Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Poznaniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 lipca 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Ewa Cyran /spr./

Sędziowie: SSA Marta Sawińska

del. SSO Izabela Halik

Protokolant: insp.ds.biurowości Beata Tonak

po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2015 r. w Poznaniu

sprawy M. K. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w P.

o wysokość świadczenia

na skutek apelacji M. K. (1)

od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 28 listopada 2013 r. sygn. akt VIII U 3424/12

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od wnioskodawczyni na rzecz pozwanego kwotę 120 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego w instancji odwoławczej.

del. SSO Izabela Halik

SSA Ewa Cyran

SSA Marta Sawińska

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 04.07.2012r. ZUS I Oddział w P. przeliczył M. K. (1) emeryturę od dnia 17.05 2011r. tj. od daty przyznania świadczenia.

Organ rentowy stwierdził, że po korekcie kwota skorygowanej składki zewidencjonowanej na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 71.690, 75 zł, kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 42.4476,43 zł, średnie dalsze trwanie życia wynosi 251,50 miesięcy, wyliczona kwota emerytury wynosi 1.972,83 zł.

Emerytura po waloryzacji przysługuje od dnia 01.03 2012r. w kwocie 2.043,83zł. Od dnia 01.09.2012r. obliczona emerytura brutto wynosi 2.050, 92 zł. Zakład jednocześnie uchylił decyzję z dnia 21.05 2012r.

Odwołująca M. K. (1) w odwołaniu domagała się obliczenia emerytury na podstawie składek w kwocie 71.690 , 76 zł.

Odwołująca zarzuciła, że składki zewidencjonowane na jej koncie są wyższe, a kwota świadczenia niższa niż w uchylonej decyzji z dnia 21.05 2012r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu wyrokiem z dnia 28.11 2013r. oddalił odwołanie.

Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia i argumentacja:

Wnioskodawczyni M. K. (1) wiek (...) lat osiągnęła w dniu (...)Decyzją z dnia 23.03.2000r. organ rentowy przyznał wnioskodawczyni prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 25.11.1998r.

Decyzją z dnia 05.07.2006r. na wniosek ubezpieczonej z dnia 28.06.2006r. przyznał prawo do emerytury od dnia 01.07.2006r. Do ustalenia podstawy wymiaru przyjęto wynagrodzenie z 10 lat kalendarzowych od 01.01.1986r. do 31.12.1995r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru (wwpw) wyniósł 95,47 %. Przyjęto kwotę bazową obowiązującą w dniu nabycia emerytury tj. 1.977, 20 zł.

Decyzją z dnia 29.09.2006r. dokonano przeliczenia emerytury od dnia 01.09. 2006r. Wskaźnik wwpw w oparciu o wynagrodzenia z 10 lat tj. 01.01 1986r. do 31.12. 2012r wyniósł 103,55%.

Kolejnymi decyzjami dokonywano przeliczenia emerytury z uwagi na zmianę stażu pracy.

Decyzją z dnia 20.06.2011r. (wniosek z dnia 27.05. 2011r.) przyznano wnioskodawczyni emeryturę od dnia (...) tj. od osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego. Emerytura ustalona zgodnie z art. 26 ustawy z dnia 17.12 .1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych została zawieszona jako świadczenie mniej korzystne.

W powyższej decyzji zawarto informację, że ustalona emerytura ma charakter zaliczkowy z uwagi na błędy na koncie ubezpieczonej oraz prowadzone postępowanie wyjaśniające dotyczące niesłusznie opłaconych składek przez Powiatowy Urząd Pracy.

W dniu 14.07.2011r. do ZUS wpłynęło zaświadczenie od (...) potwierdzające okres pracy wnioskodawczyni do dnia 30.08.2011r.

Decyzją z dnia 30.08.2011r. dokonano przeliczenia emerytury poprzez doliczenie do stażu okresu zatrudnienia do 30.06.2011r.

Decyzją z dnia 11.10.2011r. dokonano obliczenia emerytury na wniosek z dnia 27.05.2011r. po wyeliminowaniu błędów na koncie ubezpieczonej. Po korekcie składek na koncie kwota skorygowanej składki zewidencjowanej na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wyniosła 71.639, 91 zł.

W dniu 30.03.2012r. wnioskodawczyni złożyła wniosek o przeliczenie emerytury dołączając świadectwo pracy, z którego wynikało, że do dnia 17.03.2012r. była zatrudniona.

Decyzją z dnia 18.04.2012r. przeliczono emeryturę wnioskodawczyni od dnia 01.03.2012r. Po korekcie składek na koncie kwota skorygowanej składki zewidencjonowanej na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosiła 71.016,34 zł, a wysokość emerytury 1,790, 15 zł. Po waloryzacji od dnia 01.03.2012r. emerytura wynosiła 2.041, 15 zł, a po doliczeniu składek 2,.048,24 zł.

Wobec zgłoszonych przez wnioskodawczynię zastrzeżeń pozwany decyzją z dnia 21.05.2012r. dokonał przeliczenia świadczenia od dnia 01.02.2012r. z uwzględnieniem przyrostu składek na koncie. Po korekcie składek z uwzględnieniem waloryzacji emerytura wyniosła 2043,22 zł.

Po doliczeniu składek na koncie (wniosek z dnia 30.03.2012r. i z dnia 08.05. 20112r.) wysokość emerytury wynosiła 2.052,08 zł.

Zaskarżoną decyzją z dnia 04.07.2012r. organ rentowy przeliczył emeryturę od dnia 17.05. 2011r. i jednocześnie uchylił decyzję z dnia 21.05.2012r. Po korekcie kwota składki skorygowanej zewidencjonowanej na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 76.690, 76 zł, a wyliczona emerytura 1.97283 zł. Po waloryzacji od dnia 01.03.2012r. emerytura wynosi 2043,83 zł. Przyrost składek na dzień 01.03.2012r. wynosi:

-kwota składki zewidencjonowanej na koncie z uwzględnieniem waloryzacji 1.730,54 zł

-średnie dalsze trwanie życia 244,20 miesięcy.

Po ponownym ustaleniu składek wysokość emerytury wynosi 2.050,92 zł. Organ rentowy w piśmie z dnia 05.07.2012r. wyjaśnił, że pisma z dnia 08.05.2012r. nie potraktował jako wniosku o doliczenie przyrostu składek tylko jako wniosek o wyjaśnienie rozbieżności w wysokości wypłacanego świadczenia.

Wnioskodawczyni była zgłoszona do ubezpieczeń społecznych od dnia 01.01.2006r. do 30.06.2006r. przez płatnika składek (...) sp. z o .o. oraz w okresie od 01.08.2007r. do 17.03.2012r. przez płatnika składek (...) S.J.

Według danych zawartych w dokumentach zgłoszeniowych płatnika składek począwszy od dnia 01.01.199r. płatnik składek zgłaszający M. K. (1) do ubezpieczeń społecznych z tytułu posiadania statusu osoby bezrobotnej nosił nazwę Powiatowy Urząd Pracy ( PUP). Po przyznaniu wnioskodawczyni emerytury płatnicy składek m.in. PUP, jak też (...) SP.J. (obecnie (...)) niejednokrotnie dokonywali wstecznych korekt deklaracji, co skutkowało zmianą wysokości składek zewidencjonowanych na koncie M. K. (1).

Ponadto, w 1999r. ubezpieczona pobierała świadczenie z PUP, który opłacał stosowne składki na ubezpieczenie społeczne i rozliczał w deklaracjach ZUS RCA, a w późniejszych latach m.in. 2011r., 2012r. dokonywał szeregu korekt tych deklaracji za miesiące marzec i maj.

Zaskarżoną decyzją pozwany przeliczył świadczenieM. K. (1) od dnia 17.05.2011r., a więc od daty jej przyznania po korekcie składek. Uwzględniono przyrost składek na dzień 01.03. 2012r. Emerytura została przeliczona zgodnie z art.26 ustawy emerytalnej.

W tym stanie faktycznym Sąd Okręgowy wskazał, że spór między stronami koncentruje się w zakresie przeliczenia emerytury wnioskodawczyni od dnia 17.05.2011r. Wnioskodawczyni podnosiła, że składki zewidencjonowane na jej koncie - podane w zaskarżonej decyzji są wyższe, a kwota świadczenia do wypłaty jest niższa niż w uchylonej decyzji z dnia 21.05.2011r. Zdaniem skarżącej zaskarżoną decyzją powinna być skorygowana i obliczona na podstawie kwoty składek 71.690,76 zł, które nie z winy ubezpieczonej ulegały ciągłej zmianie.

Sąd I instancji odwołał się do przepisów art.24, 24 a ust.1, art.26 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS. Zgodnie z powołanym art. 26 ustawy emerytalnej emeryturę stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie dalsze trwanie dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust.5 i art. 183.

Natomiast w myśl art.108 cyt. ustawy emeryturę obliczoną wg zasad określonych w art.26 powiększa się o kwotę wynikającą z podzielenia składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego po dniu ustalenia prawa do emerytury o której mowa w art. 24 i 24a i zwaloryzowanych zgodnie z art.25 przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone dla danego ubezpieczonego z dnia złożenia wniosku o przeliczenie emerytury.

Sąd Okręgowy przytoczył treść art. 111 i art. 110 oraz wskazał, że pozwany w piśmie z dnia 05.07.2012r. wyjaśnił, iż decyzją z dnia 11.10.2011r. po wyeliminowaniu błędów wynikających z korekty niesłusznie opłaconych składek przez PUP - ustalono wysokość składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 71.636, 91 zł. Kolejną decyzją z dnia 18.04.2012r. dokonano zmiany składek na kwotę 71.016,34 zł z uwagi na kolejne zmiany na koncie ubezpieczonej. Uwzględniając kolejne zmiany składek wydano decyzję z dnia 04.07.2012r. i ustalono wysokość składek zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc od którego przysługuje wypłata emerytury w kwocie 71.690, 76 zł.

Po ponownej analizie ustalono, że wykazana powyżej kwota składek kolejny raz uległa zmianie i wynosi 71.016,34 zł., a więc w przypadku kolejnego wniosku o przeliczenie świadczenie uległoby obniżeniu.

W związku z tym organ rentowy prawidłowo zaskarżoną decyzją dokonał przeliczenia emerytury od dnia 17.05. 2011r. i uchylił decyzję z dnia 21.05.2012r.

W tej sytuacji Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do uwzględnienia odwołania i dlatego na podstawie art. 477 ¹⁴ 1 k.p.c. oddalił odwołanie (pkt.1), nie obciążając wnioskodawczyni kosztami zastępstwa procesowego pozwanego.

Powyższy wyrok w imieniu wnioskodawczynią zaskarżył apelacją jej pełnomocnik zarzucając :

1/ naruszenie prawa materialnego prze błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie tj.

-art. 15 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS poprzez wskazanie niepoprawnie ustalonej podstawy wymiaru emerytury

-art.25 ustawy emerytalnej z dnia 17.12.1998r. poprzez przyjęcie nieprawidłowej podstawy obliczenia emerytury w postaci błędnie wskazanej kwoty składek zwaloryzowanego kapitału początkowego

- art. 173 ustawy emerytalnej z dnia 17.12.1998r. poprzez niewłaściwe ustalenie kapitału początkowego,

2/ naruszenie prawa procesowego mogących mieć wpływ na treść wyroku tj.

- art. 233 k.p.c. poprzez przekroczenie przez Sąd granic swobodnej oceny dowodów poprzez przyjęcie, że kwota emerytury może być niższa po jej waloryzacji oraz po wykazaniu dodatkowego okresu zatrudnienia od kwoty wskazanej przed ową operacją rachunkową,

- art. 232 k.p.c. poprzez wydanie rozstrzygnięcia w sprawie pomimo nieprzedstawienia przez organ rentowy obliczeń, w tym dokumentacji , na podstawie której owych obliczeń dokonano

3/ błąd w ustaleniach faktycznych polegający na uznaniu, że :

- (...) sp. z o.o. i (...) spółka jawna to te same podmioty, gdy w rzeczywistości są to dwaj różni pracodawcy

- od kwoty skorygowanej składki zewidencjonowanej na koncie z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 71.636,91 zł wyliczona kwota emerytury wynosi 1.972,62 zł, a od kwoty skorygowanej składki zewidencjonowanej na koncie z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 76.690,76 zł wyliczona emerytura wynosi 1.972,83 zł.

Zarzucając powyższe wniósł o :

- zmianę zaskarżonego wyroku w punkcie 1. I uwzględnienie odwołania w całości oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego,

ewentualnie

- uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji - przy uwzględnieniu kosztów postępowania odwoławczego.

W uzasadnieniu apelacji skarżąca między innym podnosiła, że wyliczona emerytura jest niezgodna z ustawą emerytalną albowiem świadczenie emerytalne powinno być proporcjonalne do kwoty skorygowanej składki zewidencjonowanej na koncie z uwzględnieniem waloryzacji. W konsekwencji wzrost wysokości owego składnika winien pociągać za sobą wzrost świadczenia. Zasada ta nie znalazła odzwierciedlenia w odniesieniu do ubezpieczonej.

Główny zarzut stawiany pozwanemu organowi rentowemu, to brak rzetelności w wyliczeniu wysokości świadczenia. Zdaniem apelującej podstawę jej emerytury powinna stanowić kwota 76.690,76 zł.

Pełnomocnik pozwanego domagał się oddalenia apelacji.

SĄD APELACYJNY ZWAŻYŁ , CO NASTĘPUJE:

Apelacja wnioskodawczyni okazała się nieuzasadniona i dlatego podlegała oddaleniu.

Istota sporu sprowadzała się do ustalenia, czy pozwany organ rentowy w zaskarżonej decyzji prawidłowo wyliczył wysokość emerytury ubezpieczonej poczynając od dnia 17.05.2011r.

W sprawie było bezspornym, że M. K. (1) uzyskała prawo do emerytury w wieku (...) lat, od dnia (...)Zakład przyznał prawo do świadczenia emerytalnego od dnia 1.07.2006r. tj. od dnia następnego po rozwiązaniu stosunku pracy. Kolejnymi decyzjami dokonywano przeliczenia emerytury z uwagi na zmianę stażu pracy.

Decyzją z dnia 20.06.2011r. (wniosek 27.05.2011r). organ rentowy przyznał emeryturę w wieku powszechnym od dnia (...) ustaloną zgodnie z art.26 ustawy emerytalnej. Wypłatę świadczenia zawieszono, bo było mniej korzystne od dotychczasowego .Wysokość emerytury na podstawie art.26 wyliczono w oparciu o kwotę składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonej do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. W decyzji wskazano, że emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Wysokość emerytury wyniosła 1.687,78 zł., jednocześnie wskazano, że emerytura ustalona tą decyzja ma charakter zaliczkowy.

W okresie poprzedzającym wydanie zaskarżonej decyzji z dnia 04.07.2012r., a po dniu wydania decyzji z dnia 20.06.2011r. organ rentowy wydawał kolejne decyzje doliczając staż pracy w (...) sp. z o.o. do dnia 30.06.2011r. (decyzja z dnia 30.08.2011r.) oraz do dnia 17.03.2012r. w oparciu o świadectwo pracy wystawione przez (...) Sp.J. z dnia 17.03.2011r. oraz dokonywał korekty składek zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonej.

I tak decyzją z dnia 18.04.2012r (wniosek 30.03.2012r.) przeliczono emeryturę od dnia 01.03.2012r. W decyzji tej uwzględniono składki zewidencjonowane do dnia 20.02.2012r. tj. do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc zgłoszenia wniosku o przeliczenie świadczenia.

Po korekcie składek na koncie kwota skorygowanej składki zewidencjonowanej na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosiła 71.016, 34 zł i po waloryzacji od dnia 1.03.2012r. emerytura wyniosła 2.048,24zł.

W wyniku prowadzonego postępowania wyjaśniającego - po zgłoszeniu skargi przez ubezpieczoną w dniu 19.06.2012r. pozwany organ rentowy ustalał przyczyny zmian kwoty składek i prawidłową wysokość kwoty zwaloryzowanych składek na dzień przyznania emerytury – 17.05.2012r.

W konsekwencji pozwany zaskarżoną decyzją po korekcie kwot skorygowanej składki zewidencjonowanej na koncie z uwzględnieniem waloryzacji ustalił kwotę składek w wysokości 71.690,76 zł. (pkt. II decyzji). W związku ze zwiększeniem zaewidencjonowanych na koncie składek Zakład wypłacił wyrównanie z tytułu różnicy za okres od 17.05.2011r. do dnia 30.04.2012r.

Sąd Apelacyjny mając na uwadze zarzuty apelacji zobowiązał pozwanego do przedstawienia sposobu wyliczenia emerytury wnioskodawczyni, wynikającej z zaskarżonej decyzji, wskazanie jakie deklaracje i w jaki sposób miały wpływ na wysokość składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonej w kontekście decyzji z dnia 11.10.2011 r., 18.04.2012r. i zaskarżonej decyzji

oraz przedłożenia tychże deklaracji.

Pozwany organ rentowy w piśmie z dnia 30.12.2014r. (k.165) wyjaśnił, że M. K. (1) prawo do emerytury nabyła zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej w dniu (...) ukończenia(...) lat- składki zaewidencjonowane na koncie ubezpieczonej zostały doliczone do dnia 30.04.2011r. , średnie dalsze trwanie życia dla osoby osiągającej wiek emerytalny w miesiącu maju 2011r, wynosiło 251,50 m-cy. Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej tj. kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego + kwota zaewidencjonowanej składki na koncie z uwzględnieniem waloryzacji/ średnie dalsze trwanie życia.

Pierwszorazowa waloryzacja składek z uwzględnionych do ustalenia wysokości emerytury wykazywała podwojony stan składek za miesiąc 02.2006. Płatnik składek (...) Sp . z o.o. złożył w dniu 13.03.2006r. imienny raport za ubezpieczoną z podstawą wymiaru w kwocie 2037,69 zł, następnie w dniu 31.03.2006r. złożono kolejny raport imienny za 02/2006r. z kwotą podstawy wymiaru składki 2037,69 zł. W dniu 21.11.2011r. płatnik złożył kolejną korektę deklaracji - (...) za 02/2006r. z zerową podstawą wymiaru składki na ubezpieczenia, co spowodowało umniejszenie kwoty składek, zgodnie z korektą dokumentów płatnika (...). Prawidłowa i ostateczna kwota składek po uporządkowaniu konta ubezpieczonej na dzień przyznania emerytury wynosiła 71.690,76 zł.

Wobec dalszych zastrzeżeń zgłoszonych przez apelującą pozwany zobowiązany przez Sąd Apelacyjny dodatkowo wyjaśnił (pismo z dnia 30.03.2015r.), że w wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego okazało się, że w momencie wydawania decyzji przeliczającej z dnia 18.04.2012r. zapis zmniejszonej składki miał już miejsce albowiem raport zerowy (...) za luty 2006r. wpłynął do Oddziału pozwanego w dniu 21.11.2011r.

Poza wyzerowaniem składki za miesiąc luty 2006 roku na koncie ubezpieczonej nastąpiło szereg czynności z uporządkowaniem konta z powodu błędów mających wpływ na ostateczną kwotę składek tj. :

-pierwszorazowa waloryzacja składek emerytalnych na dzień 17.05.2012r. wykazywała podwójny stan składek za 02/2006r.,

- w dniu 21.11.2011r. została wyeliminowana błędna sytuacja z przypisaniem składek za 02/2006r., płatnik złożył dokument (...) wyzerowujący składki - stąd wynika zmniejszenie kwoty zwaloryzowanych składek.

Ponadto, na koncie ubezpieczonej miały miejsce zmiany:

- w dniu 05.07.2011r. utworzony został dokument wyzerowujący składki za 03, 04, 05/1999r. (niesłusznie pobrany zasiłek dla bezrobotnych z PUP za okres od 02.02.1999r. do 16.05.1999r.- Urząd Pracy opłacał składki w miesiącu następnym, w związku z czym należało skorygować składki wyzerowując je na koncie ), co spowodowało zmniejszenie zwaloryzowanych składek,

- w dniu 04.10.2011r. utworzono dokument wyzerowujący składki za 06/1999r. (składki z PUP)- zmniejszenie kwoty składek,

- w dniu 11.05.2012r. utworzono dokument (...) przypasowujący składki do 04, 05, 06/1999r. do prawidłowego kodu zgłoszeniowego w celu prawidłowego zapisu na koncie, co spowodowało zwiększenie składek,

- w tym samym okresie został przepisany dokumenty (...) składki przypisane do 03/1999r. co spowodowało zwiększenia kwoty zwaloryzowanych składek.

Po uporządkowaniu konta ubezpieczonej w zaskarżonej decyzji przeliczono wysokość emerytury przyjmując ostateczną kwotę składek na dzień 30.06.2011r. w wysokości 71.690,76 zł.

W świetle powyższego Sąd Apelacyjny uznał, że Sąd I instancji przeprowadził prawidłowe postępowanie dowodowe i wbrew twierdzeniom apelacji zebrane dowody ocenił zgodnie z regułami art.233 § 1 k.p.c. nie naruszając granic swobodnej oceny dowodów.

Nietrafny okazał się również zarzut naruszenia art.232 k.p.c. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przedstawił argumentację prowadzącą do wniosku, że wyliczona w zaskarżonej decyzji wysokość emerytury wnioskodawczyni jest prawidłowa.

Przypomnieć należy, iż emerytura wnioskodawczyni została wyliczona na podstawie art. 26 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach. Zgodnie z tym przepisem emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art.25 cyt. ustawy przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183. Z kolei art. 25 określa, że podstawę emerytury, o której mowa w art.24, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonej do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc od którego przysługuje wypłata emerytury oraz waloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175, z zastrzeżeniem ust.1 a i 1b oraz art.185.

Jak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 09.10.2014r. II UK 13/14 (LEX nr 1540631) przepis art.25 ust.1 wyraźnie nawiązuje do ustalenia kapitału początkowego według zasad wskazanych w art.173 ust.1 i kolejnych ustawy emerytalnej. Identyfikuje on podstawę obliczenia emerytury. Stanowi ją „kwota składek na ubezpieczenie emerytalne” (zaewidencjonowana na koncie ubezpieczonego i zwaloryzowana) oraz kwota kapitału początkowego określonego w art.173-175 ustawy (również zwaloryzowana). Suma tych dwóch wartości, uaktualniona na datę podjęcia wypłaty emerytury, służy do wyliczenia wysokości.

W kontekście powołanych przepisów uznać należy, iż pozwany organ rentowy nie popełnił błędów w wyliczaniu wysokości emerytury wnioskodawczyni. Faktem jest, że przy wyliczaniu wysokości świadczenia dochodziło do wielu korekt kwot składek zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonej, co w konsekwencji przekładało się na wysokość wyliczanej emerytur, ale było to spowodowane przede wszystkim korektami deklaracji dokonywanych przez płatnika składek oraz zmianą spowodowaną doliczanym stażem pracy. Ostatecznie przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że emerytura wnioskodawczyni została wyliczona w zaskarżonej decyzji w sposób prawidłowy zgodnie z przepisami ustawy emerytalnej .

Nietrafne okazało się żądanie wnioskodawczyni co do przyjęcia za podstawę emerytury kwoty 76.690,76zł. Kwota ta nie wynikała z żadnej z dotychczasowych wyliczeń ani decyzji, a strona skarżąca nie przedstawiła żadnych argumentów na zasadność jej przyjęcia poza powołaniem się w apelacji na tą kwotę jako wynikającą z decyzji z dnia 29.08.2012r., a więc decyzji wykraczającej poza zakres niniejszego postępowania wyznaczonego zakresem zaskarżonej decyzji z dnia 04.07.2012r.

Reasumując Sąd Apelacyjny nie znajdując podstaw do uwzględnienia apelacji z mocy art. 385 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

del. SSO Izabela Halik

SSA Ewa Cyran

SSA Marta Sawińska