II S 23/24 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Poznaniu z 2024-10-15
POSTANOWIENIE
Dnia 15 października 2024 r.
Sąd Apelacyjny w Poznaniu w Wydziale II Karnym w składzie:
Przewodniczący: sędzia Henryk Komisarski
Sędziowie: Grzegorz Nowak
(del.) Diana Książek-Pęciak (spr.)
Protokolant: st.sekr.sąd. Małgorzata Zwierzchlewska
Przy udziale Prokuratora ---
po rozpoznaniu w dniu 15.10.2024 r.
sprawy ze skargi W. W.
na przewlekłość postępowania w sprawie (...) Sądu Okręgowego w P., (...) i (...) Sądu Okręgowego w Z. G.
na podstawie art. 430 § 1 k.p.k. w zw. z art. 429 § 1 k.p.k. w zw. z art. 8 ust. 2, art. 2 ust. 1b i art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. 2023.1725 t.j.)
postanawia
1. pozostawić skargę W. W. bez rozpoznania,
2. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
W. W. został prawomocnie skazany wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Z. G. z dnia (...)r. w sprawie (...). Wyrok ten nie był poddany kontroli odwoławczej i uprawomocnił się w dniu(...) r. Postanowieniem z dnia (...) r. prawomocnym z dniem (...) r. Sąd Okręgowy w trybie art. 420§1 k.p.k. zaliczył na poczet kary łącznej orzeczonej w ww. wyroku okresy pozbawienia wolności skazanego na terenie H.. W dniu(...)r. Sąd Okręgowy w Z. G. wydał kolejne postanowienie w trybie art. 420§1 k.p.k., w którym zaliczył skazanemu na poczet kary łącznej okres rzeczywistego pozbawienia wolności w spawie (...) SO w Z. G. oraz w sprawach (...) SO w Z. G. i (...) SO w P..
W dniu(...)r. do sądu wpłynęła skarga skazanego, z treści której wynika, że W. W. domaga się odszkodowania za przewlekłość postępowania w przedmiocie zaliczenia na poczet kary łącznej okresów pozbawienia wolności na terenie H., co, jak twierdzi, pozbawiło go możliwości ubiegania się o warunkowe przedterminowe zwolnienie.
Sąd zważył co następuje:
Jak wynika z treści skargi, W. W. domaga się stwierdzenia przewlekłości postępowania w przedmiocie zaliczenia na poczet kary łącznej okresów pozbawienia wolności na terenie H.. Decyzje w tym zakresie sąd podejmował w trybie art. 420 k.p.k., na etapie wykonania prawomocnego wyroku łącznego z dnia z dnia (...) r. w sprawie (...), z czego wynika wniosek, że skarga dotyczy etapu wykonania tego prawomocnego orzeczenia.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 b ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, przepisu art. 2 ust. 1 ustawy, który stanowi o tym, kiedy można wnieść skargę, nie stosuje się w sprawach, o których mowa w art. 1 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy, chyba że dotyczą one obowiązku naprawienia szkody, zadośćuczynienia za doznaną krzywdę lub nawiązki orzeczonej na rzecz pokrzywdzonego. Tymczasem, jak wynika z treści skargi skazanego, nie dotyczy ona tych kwestii. W tej sytuacji stwierdzić należy, że skarga jest niedopuszczalna i należy pozostawić ją bez rozpoznania.
Skazanemu trzeba ponadto przypomnieć, o czym był już informowany w związku z orzeczeniem sądu z dnia (...) r. w sprawie (...), że zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiła przewlekłość, wnosi się w toku aktualnie toczącego się postępowania w sprawie. Jak podnosi się w orzecznictwie, skarga ta "jest krajowym środkiem prawnym, pozwalającym na dochodzenie stwierdzenia przewlekłości postępowania, uzyskania stosownej rekompensaty i ewentualnego wymuszenia właściwego toku postępowania". Istotą skargi jest bowiem kontrola sprawności toczącego się postępowania i przeciwdziałanie istniejącej przewlekłości. Dlatego też ocenie podlega sprawność aktualnie toczącego się postępowania, a nie jego wcześniejsze etapy, które zostały już zakończone (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 27 września 2012 r., (...) 10/12). Tok postępowania jest oceniany jako termin materialnoprawny o charakterze nieprzywracalnym (por. szerzej uzasadnienie uchwały składu 7 sędziów z dnia 31 marca 2011 r. (...) 2/10), natomiast granicę "czasową" do wniesienia skargi stanowi prawomocne zakończenie sprawy (por. też post. SN z dnia 16 marca 2009 r., (...) 3/09).
Skoro zatem wyrok łączny w sprawie (...) uprawomocnił się w dniu (...) r. także z tego powodu skarga W. W. powinna być pozostawiona bez rozpoznania (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 maja 2012 roku sygn. akt KSP 3/12).
W konsekwencji Sąd Apelacyjny pozostawił skargę W. W. bez rozpoznania, jako niedopuszczalną.
Ponieważ niedopuszczalność skargi i w konsekwencji pozostawienie jej bez rozpoznania, analogicznie jak w przypadku odrzucenia skargi, powodowałaby konieczność zwrotu opłaty wnioskodawcy, bezprzedmiotowy jest wniosek skazanego o zwolnienie od opłaty, a koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.
D. P. H. K. G. N.
Pouczenie : Niniejsze postanowienie jest prawomocne i nie podlega zaskarżeniu.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Poznaniu
Osoba, która wytworzyła informację: sędzia Henryk Komisarski, Grzegorz Nowak
Data wytworzenia informacji: