Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Poznaniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 maja 2022 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Roman Walewski

Protokolant: Krystyna Kałużna

po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2022 r. w P. na posiedzeniu niejawnym

sprawy Business (...) sp. z o.o. (poprzednio (...) Sp. z o.o.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w P.

przy udziale zainteresowanego M. T.

o podleganie ubezpieczeniom społecznym

na skutek apelacji Business (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.
(poprzednio (...) sp. z o.o.)

od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 28 lutego 2020 r. sygn. akt VII U 1622/18

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od Business (...) Sp. z o.o. na rzecz pozwanego kwotę 240 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.

Sędzia Roman Walewski

UZASADNIENIE

Decyzją z 30 sierpnia 2018 r. nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział

w P. na podstawie m.in. art. 9 ust. 2c i 4a ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych stwierdził, że M. T. jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek (...) sp. z o.o. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od 1 stycznia 2016 r., a podstawy wymiaru jego składek na te ubezpieczenia oraz na ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy i na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od stycznia 2016 r. do lipca 2018 r., wynoszą kwoty wskazane w sentencji decyzji.

(...) sp. z o.o. w W. (obecnie: Business (...) sp. z o.o.
w W.), odwołała się od w/w decyzji, zaskarżając ją w całości.

W uzasadnieniu odwołująca podała, że M. T. nie podlega ubezpieczeniom społecznym z tytułu wykonywanej na jej rzecz umowy zlecenia, gdyż jako emeryt pozostawał
w stosunku pracy z innym podmiotem, niż odwołująca.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie oraz o zasądzenie od odwołującej kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Podtrzymał przy tym argumentację przedstawioną w zaskarżonej decyzji.

Ubezpieczony nie zajął stanowiska w sprawie.

Wyrokiem z dnia 24 lutego 2020r. Sąd Okręgowy w Poznaniu Wydział VII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, w sprawie sygn. akt VII U 1622/18, oddalił odwołanie i zasądził od odwołującej spółki na rzecz organu rentowego kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

(...) sp. z o.o. w W. jest wpisana do rejestru przedsiębiorców KRS od dnia
14 lutego 2002 r. Przedmiotem przeważającej działalności odwołującej są usługi ochroniarskie
w zakresie obsługi systemów bezpieczeństwa.

M. T. urodził się (...) i jest emerytem. Odwołująca zawarła z nim umowę zlecenia, na podstawie której zgłosiła go od 2 maja 2015 r. jedynie do ubezpieczenia zdrowotnego.

Od 1 stycznia 2016 r. do 31 lipca 2017 r. M. T. był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w (...) sp. j. w B. ,w niepełnym wymiarze czasu pracy ,za wynagrodzeniem niższym niż minimalne. Z tego tytułu ubezpieczony w podanym okresie był zgłoszony do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych.

Jednocześnie, od 1 stycznia 2016 r. do 31 lipca 2017 r., ubezpieczony nadal kontynuował zatrudnienie na podstawie umowy zlecenia zawartej z odwołującą oraz pobierał emeryturę. Z tytułu umowy zlecenia zawartej z odwołującą ubezpieczony był nadal zgłoszony tylko do ubezpieczenia zdrowotnego.

Od 1 sierpnia 2017 r. M. T. jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę w (...) sp. z o.o. w K. ,w niepełnym wymiarze czasu pracy ,za wynagrodzeniem niższym niż minimalne. Z tego tytułu ubezpieczony jest zgłoszony do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych.

Jednocześnie, od 1 sierpnia 2017 r., ubezpieczony nadal kontynuował zatrudnienie na podstawie umowy zlecenia zawartej z odwołującą oraz pobierał emeryturę. Z tytułu umowy zlecenia zawartej z odwołującą ubezpieczony był nadal zgłoszony tylko do ubezpieczenia zdrowotnego.

Z tytułu wykonywania umowy zlecenia zawartej z odwołującą M. T. otrzymał następujące wynagrodzenia w kwotach brutto: w styczniu 2016 r. – 0 zł, w lutym 2016 r. – 1755,31 zł, w marcu 2016 r. – 1710 zł, w kwietniu 2016 r. – 1744,39 zł, w maju 2016 r. – 1748 zł, w czerwcu 2016 r. – 1523,61 zł, w lipcu 2016 r. – 2046,39 zł, w sierpniu 2016 r. – 1680 zł, we wrześniu 2016 r. – 2446,20 zł, w październiku 2016 r. – 1956,20 zł, w listopadzie 2016 r. – 2400 zł, w grudniu 2016 r. – 3885 zł, w styczniu 2017 r. – 0 zł, w lutym 2017 r. – 2766 zł, w marcu 2017 r. – 2236,94 zł, w kwietniu 2017 r. – 2006,99 zł, w maju 2017 r. – 2550 zł, w czerwcu 2017 r. – 2326 zł, w lipcu 2017 r. – 2580 zł, w sierpniu 2017 r. – 3240 zł, we wrześniu 2017 r. – 1788 zł, w październiku 2017 r. – 1824 zł, w listopadzie 2017 r. – 1592 zł, w grudniu 2017 r. – 5807 zł, w styczniu 2018 r. – 0 zł, w lutym 2018 r. – 2650,80 zł, w marcu 2018 r. – 2312 zł, w kwietniu 2018 r. – 2630,40 zł, w maju 2018 r. – 2292 zł, w czerwcu 2018 r. – 2476,40 zł i w lipcu 2018 r. – 2092,80 zł.

W w/w miesiącach ubezpieczony otrzymał z tytułu wykonywania w/w umów o pracę zawartych z (...) sp. j., a później z (...) sp. z o.o. ,wynagrodzenia za pracę w kwotach niższych niż minimalne wynagrodzenie za pracę (w spółce (...) wynagrodzenia w granicach 100-300 zł brutto miesięcznie, a w spółce (...) wynagrodzenia w granicach 25-100 zł brutto miesięcznie). Jednocześnie, w miesiącach tych ,ubezpieczony pobierał emeryturę.

W dniu 30 sierpnia 2018 r. pozwany organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję.

Na podstawie tak ustalonego stanu faktycznego sąd I instancji wydał zaskarżony wyrok,
w którym oddalił odwołanie i zasądził od odwołującej spółki na rzecz organu rentowego kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Okręgowy uznał, że odwołanie nie zawierało uzasadnionych podstaw. Stwierdził, że istota sporu w rozpoznawanej sprawie koncentrowała się wokół wykładni art. 9 ust. 4a w zw. z art. 9 ust. 2c ustawy systemowej, gdyż stan faktyczny był bezsporny. W ocenie tego sądu stanowisko odwołującej, że emeryt zatrudniony na podstawie umowy zlecenia nie podlega z tytułu tej umowy obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu, jeśli jest jednocześnie zatrudniony na podstawie umowy o pracę u innego podmiotu (niezależnie od wysokości zarobków uzyskiwanych z tytułu umowy o pracę), było nietrafne.

Sąd Okręgowy przywołał w uzasadnieniu treść przepisów prawnych mających w sprawie istotne znaczenie, dokonując ich wykładni.

W szczególności zwrócił uwagę, że przepis art. 9 ust. 2c ustawy systemowej wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2016 r. na mocy ustawy nowelizującej z dnia 23 października 2014 r. (Dz. U. z 2014 r., poz. 1831). Ustawą tą dodano też do art. 9 ust. 4a ustawy systemowej odesłanie do art. 9 ust. 2c tej ustawy – „z zastrzeżeniem ust. 2c”. Prowadzi to do wniosku, że te same cele, które przyświecały wprowadzeniu art. 9 ust. 2c ustawy systemowej, stanowiły też motyw znowelizowania art. 9 ust. 4a tej ustawy poprzez dodanie zwrotu „z zastrzeżeniem ust. 2c”. Sąd przywołał następnie fragment treści z uzasadnienia projektu w/w ustawy nowelizującej, Według projektodawców celem noweli przepisów jest wprowadzenie rozwiązań zmierzających do rozszerzenia obowiązku ubezpieczeń w przypadku zbiegu wykonywania umowy zlecenia z inną aktywnością zarobkową oraz kilku umów zleceń, co jak się wydaje, mogłoby ograniczyć potencjalne "korzyści" ekonomiczne płatników składek wynikające z zawierania umów zlecenia w miejsce umów o pracę.

Uwzględniając zatem zarówno interes ubezpieczonego, jak i płatnika składek oraz aktualną sytuację gospodarczą projektodawca uznał za celowe zrównanie wykonywania umowy zlecenia z innymi tytułami, których posiadanie powoduje sumowanie podstaw wymiaru składek do kwoty co najmniej minimalnego wynagrodzenia.

Oznacza to, że zgodnie z zaproponowaną zmianą, do umów zlecenia zastosowanie będzie miał przepis analogiczny jak art. 9 ust. 1a ustawy, dotyczący kumulowania tytułów do ubezpieczeń w przypadku uzyskiwania z nich podstawy wymiaru składek niższej niż kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę. W przypadku umów zlecenia przyjęto, że zasada kumulacji tytułów będzie miała miejsce w sytuacji, gdy podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne byłaby niższa od minimalnego wynagrodzenia w danym miesiącu.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy dalej stwierdził, że przepis art. 9 ust. 2c ustawy systemowej został wprowadzony po to, aby nie dochodziło do sytuacji, w której oskładkowana zostanie wyłącznie ta aktywność zarobkowa, z której ubezpieczony uzyskuje najniższe zarobki.

Z tego też względu w art. 9 ust. 4a ustawy wprowadzono odesłanie do art. 9 ust. 2c ustawy. Oznacza ono, że przy ocenie, czy emeryt-zleceniobiorca, który pozostaje w stosunku pracy z innym podmiotem niż zleceniodawca, podlega ubezpieczeniom społecznym z tytułu umowy zlecenia, konieczne jest zbadanie, jakie zarobki uzyskuje on z tytułu umowy o pracę. Jeżeli podstawa wymiaru składek z umowy o pracę jest w danym miesiącu niższa niż minimalne wynagrodzenie za pracę, a więc zachodzi podstawa do kumulacji tytułów do ubezpieczeń społecznych, o której mowa w art. 9 ust. 2c ustawy, emeryt-zleceniobiorca podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym również z umowy zlecenia. Podkreślić przy tym trzeba, że art. 9 ust. 2c ustawy odnosi się do kumulacji różnych tytułów do ubezpieczenia, a nie tylko umów zlecenia.

W rozpoznawanej sprawie ubezpieczony w spornych okresach oprócz umowy o pracę i umowy zlecenia zawartej z odwołującą wykonywał również inną umowę zlecenia. Okoliczność ta nie wyłącza jednak podlegania ubezpieczeniom społecznym z umowy zlecenia zawartej z odwołującą. Bezsporne jest bowiem, że łączne zarobki, które uzyskiwał ubezpieczony z umowy o pracę i z umowy zlecenia zawartej z innym podmiotem ,niż odwołująca ,w okresie styczeń 2016 r. – lipiec 2018 r. ,były niższe niż minimalne wynagrodzenie za pracę.

Z tego względu – zgodnie z art. 9 ust. 2c ustawy – ubezpieczony podlegał również ubezpieczeniom z tytułu umowy zlecenia ,zawartej z odwołującą, gdyż dopiero zarobki z tej umowy spowodowały osiągnięcie minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Na poparcie tej tezy sąd I instancji powołał się na wyrok SN z 21 marca 2019r. II UK 548/17 szeroko cytując wyrażony w nim pogląd prawny.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. i przywołanych w uzasadnieniu przepisów, oddalił odwołanie.

O kosztach procesu sąd ten orzekł zgodnie z art. 98 § 1 i 3 k.p.c. i art. 99 k.p.c. w zw. z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Odwołującą obciążają własne koszty procesu (w zakresie poniesionym) oraz koszty zastępstwa procesowego ZUS (180 zł – sprawa o podleganie).

Sąd I instancji wydał wyrok na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 148 ¹ k.p.c., ponieważ przeprowadzenie rozprawy nie było konieczne (stan faktyczny sprawy był bezsporny, a spór stron koncentrował się wokół kwestii prawnych), a strony nie wniosły o jej wyznaczenie.

Apelację od wyroku sądu I instancji złożyła odwołująca spółka, aktualnie Business (...) sp. z o.o., zaskarżając go w całości i zarzucając mu naruszenie przepisów prawa materialnego tj.:

1.  art. 9 ust. 2c, 4a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przez wadliwą ich wykładnię, co w konsekwencji doprowadziło do ich błędnego zastosowania,

2.  art. 9 ust. 2c, 4a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przez ich błędne zastosowanie, a w konsekwencji zobowiązanie płatnika składek do opłacenia składek ubezpieczenia emerytalnego, rentowego i wypadkowego, podczas gdy tego rodzaju zobowiązanie składkowe w ogóle nie powstało.

Odwołująca spółka wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku oraz poprzedzającej go decyzji poprzez stwierdzenie, że M. T., który jednocześnie posiadał prawo świadczenia emerytalnego oraz był zatrudniony u innego, niż odwołujący podmiotu, na podstawie umowy zlecenia, a potem był ponadto zatrudniony u innego podmiotu niż odwołująca na podstawie umowy o pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy za wynagrodzeniem niższym niż minimalne, nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu z tytułu wykonywania umowy zlecenia u płatnika (...) Sp. z o.o. (aktualnie Business (...) sp. z o.o.) oraz o zasądzenie od organu rentowego na rzecz odwołującego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego za obie instancje.

W odpowiedzi na apelację organ rentowy wniósł o oddalenie apelacji odwołującej spółki oraz zasądzenie od apelującej spółki na rzecz organu rentowego kosztów zastępstwa procesowego w instancji apelacyjnej według norm przepisanych.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Wniesioną przez odwołującą spółkę apelację należało uznać za bezzasadną i jako taką oddalić.

Wbrew zarzutom apelującego Sąd Okręgowy wydał trafne rozstrzygnięcie , które znajduje uzasadnienie w całokształcie okoliczności faktycznych sprawy oraz w treści obowiązujących przepisów prawnych.

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie było rozstrzygnięcie, czy organ rentowy zasadnie przyjął, że M. T., jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek (...) sp. z o.o., podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od stycznia 2016 r. do lipca 2018 r. , zaś podstawy wymiaru jego składek na te ubezpieczenia oraz na ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy i na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za wskazany wyżej okres , wynoszą kwoty wskazane w sentencji decyzji.

Ściślej, spór w niniejszej sprawie toczył się wokół interpretacji art. 9 ust. 4a w zw. z ust. 2c ustawy systemowej. Na naruszenie ww. przepisu art. 9 ust. 2 c i 4a ustawy systemowej wskazywała bowiem w apelacji odwołująca spółka.

Przechodząc w pierwszej kolejności do wskazania materialnoprawnej podstawy rozstrzygnięcia, przypomnieć należy, że zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( jt. Dz.U.2021.423. – dalej , jako ustawa systemowa), obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

Z kolei ,w myśl art. 12 ust. 1 w związku z art. 13 ust. 2 ustawy systemowej , obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu podlegają osoby podlegające ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Zleceniobiorcy podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od dnia oznaczonego w umowie jako dzień rozpoczęcia jej wykonywania do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia tej umowy.

Każda osoba objęta obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi, zgodnie z treścią art. 36 ust. 1 ww. ustawy, podlega zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych. Obowiązek zgłoszenia osób określonych w art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy należy do płatnika składek.

Natomiast ,w myśl art. 81 ust. 1 i 6 ustawy z 27.08.2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych ( jt. Dz.U.2018.1532.ze zm. ) , do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne zleceniobiorców stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe tych osób. Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne pomniejsza się o kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe finansowanych przez ubezpieczonych niebędących płatnikami składek, potrąconych przez płatników ze środków ubezpieczonego, zgodnie z przepisami ustawy systemowej.

W myśl art. 9 ust. 4a ustawy systemowej osoby, o których mowa w jej art. 6 ust. 1 pkt 4, mające ustalone prawo do emerytury lub renty ,podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, jeżeli równocześnie nie pozostają w stosunku pracy, z zastrzeżeniem ust. 2c i 4b. Odwołująca spółka prezentowała konsekwentnie pogląd, że emeryt zatrudniony na podstawie umowy zlecenia nie podlega z tytułu tej umowy obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu jeśli jest jednocześnie zatrudniony na podstawie umowy o pracę u innego podmiotu, niezależnie od wysokości zarobków uzyskiwanych z tytułu umowy o pracę.

W ocenie Sądu Apelacyjnego zarzuty podniesione przez odwołującą spółkę w apelacji, jak i wcześniej ,w odwołaniu, nie zasługują na uwzględnienie.

Podkreślić należy, że wątpliwości interpretacyjne wokół wykładni przepisu art. 9 ust. 2c i 4a ustawy systemowej zostały rozstrzygnięte w wyroku Sądu Najwyższego z 21.03.2019 r. (II UK 548/17). Sąd Apelacyjny w pełni aprobuje ten pogląd i czyni go także integralną częścią swojego rozstrzygnięcia.

W ww. wyroku Sąd Najwyższy skonstatował, że zawarte w art. 9 ust. 4a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych zastrzeżenie „odsyłające” do ust. 2c tego przepisu powoduje, że zleceniobiorca uprawniony do emerytury lub renty, pozostający równocześnie w stosunku pracy, nie będzie podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu wykonywania umowy zlecenia tylko wówczas, gdy wynagrodzenie uzyskiwane przez niego w ramach stosunku pracy osiągnie kwotę co najmniej równą kwocie minimalnego wynagrodzenia za pracę (art. 18 ust. 4 pkt 5a powołanej ustawy).

Jednocześnie Sąd Najwyższy wyjaśnił, że -co do zasady ,każda osoba, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, to znaczy zleceniobiorca, podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym niezależnie od tego, czy jest uprawniona do emerytury i renty (z wyjątkiem osób wymienionych w art. 6 ust. 4).

Z kolei zwolnienie zleceniobiorcy z tego obowiązku wynika z faktu równoczesnego pozostawania w stosunku pracy, który z mocy art. 9 ust. 1 wyprzedza inne tytuły podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, co dotyczy również emerytów i rencistów (por. art. 9 ust. 4 w związku z art. 9 ust. 4a ustawy systemowej).

Dlatego właśnie emeryci i renciści, tak jak pozostali zleceniobiorcy, podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu wykonywania umów zlecenia, „jeżeli równocześnie nie pozostają w stosunku pracy”.

Analizując ww. wyrok Sądu Najwyższego należy wywnioskować, że w praktyce ,z możliwością zastosowania zasady, w myśl której zleceniobiorca uprawniony do emerytury lub renty, pozostający w stosunku pracy, nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu wykonywania umowy zlecenia, będziemy mieli do czynienia wtedy, gdy podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu pozostawania w stosunku pracy osiągnie kwotę określoną w art. 18 ust. 4 pkt 5a ,to znaczy kwotę co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę, na co jednoznacznie wskazuje brzmienie zdania drugiego art. 9 ust. 2c in fine, które nie określa przecież wymienionych tam „innych tytułów”, a zatem obejmuje także osoby pozostające w stosunku pracy.

Z kolei w sytuacji, gdy podstawa wymiaru składek z tytułu pozostawania w stosunku pracy będzie niższa niż kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę, zleceniobiorca uprawniony do emerytury lub renty pozostający w stosunku pracy będzie podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym również z tytułu wykonywania umowy zlecenia.

Sąd Apelacyjny podkreśla, że M. T. (uprawniony do emerytury), wprawdzie w okresie, w którym wykonywał umowę zlecenia na rzecz (...) Sp. z o.o. pozostawał w stosunku pracy nawiązanym z innym ,niż odwołująca spółka, płatnikiem składek w niepełnym wymiarze pracy, to jednak wynagrodzenie jakie z tego tytułu uzyskał było niższe od obowiązującego wówczas minimalnego wynagrodzenia za pracę (okoliczność bezsporna).

W konsekwencji, jako zleceniobiorca, podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu umowy zlecenia zawartej z (...) Sp. z o.o. od stycznia 2016 r. do lipca 2018r.

Sąd Apelacyjny stwierdza , że przedstawianie odmiennych poglądów przez autora apelacji stanowi jedynie polemikę z prawidłową i logiczną argumentacją Sądu Okręgowego i w ocenie Sądu Apelacyjnego ,w żadnej mierze nie podważa prawidłowości rozstrzygnięcia sądu I instancji.

W konsekwencji przedstawionej oceny prawnej, Sąd Apelacyjny ,na podstawie art. 385 k.p.c., oddalił apelację odwołującej spółki ( pkt I wyroku).

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Apelacyjny orzekł ,zgodnie z ogólną zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania, na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. i § 10 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. 2018r., poz. 265 j.t.).

sędzia Roman Walewski