jej niedopuszczalność z mocy ustawy, sąd zwracał z urzędu wniesioną opłatę od skargi (tak: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 9 października 2013 r., (...) 8/13).

Z tego też powodu orzeczono o zwrocie skarżącemu uiszczonej opłaty od skargi.

P. M. M. Ś. K. L.

Pouczenie

Niniejsze postanowienie jest prawomocne i nie podlega zaskarżeniu.