Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Poznaniu

POSTANOWIENIE

dnia 14 września 2022 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Marek Kordowiecki

Sędziowie: Maciej Świergosz

Piotr Michalski (spr.)

Protokolant: st.sekr.sąd. Małgorzata Zwierzchlewska

przy udziale Prokuratora Prok. Okręg. w Poznaniu Michała Moczyńskiego po rozpoznaniu skargi obrońcy podejrzanego K. T. (1) (T.) dotyczącej naruszenia prawa strony do rozpoznania bez nieuzasadnionej zwłoki sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym przez Prokuraturę Okręgową wS.w sprawie o sygnaturze (...)

postanawia

1.  na podstawie art. 432 k.p.k. w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (t.j. Dz. U z 2018 r., poz. 75 ze zm.) skargę obrońcy podejrzanego K. T. (1) pozostawić bez rozpoznania;

2.  na podst. art. 636 § 1 k.p.k. w zw. z art. 637 § 1 k.p.k. i w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 roku o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (t.j. Dz. U z 2018 r., poz. 75 ze zm.) kosztami sądowymi za postępowanie wywołane skargą obciążyć skarżącego w zakresie przez niego poniesionym.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia (...) r. obrońca K. T. (1) wniosła skargę na przewlekłość postępowania przygotowawczego o sygn. (...) prowadzonego przez Prokuraturę Okręgową w S. w którym K. T. jest podejrzany o popełnienie siedmiu przestępstw określonych: ^{( 1)}w art. 258 § 1 k.k., ^{( 2)}w art. 183 § 1 k.k. w zb. z art. 185 § 1 k.k. w zw. z art. 188 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., ^{( 3)}w art. 225 § 1 k.k., ^{( 4)}w art. 233 § 1a k.k., ^{( 5)}w art. 245 k.k., ^{( 6)}w art. 299 § 1 i 5 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. oraz ^{( 7)}w art. 160 § 1 k.k. wnosząc o stwierdzenie przewlekłości tego postępowania oraz zasądzenie z tego tytułu od Skarbu Państwa na rzecz skarżącego kwoty 20.000,- zł.

W uzasadnieniu skargi obrońca wskazała, czym – w jej ocenie – zarzucona przewlekłość się przejawia podkreślając w szczególności, że postępowanie przygotowawcze toczy się od (...) r., a ostatniej czynności, w której uczestniczył podejrzany dokonano w dniu(...)r., kiedy K. T. został przesłuchany w charakterze podejrzanego po zmianie postanowienia o przedstawieniu mu zarzutów podkreślając jednak, iż czynność ta „jawi się jako jedynie iluzoryczna” a tak naprawdę z udziałem podejrzanego od wielu miesięcy nie przeprowadzono żadnych czynności procesowych. Skarżąca podkreśliła przy tym, że wobec podejrzanego stosowany jest od dnia (...) r. najsurowszy ze środków zapobiegawczych, tj. tymczasowe aresztowanie przy czym do dnia wniesienia skargi K. T. nie udzielono mu ani razu zgody na korzystanie z aparatu telefonicznego i kontakt z rodziną. Autorka skargi podkreśliła także, iż już w dniu (...)r. złożyła wniosek dowodowy o przeprowadzenie konfrontacji K. T. z C. G. (głównym pomawiającym podejrzanego), który jakkolwiek formalnie nie został uwzględniony, to jednak odpis postanowienia o oddaleniu wniosku dowodowego nie został doręczony ani K. T. ani jego obrońcy. Podniosła również, iż złożyła wniosek z dnia (...) r. o przeprowadzenie mediacji między podejrzanym, a C. G. (2) (w związku z uniewinnieniem podejrzanego od popełnienia dwóch przestępstw na szkodę C. G. i skazaniem za zniewagę C. G.) jednak wniosek ten rozpoznano dopiero po kilku miesiącach i to nie uwzględniając go (z czym skarżąca nie może się zgodzić uznając tą decyzję za „arbitralną”). W ocenie autorki wniosku stwierdzenie, iż w sprawie nastąpiła przewlekłość postępowania uzasadnia również oddalenie przez Prokuratora kolejnych wniosków dowodowych – a to o zwrócenie się do firmy ubezpieczeniowej o nadesłanie akt szkodowych oraz o przeprowadzenie kolejnej konfrontacji, tj. pomiędzy K. K. (1) i P. N. a także nie rozpoznanie kolejnych wniosków samego podejrzanego (o poddanie go badaniem wariografem, czy o doprowadzenie i kolejne przesłuchanie celem wyjaśnienia istotnych okoliczności). Wreszcie autorka skargi podniosła, jako uzasadnienie występującej w jej ocenie w niniejszej sprawie przewlekłości postępowania to, że obrońca podejrzanego nie została zawiadomiona o terminie konfrontacji współpodejrzanych K. K. i B. T. oraz że każdorazowo we wnioskach o przedłużenie tymczasowego aresztowania prokurator powołuje „wciąż te same okoliczności” zauważając przy tym, że „obecnie czynności śledztwa (…) prowadzone są pod kątem transgranicznego przemieszczania odpadów” dodając jednak, że „K. T. (1) nie stoi pod zarzutem transgranicznego przemieszczania odpadów”.

Nie sposób zresztą oprzeć się wrażeniu, iż końcowa część uzasadnienia skargi jest de facto argumentacją mającą skłonić Prokuratora do uchylenia tymczasowego aresztowania stosowanego wobec K. T. (1) bądź do tego by Sąd nie przedłużał czasokresu stosowania tego środka.

W odpowiedzi na skargę, Prokurator Okręgowy w S. wniósł o nieuwzględnienie skargi jako niezasadnej. Uzasadniając swoje stanowisko Prokurator podniósł, że wnioski obrońcy były bezzasadne albowiem tyczą się nie tyle szybkości postępowania lecz trafności pod względem merytorycznym decyzji procesowych (zwłaszcza oddalających wnioski dowodowe oraz co do stosowania środków zapobiegawczych). Odniósł się również co do czasu rozstrzygnięcia wniosków oraz kwestii doręczenia odpisów kwestionowanych decyzji wskazując, iż – wbrew temu co twierdzi autorka skargi – wnioski zostały rozpoznane w krótkim czasie (np. oddalenie wniosku podejrzanego o przeprowadzenie badań wariografem) oraz że nie było podstawy prawnej doręczania ich podejrzanemu i jego obrońcy z urzędu. Wskazał również na wewnętrzną sprzeczność w jaką popada skarżąca z jednej strony twierdząc, że od miesięcy nie są wykonywane żadne czynności z udziałem podejrzanego, z drugiej zaś wskazując jednak, że (...) r. został on przesłuchany w charakterze podejrzanego. Prokurator zaznaczył, że śledztwo ma charakter wielowątkowy, zawiły, jak również wielopodmiotowy, bowiem prowadzone jest wobec 23 osób i wymaga uzyskiwania licznych wiadomości specjalnych a w związku z tym fakt, że K. T. nie przedstawiono zarzutu o popełnienie przestępstw o charakterze transgranicznym nie może świadczyć o tym, że postępowanie jest prowadzone opieszale bowiem innym osobom występującym w niniejszym śledztwie takie zarzuty postawiono.

Pismem z dnia (...) r. (którego Prokuratura Okręgowa w S., za pośrednictwem której pismo to miało zostać złożone nie przekazała Sądowi Apelacyjnemu) pełnomocnik podejrzanego cofnęła skargę (k. 34).

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (t.j. Dz. U z 2018 r., poz. 75 ze zm. – dalej „ustawa”) w sprawach nieuregulowanych w ustawie do postępowania toczącego się na skutek skargi sąd stosuje odpowiednio przepisy o postępowaniu zażaleniowym obowiązujące w postępowaniu, którego skarga dotyczy.

Ponieważ w ustawie nie zawarto odmiennych uregulowań odnośnie postępowania na wypadek cofnięcia skargi Sąd odwołał się wprost do kodeksu postępowania karnego regulującym tą kwestię. Zgodnie zatem z treścią art. 432 k.p.k. cofnięty środek odwoławczy sąd pozostawia bez rozpoznania, chyba że zachodzi jedna z przyczyn wymienionych w art. 439 lub 440 k.p.k.

Ponieważ zatem obrońca podejrzanego K. T. (1) cofnęła wniesiona przez siebie skargę, a nie zachodzą żadne okoliczności, które zostały wymienione w art. 439 lub 440 k.p.k., skargę ta należało pozostawić bez rozpoznania i dlatego orzeczono jak w pkt 1 postanowienia.

Również w zakresie dotyczącym kosztów postępowania Sąd odwołał się do przepisów kodeksu postępowania karnego i w związku z tym na podst. art. 636 § 1 k.p.k. kosztami postępowania wywołanego skargą obciążył skarżącego (w zakresie przez niego poniesionym) nie widząc powodów by od obowiązku ponoszenia tychże skarżącego zwalniać czemu dano wyraz w pkt 2 postanowienia.

P. M. M. K. M. Ś.

Pouczenie

Niniejsze postanowienie jest prawomocne i nie podlega zaskarżeniu