Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Poznaniu

POSTANOWIENIE

Dnia 20 marca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu – III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku H. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w P.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek zażalenia wnioskodawcy H. D.

na postanowienie Sądu Okręgowego w Poznaniu - Wydział VIII Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 2 stycznia 2013 r. sygn. akt VIII U 2359/11

p o s t a n a w i a :

oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 2 stycznia 2013r., sygn. akt VIII U 2359/11, Sąd Okręgowy w Poznaniu Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił wniosek odwołującego H. D. z dnia 20 listopada 2012r. o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. W uzasadnieniu Sąd Okręgowy wskazał, że po przeanalizowaniu oświadczenie wnioskodawcy w zakresie stanu rodzinnego, majątku, dochodach i źródłach utrzymania, z którego wynika, że odwołujący uzyskuje stały dochód miesięczny, jednoznacznie wynika, że mógł on poczynić oszczędności pozwalające mu na pokrycie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Zdaniem Sądu wnioskodawca nie spełnia jednej z przesłanek pozwalających przyznać mu pełnomocnika z urzędu.

Powyższe postanowienie w całości, zażaleniem wniesionym w dniu 20 lutego 2013r. zaskarżył H. D., wskazując, że ustalenia Sądu Okręgowego w przedmiocie jego możliwości pokrycia kosztów profesjonalnego pełnomocnika są błędne.

Z treści zażalenia wynika, że skarżący domaga się uchylenia zaskarżonego postanowienia.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Zażalenie jest bezzasadne i podlega oddaleniu.

Na wstępie niniejszych rozważań wskazać należy, że instytucja adwokata z urzędu ma charakter wyjątkowy i przysługuje osobom najuboższym, które nie mają żadnych możliwości gromadzenia środków pieniężnych i tylko wówczas, jeżeli Sąd uzna udział adwokata lub radcy prawnego w sprawie za konieczny. Powyższe twierdzenia, ugruntowane w doktrynie i orzecznictwie, zachowały niewątpliwie aktualność po zmianie przez ustawodawcę Kodeksu postępowania cywilnego, zmianą z dnia 19 kwietnia 2010r.

W myśl art. 117 § 1 i 2 k.p.c. zarówno stronie korzystającej z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych, jak i stronie nie korzystającej z tego zwolnienia, ale, która przedłożyła stosowne oświadczenie o braku możliwości pokrycia kosztów profesjonalnego pełnomocnika bez uszczerbku utrzymania siebie i rodziny, Sąd może przydzielić na jej wniosek, profesjonalnego pełnomocnika z urzędu. Sąd uwzględni wniosek, jeżeli udział adwokata lub radcy prawnego w sprawie uzna za potrzebny (art. 117 § 5 k.p.c.).

Sąd Apelacyjny wskazuje na oświadczenie skarżącego o stanie rodzinnym, majątkowym, dochodach i źródłach utrzymania, z którego jednoznacznie wynika, że nie posiada osób na utrzymaniu, a jednocześnie osiąga stały dochód w wysokości 1606,30zł miesięcznie. Jednocześnie wnioskodawca wskazał stałe wydatki na swoje utrzymanie, które nie przewyższają uzyskiwanego miesięcznie dochodu. Powyższe przesądza o braku możliwości uznania, że skarżący nie posiada stałego dochodu i jakikolwiek wydatek na jej profesjonalną reprezentację przed Sądem przyczyni się do uszczerbku dla niego. Rację ma Sąd I instancji przedstawiając ugruntowane stanowisko doktryny, że strona wdająca się w spór sadowy winna przewidzieć koszty prowadzenia postępowania i zapewnić środki na ich pokrycie. Sąd Apelacyjny nie znajduje precedensu w orzecznictwie i doktrynie w zakresie tego stanowiska i w pełni je podziela.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że Sąd I instancji słusznie oddalił wniosek odwołującego o ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika z urzędu. Zaskarżone postanowienie odpowiada prawu, a zażalenie jako bezzasadne podlega oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c.

/SSA Hanna Hańczewska-Pawłowska/ /SSA Katarzyna Wołoszczak/ /SSA Iwona Niewiadowska-Patzer/