III APz 28/13 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Poznaniu z 2013-11-21
Sygn. akt III APz 28/13
POSTANOWIENIE
Dnia 21 listopada 2013 r.
Sąd Apelacyjny w Poznaniu – III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: |
SSA Dorota Goss-Kokot |
Sędziowie: |
SSA Katarzyna Wołoszczak del. SSO Wiesława Stachowiak (spr.) |
Protokolant: |
inspektor ds. biurowości Krystyna Kałużna |
po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa G. C.
przeciwko (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G., D. G., (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K.
o zapłatę
na skutek zażalenia powoda G. C.
na postanowienie Sądu Okręgowego w Zielonej Górze
z dnia 9 września 2013 r. sygn. akt IV P 23/12
w przedmiocie uznania się niewłaściwym rzeczowo i miejscowo do rozpoznania sprawy i przekazania jej rozpoznania do: Sądu Rejonowego – Sądu Pracy w Gdyni w zakresie żądania odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie stosunku pracy, Sądowi Rejonowemu Wydziałowi Cywilnemu w Gdyni w zakresie żądania odszkodowania za utratę prywatnego pojazdu, Sądowi Okręgowemu w Gdańsku Wydziałowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w zakresie pozostałych żądań powoda
p o s t a n a w i a :
zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że je uchylić i przekazać sprawę do dalszego prowadzenia Sądowi Okręgowemu w Zielonej Górze, pozostawiając jednocześnie temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach sądowych postępowania zażaleniowego.
del. SSO Wiesława Stachowiak |
SSA Dorota Goss-Kokot |
SSA Katarzyna Wołoszczak |
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w Zielonej Górze Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych postanowieniem z dnia 9 września 2013 r. uznał się niewłaściwym rzeczowo i miejscowo do rozpoznania sprawy i przekazał jej rozpoznanie do: Sądu Rejonowego – Sądu pracy w Gdyni w zakresie żądania odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie stosunku pracy, Sądu Rejonowego Wydziału Cywilnego w Gdyni w zakresie żądania odszkodowania za utratę prywatnego pojazdu, Sądu Okręgowego w Gdańsku Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w zakresie pozostałych żądań powoda.
Zdaniem Sądu Okręgowego sprawa o zapłatę odszkodowania w związku z przyjętym przez pozwanego sposobem rozwiązania umowy o pracę należy do wyłącznej właściwości rzeczowej Sądu Rejonowego w Gdyni na podstawie art. 461 par. 1 1 K.p.c., a sprawa o utratę własnego samochodu nie jest sprawą z zakresu prawa pracy a zatem podlega rozpoznaniu przez wydział cywilny, a w pozostałym zakresie, mając na uwadze wartość przedmiotu sporu rzeczowo właściwy do rozpoznania spraw będzie Sąd Okręgowy w Gdańsku Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, gdzie właściwość miejscową wszystkich w/w Sądów determinuje właściwość ogólna pozwanego oraz siedziba zakładu pracy, która znajduje się w okręgach miejscowych w/w Sądów.
Zażaleniem przedmiotowe postanowienie zaskarżył powód, domagając się jego uchylenia.
Skarżący w uzasadnieniu wywiedzionego zażalenia podniósł, że nie zgadza się ze stanowiskiem Sądu Okręgowego, iż w sprawie zachodzi właściwość miejscowa Sądów Rejonowego oraz Okręgowego w Gdyni oraz Gdańsku, negując jednocześnie zasadność stanowiska Sądu Okręgowego w przedmiocie braku charakteru sprawy z zakresu prawa pracy, w odniesieniu do zgłoszonego roszczenia o zapłatę odszkodowania w związku z utratą samochodu służbowego.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
zażalenie powoda okazało się być oczywiście zasadnym, jednakże nie z przyczyn wskazanych przez skarżącego.
Już na wstępie wskazać należy, że jeżeli chodzi o właściwość miejscową sądu do rozpoznania sprawy, to zgodnie z art. 202 zd. 1 K.p.c. niewłaściwość sądu dającą się usunąć za pomocą umowy stron sąd bierze pod rozwagę tylko na zarzut pozwanego, zgłoszony i należycie uzasadniony przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy. Sąd nie bada z urzędu tej niewłaściwości również przed doręczeniem pozwu.
Przyjęte przez ustawodawcę rozwiązanie należy uznać za wzmocnienie elementów kontradyktoryjności procesu, uwypuklających indywidualistyczny charakter procesu cywilnego oraz zasadę autonomii praw prywatnych ( vide uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 16.07.2004 r., w sprawie o sygn. akt I CK 41/04 publik. w OSNC 2005 nr 7-8 poz. 136 ).
Odnosząc zatem powyższe do realiów przedmiotowej sprawy za przedwczesną a tym samym pozbawioną podstaw prawnych, należało uznać decyzję Sadu Okręgowego w przedmiocie stwierdzenia z urzędu niewłaściwości miejscowej do rozpoznania przedmiotowej sprawy i przekazania jej w części do Sądu Rejonowego w Gdyni i Sądowi Okręgowemu w Gdańsku.
Za chybione należało także uznać stanowisko Sądu Okręgowego w przedmiocie braku właściwości rzeczowej sądu pracy do rozpoznania roszczenia zgłoszonego przez powoda o zapłatę odszkodowania za utratę samochodu prywatnego, gdzie przecież z uzasadnienia żądania pozwu jednoznacznie wynika, że powód przedmiotowy samochód używał w celach służbowych, a zatem jest to niewątpliwie sprawa związana ze stosunkiem pracy w rozumieniu art. 476 par. 1 ust. 1 K.p.c. Charakter pracowniczy sprawy o zapłatę odszkodowania za utratę samochodu służbowego przesądza jednocześnie, że wartość przedmiotu sporu w tym zakresie wliczyć należy do ogólnej wartości przedmiotu sporu w sprawie, która i tak już przewyższa kwotę 75.000 zł, co przesądza jednoznacznie, że także w tym zakresie, właściwym rzeczowo do rozpoznania sprawy będzie sąd okręgowy ( art.21 K.p.c).
Jeśli chodzi natomiast o właściwość rzeczową sądu do rozpoznania przedmiotowej sprawy, to zgodzić należało się jedynie ze stanowiskiem Sądu Okręgowego, iż sądem rzeczowo właściwym do rozpoznania sprawy o zapłatę odszkodowania w związku z przyjętym przez pozwanego sposobem rozwiązania umowy o pracę będzie sąd rejonowy ( art. 461 par. 1 1 K.p.c.), Jednakże przekazanie w tej części sprawy do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Gdyni, jest co najmniej przedwczesne, wobec faktu, ze powód podnosi, że w miejscu siedziby pracodawcy nigdy pracy nie wykonywał i powołuje się na właściwość miejscową przemienną. Zatem rację ma Sąd Okręgowy w Zielonej Górze co do wyłącznej właściwości rzeczowej sądu rejonowego w zakresie roszczenia o zapłatę odszkodowania w związku z przyjętym przez pozwanego sposobem rozwiązania umowy o pracę. Jednakże kwestia właściwości miejscowej tego sądu pozostaje nadal otwarta i wymaga ustaleń Sądu.
Mając na uwadze powyższe na podstawie art. 386 par. 1 K.p.c. w zw. z art. 397 par. 2 K.p.c. postanowiono jak w sentencji postanowienia.
del. SSO Wiesława Stachowiak SSA Dorota Goss- Kokot SSA Katarzyna Wołoszczak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Poznaniu
Osoba, która wytworzyła informację: Dorota Goss-Kokot, Katarzyna Wołoszczak
Data wytworzenia informacji: