Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Poznaniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 listopada 2020 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Małgorzata Woźniak-Zendran

Sędziowie: Marta Sawińska

(del.) Renata Pohl

Protokolant: Beata Tonak

po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2020 r. w Poznaniu na posiedzeniu niejawnym

sprawy K. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

o emeryturę

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

od wyroku Sądu Okręgowego w Koninie

z dnia 25 stycznia 2019 r. sygn. akt III U 574/18

1.  zmienia zaskarżony wyrok w całości i oddala odwołanie;

2.  zasądza od odwołującej K. S. na rzecz pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

3.  zasądza od odwołującej K. S. na rzecz pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. kwotę 240 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

Renata Pohl

Małgorzata Woźniak-Zendran

Marta Sawińska

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21.06.2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. odmówił wnioskodawczyni K. S. prawa do emerytury nauczycielskiej, wskazując że ustawowe warunki do nabycia tego prawa wnioskodawczyni spełniła dopiero po ukończeniu powszechnego wieku emerytalnego i z tego tytułu nabyła prawo do emerytury powszechnej. Emerytura na podstawie art. 88 ust. 2 Karty Nauczyciela nie może być przyznana osobie, która ma już ustalone prawo do emerytury z tytułu ukończenia powszechnego wieku emerytalnego.

Odwołując się K. S. podniosła, że wniosek o emeryturę nauczycielską złożyła zanim ukończyła powszechny wiek emerytalny, również z dniem 31.08.2018r. spełniła warunek rozwiązania umowy o pracę, dodatkowo wielokrotnie zwracała się z pytaniem, czy ukończenie (...) roku życia nie przeszkadza w uzyskaniu prawa do emerytury nauczycielskiej i otrzymywała odpowiedź, że warunkiem koniecznym jest tylko rozwiązanie umowy o pracę, co też uczyniła. Ubezpieczona wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez przyznanie prawa do emerytury nauczycielskiej.

Wyrokiem z dnia 25.01.2019 roku, wydanym w sprawie III U 574/18, Sąd Okręgowy w Koninie zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał wnioskodawczyni prawo do emerytury nauczycielskiej, począwszy od 30 maja 2018 r. oraz zasądził od pozwanego na rzecz odwołującej kwotę 180 zł - tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Podstawą tego orzeczenia były następujące ustalenia faktyczne:

Ubezpieczona K. S. urodzona w dniu (...) złożyła wniosek o prawo do emerytury nauczycielskiej w dniu 19.01.2018 r., zaznaczając, że ma 30-letni okres zatrudniania, w tym 20 lat pracy w warunkach szczególnych, wniosła również o przekazanie środków z OFE na dochody budżetu państwa. Z wniosku wynikało, że nie rozwiązała umowy o pracę z Kuratorium (...) w K.. Dołączyła do wniosku informacje o okresach składkowych i nieskładkowych, oświadczenie ubezpieczonej oraz świadków o pracy w gospodarstwem rolnym, zaświadczenie Burmistrza Miasta i Gminy Ś., potwierdzające, że Z. i W. P. (siostra i szwagier wnioskodawczyni) opłacali składki na ubezpieczenie rolników, poświadczenie, że ubezpieczona mieszkała razem z siostrą w miejscowości (...) w okresie od 14.02.1972 r. do 19.04.1984 r., skrócone akty urodzenia ubezpieczonej, postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku, w skład którego wchodziło gospodarstwo rolne odziedziczone przez siostrę wnioskodawczyni, zaświadczenie o zatrudnieniu wystawione przez Zespół Szkół (...) w K. za okres zatrudnienia od 1.09.1984 r. do nadal. Po analizie zebranych dokumentów pozwany organ w dniu 16.02.2018 r. odmówił wnioskodawczyni prawa do emerytury nauczycielskiej, uznając że nie został rozwiązany stosunek pracy na wniosek nauczyciela. Jednocześnie pozwany organ ustalił, że wnioskodawczyni legitymuje się 30-letnim stażem pracy (5 lat 4 miesiące i 29 dni okresów nieskładkowych, 23 lata 10 miesięcy i 1 dzień okresów składkowych i 4 lata i 2 miesiące i 14 dni uzupełniającej pracy w rolnictwie).

Tego samego dnia pozwany wydał kolejną decyzję w oparciu o te same dokumenty, stwierdzającą że wnioskodawczyni nie spełnia przesłanek do wcześniejszej emerytury w związku z pracą w warunkach szczególnych, ponieważ wykazała 13-lat 8 miesięcy i 9 dni stażu pracy w warunkach szczególnych na wymagane 15 lat na dzień 1.01.1999 r. Decyzje te są prawomocne. Jednocześnie w dniu 21.06.2018 r. pozwany przyznał odwołującej emeryturę powszechną w związku ze spełnieniem wszystkich przesłanek wynikających z treści art. 24 ustawy z FUS, a jej wysokość ustalił na kwotę 3320,69 brutto zł.

W dniu 7.05.2018 r. wnioskodawczyni ponownie wniosła o przyznanie emerytury nauczycielskiej, informując ZUS, że stosunek pracy z Kuratorium (...) w P. rozwiąże się 29.05.2018 r., dołączyła również świadectwo pracy wystawione w dniu 30.04. 2018 r. przez Zespół Szkół (...) w K., potwierdzający, że stosunek pracy ustał w dniu 30.04.2018r. Pozwany odmówił wnioskodawczyni zaskarżoną decyzją prawa do emerytury nauczycielskiej.

Na podstawie tak ustalonego stanu faktycznego Sąd Okręgowy poczynił następujące rozważania:

Sąd Okręgowy przywołał treść art. 46 ust. 1 oraz art. 47 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń, a także art. 88 KN. Sąd Okręgowy, powołując się na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 czerwca 2010 r., wyjaśnił też, że przepis art. 88 ust. 1 KN jest regulacją szczególną w stosunku do przepisów ustawy emerytalnej i w zakresie uprawnień emerytalnych nauczycieli normuje wszystkie wymagania, których spełnienie uprawnia nauczyciela do przejścia na emeryturę w niższym wieku. Z kolei wskazując na wyrok z dnia 13 maja 2010 r., II UK 352/09 stwierdził, że nauczyciele mogą przejść na emeryturę po spełnieniu warunku rozwiązania umowy o pracę, lecz bez czasowego ograniczenia jego wypełnienia przed dniem 31 grudnia 2008 r., jeżeli pozostałe warunki przewidziane w art. 88 ust. 1 KN wypełnią przed tą datą.

Sąd Okręgowy zacytował też treść art. 88 ust. 1 i 1a KN i skonstatował, że K. S. wypełniła wszystkie ustawowe przesłanki nabycia prawa do emerytury nauczycielskiej w dniu 29 maja 2018 r. To z tym dniem doszło do rozwiązania z nią stosunku pracy z Kuratorium (...) w P., na jej wniosek. Wnioskodawczyni zarówno w styczniu 2018 r., jak i w maju 2018 r. podała, że jest nauczycielem, dodatkowo złożyła oświadczenie, w którym zobowiązała pozwanego do przyznania jej najkorzystniejszego świadczenia - domagała się prawa do emerytury nauczycielskiej. Sąd zauważył też, że zgodnie z brzmieniem § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno - rentowe, organy rentowe udzielają informacji, w tym wskazówek i wyjaśnień w zakresie dotyczącym warunków i dowodów wymaganych do ustalania świadczeń. Organ rentowy nie podjął próby prawidłowego odczytania wniosku ubezpieczonej i nie ustalił, że zamiarem wnioskodawczyni było uzyskanie prawa do emerytury nauczycielskiej. ZUS winien udzielić wnioskodawczyni stosownych wyjaśnień o warunkach ubiegania się o to świadczenie, a w szczególności wskazać, że określona we wniosku data rozwiązania stosunku pracy, wobec daty ukończenia przez nią powszechnego wieku emerytalnego, nie będzie uprawniała jej do emerytury nauczycielskiej.

Sąd Okręgowy wyjaśnił też, że zgodnie z art. 129 ustawy emerytalnej, świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu. Na gruncie art. 133 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, błędem organu rentowego jest nie tylko błąd rachunkowy, merytoryczny lub interpretacyjny, lecz także niedopełnienie wynikającego z § 3 rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 r. (obecnie § 2 rozporządzenia z 2011 r.) obowiązku informowania o warunkach i dowodach wymaganych do uzyskania konkretnego świadczenia emerytalno - rentowego oraz do udzielania pomocy przy ubieganiu się o to świadczenie (tak Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 5 sierpnia 1998 r., III AUa 264/98, OSA 1992 nr 2, poz. 11). Organ rentowy nie zachował się zgodnie z zasadą informacyjnego wspierania osób ubiegających się o świadczenia, a K. S. prawo do emerytury nauczycielskiej osiągnęła w dacie spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek.

Dalej podniesiono, że w judykaturze utrwalone są zapatrywania, iż nie stanowi przeszkody w nabyciu uprawnień emerytalnych na podstawie art. 88 ust. 1 lub ust. 1a KN wykonywanie przez nauczyciela pracy nauczycielskiej na podstawie kolejnego stosunku pracy, nawiązanego po rozwiązaniu poprzedniego stosunku pracy (zob. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 25 czerwca 2009r., I UK 16/09, LEX nr 519956, z dnia 16 czerwca 2009 r., I UK 5/09, Legalis nr 265761, z dnia 24 listopada 2016 r., I UK 377/15, LEX nr 2188622). Warunek, aby w chwili składania wniosku o emeryturę zainteresowany nie pozostawał w zatrudnieniu, zwłaszcza nie był zatrudniony jako nauczyciel, nie ma prawnego uzasadnienia, gdyż nie ma takiego wymogu w art. 88 ust. 1 Karty Nauczyciela. W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że warunek rozwiązania stosunku pracy może być badany na dzień złożenia wniosku o emeryturę, wydania decyzji przez organ rentowy, a nawet datę orzekania przez sąd w postępowaniu odwoławczym (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 kwietnia 2012 r., II UK 235/11, OSNP 2013 nr 7-8, poz. 87). W konkluzji Sąd Okręgowy uznał, że odwołująca nabyła prawo do emerytury z art. 88 Karty Nauczyciela od dnia 30 maja 2018 r., toteż w punkcie pierwszym wyroku zmieniono zaskarżoną decyzję na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 9 ust. 2 rozporządzenia z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Apelację od powyższego wyroku złożył organ rentowy.

Zarzucił Sądowi I instancji naruszenie prawa materialnego, tj. art. 88 KN w zw. z art. 32 ust. 1 i 5 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych poprzez przyznanie odwołującej prawa do emerytury wcześniejszej od dnia 30 maja 2018 r., w sytuacji gdy odwołująca przed nabyciem prawa do emerytury wcześniejszej miała ustalone prawo do emerytury w powszechnym wieku emerytalnym z art. 24 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Wskazując na powyższe wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie odwołania oraz o zasądzenie od wnioskodawcy na organu rentowego kosztów zastępstwa sądowego wg norm przepisanych.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego okazała się zasadna.

Istotą sporu w niniejszej sprawie jest ustalenie, czy zasadnie odmówiono wnioskodawczyni prawa do emerytury nauczycielskiej, o której mowa w art.88 Karty Nauczyciela, wobec nabycia już uprawnień do emerytury z tytułu osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego.

Na wstępie wskazać należy, iż Sąd Apelacyjny aprobuje i podziela ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd I instancji. Konieczność reformatoryjnej ingerencji w zaskarżony wyrok, wynika jednak z dokonania przez Sąd I instancji niewłaściwej subsumcji w sprawie. Za zasadny bowiem uznać należało zarzut naruszenia przez Sąd I instancji przepisów prawa materialnego.

W tym miejscu wskazać należy, iż po wejściu w życie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych powstały dwa odrębne systemy emerytalne nauczycieli, wywodzące się z traktowania pracy nauczycielskiej jako zatrudnienia w szczególnym charakterze. (...) Pierwszy jest związany z wykonywaniem pracy w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 32 ust. 1 (w odniesieniu do osób urodzonych przed 1 stycznia 1949r.) i art. 46 ust. 1 w zw. z art. 32 ust. 1 (w odniesieniu do osób urodzonych po 31 grudnia 1948 r., a przed 1 stycznia 1969 r.) ustawy o emeryturach i rentach oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Z kolei w systemie drugim- będącym przedmiotem niniejszego postępowania- warunki emerytalne tej grupy zawodowej regulują przepisy odrębne, do których odsyła art.47 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, tj. art. 88 Karty Nauczyciela. Wskazany przepis jest unormowaniem szczególnym i w zakresie uprawnień emerytalnych nauczycieli określa wszystkie wymagania, których spełnienie pozwala nauczycielowi na uzyskanie emerytury (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 1 października 2013 r., sygn. III AUa 369/13).

Przepis art.88 ust.1 KN stanowi natomiast, iż nauczyciele mający trzydziestoletni okres zatrudnienia, w tym 20 lat wykonywania pracy w szczególnym charakterze, zaś nauczyciele szkół, placówek, zakładów specjalnych oraz zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich - dwudziestopięcioletni okres zatrudnienia, w tym 20 lat wykonywania pracy w szczególnym charakterze w szkolnictwie specjalnym, mogą - po rozwiązaniu na swój wniosek stosunku pracy - przejść na emeryturę.

Okolicznością poza sporem było przy tym, iż wnioskodawczyni legitymuje się wymaganym stażem pracy nauczycielskiej oraz że (...). ukończyła (...)lat.

Poza sporem było także, iż po raz pierwszy wniosek o emeryturę wnioskodawczyni złożyła 19.01.2018r., a organ rentowy rozpoznał go odmownie- decyzjami z 16.02.2018r. na podstawie art. 184 w zw. z art. 32 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS odmówił prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym z uwagi na brak 15- letniego stażu pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze na dzień 31.12.1998r. oraz drugą decyzją odmówił prawa do emerytury nauczycielskiej , podkreślając ,że przyczyną powyższego jest jedynie fakt nie rozwiązania stosunku pracy, który tą emeryturę warunkuje.

Decyzje te są prawomocne.

Wnioskodawczyni zatem została przez pozwany organ pouczona o konieczności rozwiązania stosunku pracy przy ubieganiu się o emeryturę nauczycielską i sama zdecydowała o kontynuowaniu zatrudnienia- w tym nadal także w dacie złożenia przedmiotowego w niniejszej sprawie wniosku o emeryturę, tj.7.05.2018r..

Podkreślić przy tym należy, iż w niniejszej sprawie wnioskodawczyni złożyła w tej samej dacie 2 wnioski emerytalne- w tym jeden wyraźnie i wprost o emeryturę z powszechnego wieku emerytalnego wraz z rekompensatą .

Pozwany organ zatem, będąc związanym dwoma wnioskami, zasadnie rozpoznał oba i wobec faktu nabycia (...) przez wnioskodawczynię prawa do emerytury z powszechnego wieku i wobec złożenia przez ubezpieczoną 7.05.2018r. wniosku o taką emeryturę – zasadnie przyznał wnioskującej emeryturę na podstawie art.24 ustawy emerytalnej, odmawiając prawa do emerytury nauczycielskiej.

W konsekwencji bowiem konieczności wydania pozytywnej decyzji w zakresie emerytury powszechnej, organ nie mógł już wydać jednocześnie pozytywnej decyzji o emeryturze nauczycielskiej , o której stanowi art.88 KN.

W ocenie Sądu Apelacyjnego, przejście na emeryturę, o której mowa w art. 88 Karty Nauczyciela -obliczoną na tzw. starych zasadach, możliwe jest bowiem jedynie przed uzyskaniem emerytury z powszechnego wieku emerytalnego. W konsekwencji wnioskodawczyni, jeśli zamierzała skorzystać z tej emerytury, musiałaby przejść na nią przed złożeniem wniosku o emeryturę z powszechnego wieku emerytalnego.

Ustawodawca przewidział w tym zakresie przepis przejściowy, zgodnie z którym przejście na emeryturę z art. 88 Karty Nauczyciela obliczoną według tzw. starych zasad, było możliwe dla nauczycieli, którzy w okresie do 31 sierpnia 2018 r. osiągną wiek wynoszący 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn - pod warunkiem, że złożą oni wniosek o emeryturę w terminie do 31 sierpnia 2018 r. Jednak przepis ten nie ma zastosowania do nauczycieli, którzy osiągnęli już powszechny wiek emerytalny i mają ustalone prawo do powszechnej emerytury. W wyroku z 17 kwietnia 2013r. (III AUa 1059/2012) Sąd Apelacyjny w Białymstoku potwierdził, że cel emerytury nauczycielskiej z art. 88 Karty Nauczyciela jest taki sam jak cel nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego: zapewnienie środków utrzymania nauczycielom do czasu uzyskania pełnych uprawnień emerytalnych.

W stosunku do nauczycieli urodzonych po 31 grudnia 1948 r. a przed 1 stycznia 1969 r. Sąd Najwyższy dopuścił możliwość przejścia na emeryturę bez względu na wiek na podstawie art. 88 Karty Nauczyciela, jeżeli do 31 grudnia 2008 r. nauczyciele spełnili warunki określone w art. 88 ust. 1, a warunek rozwiązania stosunku pracy spełnią po 31 grudnia 2008 r. (wyrok z 24 września 2009 r., II UK 27/2009; wyrok z 10 listopada 2009 r., II UK 109/2009). Również w stosunku do tej grupy nauczycieli warunkiem nabycia prawa do emerytury wcześniejszej jest rozwiązanie stosunku pracy na wniosek nauczyciela (wyrok SA w Warszawie z 18 czerwca 2009 r., III AUa 104/2009; wyrok SN z 9 lutego 2010 r., I UK 262/2009), przy czym warunek rozwiązania stosunku pracy musi być spełniony przed ustaleniem prawa do emerytury nauczycielskiej (wyrok SN z 24 marca 2009 r., I UK 261/2008).

Warunkiem niezbędnym do uzyskania prawa do wcześniejszej emerytury jest więc złożenie wniosku o rozwiązanie umowy o pracę. Oznacza to, że nauczyciel jeszcze przed wydaniem decyzji, której przedmiotem jest świadczenie emerytalne winien rozwiązać umowę. Skarżąca w chwili składania wniosków o emeryturę 7.05.2018 r. nadal nie rozwiązała umowy o pracę, mimo iż wiedzę co do takiej konieczności posiadała.

Co wymaga w niniejszej sprawie podkreślenia- to wnioskodawczyni sama zdecydowała o jednoczesnym złożeniu wniosków o obie emerytury i uczynieniu tego już po ukończeniu (...) roku życia oraz w dacie, kiedy jeszcze trwał jej stosunek pracy.

Sama zatem zdecydowała, iż spełniała warunki do przyznania jej wyłącznie emerytury powszechnej, a tym samym – że przyznanie emerytury nauczycielskiej stało się niemożliwe.

Pozwany bowiem był zobligowany do rozpoznania także wniosku o emeryturę powszechną, a brak było podstaw do odmowy tego świadczenia.

To wyłącznie zatem od decyzji ubezpieczonej zależało do kiedy pozostawała w stosunku pracy oraz fakt, iż złożyła wnioski o obie emerytury jednocześnie, zamiast wystąpić tylko o emeryturę szczególną na podstawie art.88 KN.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że na datę wydania zaskarżonej obecnie decyzji ZUS, przyznanie emerytury szczególnej na podstawie art. 88 Karty Nauczyciela jest już niemożliwe.

K. S. urodziła się (...), zatem z dniem (...) spełniło się w stosunku do niej podstawowe ryzyko ubezpieczeniowe polegające na osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego wynoszącego w przypadku kobiet (...)lat. Z chwilą osiągniecia powszechnego wieku emerytalnego i uzyskania prawa do emerytury z tego tytułu nieistotne stały się przesłanki do nabycia emerytury uprzywilejowanej przyznawanej bez względu na wiek, uregulowanej w art. 88 Karta Nauczyciela. W myśl art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu (...) prawo do świadczenia powstaje z chwilą spełniania warunków ustawowych, co w przypadku prawa do emerytury określonej w art. 26 tej ustawy oznacza osiągniecie powszechnego wieku emerytalnego (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 14 grudnia 2017 r., sygn. III AUa 482/17).

Zdaniem Sądu odwoławczego rację ma zatem pozwany, iż po przyznaniu prawa do emerytury w powszechnym wieku emerytalnym nie jest już możliwe ubieganie się o prawo do emerytury nauczycielskiej przysługującej bez względu na wiek. Z istoty uregulowania zawartego w art. 88 Karty Nauczyciela wynika bowiem, że jest to uprawnienie szczególne, z którego nauczyciele mogą skorzystać przed osiągnięciem wieku emerytalnego.

W tym stanie rzeczy wyrok Sądu I instancji należało zmienić, stosownie do treści art. 386 § 1 k.p.c., o czym orzeczono w punkcie 1.

O kosztach postępowania w zakresie postępowania pierwszoinstancyjnego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 9 ust. 2 rozporządzenia z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, (Dz.U.2016.1668) z kolei w odniesieniu do etapu drugoinstancyjnego rozstrzygnięto na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 9 ust. 2 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 2 tegoż rozporządzenia (punkty 2. i 3. sentencji).

Renata Pohl

Małgorzata Woźniak-Zendran

Marta Sawińska