Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Poznaniu

POSTANOWIENIE

Dnia 21 lutego 2024 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Marta Sawińska

Protokolant: Emilia Wielgus

po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2024 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy R. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N.

wysokość emerytury

na skutek zażalenia R. C.

na postanowienie Sądu Apelacyjnego w Poznaniu

z dnia 23 listopada 2023 r. sygn. akt III AUa 928/23

postanawia:

na podstawie art.397 § 1 ¹ kpc odrzucić zażalenie.

Marta Sawińska

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 17 marca 2023 r. roku Sąd Okręgowy w Poznaniu oddalił odwołanie odwołania R. C. (częściowo ubezwłasnowolnionego, w którego imieniu działa kurator F. Ż.) od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N.

z dnia 6 września 2021 r., znak (...) oraz z dnia 31 grudnia 2021r., znak (...) o wysokość emerytury ( sygn. sprawy VII U 1962/21).

Powyższy wyrok działający w imieniu odwołującego kurator zaskarżył apelacją.

Postanowieniem z 23 listopada 2023 r. Sąd Apelacyjny w Poznaniu odrzucił apelację.

Na powyższe postanowienie F. Ż. złożył do tut.sądu zażalenie. Zarządzeniem z 10 stycznia 2024 r., wezwano skarżącego do uzupełnienia braków formalnych zażalenia - w terminie 7 dni pod rygorem jego odrzucenia - poprzez nadesłanie 1 odpisu zażalenia .

Powyższe zarządzenie zostało prawidłowo doręczone w trybie doręczenia awizowanego: w dniu 19 i 29 stycznia 2024 r. Adresat przesyłki nie odebrał.

Termin do uzupełnienia braków formalnych apelacji upłynął zatem bezskutecznie z dniem 6 stycznia 2024 r.

Sąd Apelacyjny zważył ,co następuje:

Zażalenie, którego braków formalnych skarżący nie uzupełnił w terminie, należało odrzucić.

Wezwanie do uzupełnienia braków formalnych zażalenia uznać należy za skutecznie doręczone.

Zgodnie z brzmieniem art.139 § 1 k.p.c. w razie niemożności bezpośredniego lub zastępczego doręczenia pisma z sądu wobec nieobecności adresata lub osoby upoważnionej do odbioru przesyłki, pismo przesłane za pośrednictwem operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe należy złożyć w placówce pocztowej tego operatora, a doręczane w inny sposób - w urzędzie właściwej gminy. Zawiadomienie o złożeniu pisma umieszcza się w drzwiach mieszkania lub biura adresata lub oddawczej skrzynce pocztowej, ze wskazaniem, gdzie i kiedy pismo złożono, oraz z pouczeniem, że należy je odebrać w terminie siedmiu dni od dnia umieszczenia zawiadomienia. W przypadku bezskutecznego upływu tego terminu, czynność zawiadomienia należy powtórzyć.

Taki tryb doręczenia został w sprawie skutecznie przeprowadzony. Przesyłkę zawierającą wezwanie sądu dwukrotnie awizowano ( 19 stycznia oraz 29 stycznia 2024 r.) , zaś skutek doręczenia nastąpił z upływem 7 dni od drugiego awizo to jest z dniem 6 stycznia 2024 r.

Skarżący, mimo wezwania, nie uzupełnił więc braku formalnego złożonego zażalenia przez przedłożenie jego odpisu, który to brak formalny niewątpliwie uniemożliwia nadanie zażaleniu prawidłowego biegu, co z kolei skutkować musiało jego odrzuceniem, a to stosownie do treści art. 397§ 1 ¹ k.p.c., stanowiącego, iż Sąd drugiej instancji odrzuca zażalenie, jeżeli podlegało ono odrzuceniu przez sąd pierwszej instancji, jak również zażalenie, którego braków strona nie usunęła w wyznaczonym terminie.

Zgodnie z treścią art. 394§3 k.p.c., zażalenie - oprócz wymagań stawianych mu jako środkowi odwoławczemu - powinno czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego, a więc spełniać warunki określone m.in. w art. 126 i 128 k.p.c. Jednym z nich jest dołączenie odpisów pisma zawierającego zażalenie oraz załączników celem doręczenia ich uczestniczącym w sprawie osobom (najczęściej stronie przeciwnej). Jest oczywiste, że niedołączenie odpisów zażalenia uniemożliwia nadanie mu biegu, a w konsekwencji - rozpoznanie, w związku z czym brak w tym zakresie, nieusunięty w wyznaczonym terminie, uzasadnia odrzucenie zażalenia ( poprzednio : art. 373§1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c.; por. także , per analogiam np, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 1 października 1999 r., II CKN 610/99. nie pubi.).

Podkreślić należy, iż niedopuszczalne i bezzasadne jest przerzucanie na sąd wykonywania czynności obciążających stronę, choćby miały charakter techniczny, gdyż mogłoby to prowadzić nie tylko do anarchizacji procesu cywilnego, ale także do naruszenia zasady równości stron (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 sierpnia 2000 r., II CKN 1014/00, nie pubU. W każdym wypadku dostrzeżonego braku sąd (przewodniczący) - wzywając stronę do jego usunięcia - szczegółowo określa, o jaki brak chodzi, oraz instruuje, w jaki sposób ma on być wyeliminowany, i tylko wtedy może nastąpić negatywny skutek procesowy związany z nieuzupełnieniem braku (por. np, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 listopada 2005 r., II CZ 100/05. nie publ.).

Tak też sąd postąpił w niniejszej sprawie- wskazując dokładnie jaki brak formalny skarżący ma uzupełnić i w jakim terminie oraz jaki jest skutek prawny bezskutecznego jego upływu.

Przypomnieć należy, iż odpis pisma procesowego, to kolejny jego egzemplarz, który jest zgodny z oryginałem i - co podkreśla się w doktrynie, nie ma znaczenia, czy jest to kopia maszynowa, kserokopia czy wydruk komputerowy. Wnoszone odpisy pisma procesowego powinny jednak wiernie oddawać treść oryginału - gdyż tylko wtedy są rzeczywiście odpisami.

Sąd Apelacyjny podziela przy tym w pełni, utrwalone już stanowisko Sądu Najwyższego (wyrażone przykładowo w postanowieniu z dnia 5 kwietnia 2013 r. III CZ 20/13 które -per analogiam- należy odnieść do zażalenia, będącego także, jak apelacja, środkiem zaskarżenia orzeczenia sądowego), iż zgodnie z art. 368 § 1 w zw. z art. 128 § 1 k.p.c, pismo procesowe, jakim jest apelacja (tu zażalenie), powinno spełniać szczególne wymogi przewidziane dla tego rodzaju środka zaskarżenia, a nadto czynić zadość podstawowym wymogom stawianym pismom procesowym, a zatem do apelacji (tu zażalenia) strona powinna dołączyć jej odpisy i odpisy załączników celem doręczenia stronie przeciwnej. Regulacja ta ma również zastosowanie do pism procesowych złożonych celem uzupełnienia braków formalnych apelacji (zażalenia).

R. legis tego przepisu polega na umożliwieniu stronie przeciwnej zaznajomienia się z materiałem procesowym oraz przygotowania do udziału w postępowaniu.

Wykazany natomiast brak odpisu zażalenia i załączników, skutkuje niemożnością doręczenia przez Sąd stronie przeciwnej wniesionego środka odwoławczego, a dalej pozbawia ją uprawnienia do ustosunkowania się do treści tego pisma procesowego.

Z uwagi na powyższe, skoro w zakreślonym terminie do uzupełnienia braków formalnych wniesionego środka odwoławczego, skarżący nie złożył odpisu zażalenia Sąd Apelacyjny uznał, iż zażalenie podlega odrzuceniu.

Z tych względów orzeczono jak w postanowieniu w myśl art. 397§ 1 ¹ k.p.c.

Marta Sawińska