Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Poznaniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 września 2018 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Dorota Goss-Kokot (spr.)

Sędziowie: SSA Małgorzata Woźniak-Zendran

del. SSO Roman Walewski

Protokolant: st. sekr. sądowy Krystyna Kałużna

po rozpoznaniu w dniu 19 września 2018 r. w Poznaniu

sprawy B. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P.

o emeryturę

na skutek apelacji B. K.

od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 7 czerwca 2017 r. sygn. akt VIII U 389/17

oddala apelację.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 7.06.2017r. Sąd Okręgowy w Poznaniu oddalił odwołanie B. K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P., którą odmówiono ubezpieczonemu prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym.

Na podstawie przepisu art. 387 § 2 ¹ k.p.c. Sąd Apelacyjny pomija ustalenia faktyczne przedstawione przez Sąd Okręgowy w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Sąd Apelacyjny nie uzupełniał postępowania dowodowego, a apelujący nie kwestionuje tych ustaleń faktycznych.

Sąd Okręgowy oddalając odwołanie uznał, że praca ubezpieczonego w (...) na stanowisku pilarza nie jest pracą
w warunkach szczególnych uprawniającą do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym
w rozumieniu przepisu art.184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w związku z przepisem § 2 ust.1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Apelację od powyższego wyroku wniósł ubezpieczony B. K..

Z treści apelacji wynika, że ubezpieczony zaskarża wyrok w całości i wnosi o przyznanie prawa do emerytury.

Apelujący przedstawia przebieg swojej pracy w (...) (poprzednia nazwa (...) Zakłady (...)) na stanowisku operatora piły wahadłowej – pilarza. Stwierdza, że jego praca polegała na cięciu tarcicy piłą wahadłową na deski.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy prawidłowo ocenił bezsporny stan faktyczny uznając, że ubezpieczony nie spełnia warunków do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym albowiem nie legitymuje się 15 letnim stażem pracy w szczególnych warunkach co jest wymagane przepisem § 4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze (Dz.U. 1983/8/43 ze zm.). Ubezpieczony pracował w zakładach meblarskich na stanowisku pilarza i ciął tarcicę na deski. Prace wykonywane w warunkach szczególnych zostały opisane w wykazie A, który stanowi załącznik do powołanego rozporządzenia.

W dziale VI wykazu wymieniono prace ,,w leśnictwie, przemyśle drzewnym
i papierniczym”. Nie ma w tym zestawieniu prac wykonywanych przez pilarza.

W orzeczniczej praktyce sądowej, często sięga się do resortowych wykazów stanowisk pracy zawartych w aktach prawnych wydanych na podstawie przepisu § 1 ust.2 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów. Wykazy te zawierają nazwy stanowisk pracy w odniesieniu do prac uznawanych za prace w warunkach szczególnych, wymienione w wykazie A.

W rozpoznawanej sprawie należy odwołać się do zarządzenia nr 16 Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 31 marca 1988r. w sprawie stanowisk pracy na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze (Dz.Urz.MRiGŻ.1988.2.4.)

W załączniku nr 1 do zarządzenia – wykaz stanowisk pracy – w Leśnictwie i przemyśle drzewnym – w odniesieniu do działu VI wykazu A powołanego rozporządzenia Rady Ministrów, wymieniono w pozycji 1 ,,Prace drwali” w punkcie 3 stanowisko ,,pilarza” zaznaczając, że jest to praca wyrzynacza drewna okrągłego. Jest to jedyny akt resortowy, który wśród stanowisk pracy wymienia pracę ,,pilarza”. Jednakże przepis ten nie daje możliwości uznania roszczeń apelującego. Powołany akt resortowy jednoznacznie utożsamia prace pilarza z pracami drwali co już wyklucza zakwalifikowanie pracy apelującego jako pracy w warunkach szczególnych. Apelujący pracował bowiem w zakładach meblarskich przy cięciu tarcicy a więc nie można uznać, aby wykonywał pracę jako drwal.

Subiektywne przekonanie ubezpieczonego o pracy w warunkach szczególnych, otrzymywanie z tego tytułu dodatków, odbycie odpowiedniego przeszkolenia bhp nie jest tożsame z pracą w warunkach szczególnych, która zgodnie z powołanymi przepisami uprawnia do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym.

Ta emerytura jest świadczeniem szczególnym co powoduje, że interpretacja przepisów które uprawniają do tego świadczenia musi być dokonana precyzyjnie co wyklucza wykładnię rozszerzającą.

Nie można zatem uznać, że praca każdego pilarza będzie pracą w warunkach szczególnych uprawniającą do emerytury.

Ubezpieczony wykonywał prace pilarza w zakładach produkujących meble co oznacza, że nie pracował w warunkach szczególnych w rozumieniu powołanych przepisów.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny na podstawie przepisu art.385 k.p.c. oddalił apelację B. K..